«Αυτό άλλωστε είναι το διακύβευμα της αξιολόγησης του Ιανουαρίου. Και αυτό που κρίνεται δεν είναι το ελληνικό πρόγραμμα. Είναι το μέλλον της Ε.Ε. Λιτότητα ή ανάπτυξη; Η Ε.Ε. θα ρυθμίζει μόνη την τύχη της ή θα έχει ξένους χωροφύλακες; Πόσο "γερμανική" θα είναι η Ε.Ε. της επόμενης ημέρας; Υπάρχει αλληλεγγύη και ομοφωνία ή τιμωρητικές λογικές μόνο; (...) Η αξιολόγηση και το σημείο που θα καταλήξουν οι διαπραγματεύσεις για το ελληνικό πρόγραμμα τον Ιανουάριο θα είναι ένα ενδεικτικό σήμα για το αν αντιλαμβάνονται οι ιθύνοντες της Ε.Ε. τις ανάγκες των κοινωνιών».

Το παραπάνω «γράμμα στον Αη Βασίλη», για μια ΕΕ που - προφανώς με τη βοήθεια των «καλικάντζαρων» της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας - θα μεταμορφωθεί από ένωση των ευρωπαϊκών μονοπωλίων σε «ένωση αλληλεγγύης», όπου οι «ιθύνοντες» θα ψυχοπονούν τις ανάγκες των κοινωνιών, το έγραψε - ποιος άλλος; - η «Αυγή». Επιβεβαιώνοντας έτσι ότι τον νέο χρόνο, υπό το βάρος και των τεράστιων ενδοαστικών αντιθέσεων, πολλά μπορεί να αλλάξουν και στην ΕΕ και ευρύτερα, αλλά εκείνο που δεν θα αλλάξει στα σίγουρα είναι η πλούσια φαντασία του ΣΥΡΙΖΑ, που βαφτίζει τους ανταγωνισμούς και τα διακυβεύματα του κεφαλαίου στόχους του λαού...