Οι προχτεσινές κυβερνητικές ανακοινώσεις για τους σχεδιασμούς σχετικά με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες που διαβιούν σε διάφορους χώρους στη χώρα μας, επιβεβαίωσαν την πολιτική που διαμορφώνει συνθήκες μόνιμου εγκλωβισμού για την πλειοψηφία αυτών των ανθρώπων, αλλά και μια ακόμα ομολογία ότι οι συνθήκες κάτω από τις οποίες ζουν είναι άθλιες και επικίνδυνες. Ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής είπε ότι θα προχωρήσει η κατασκευή κλειστών κέντρων κράτησης, δηλαδή φυλακών, όχι μόνο για πρόσφυγες και μετανάστες που χαρακτηρίζονται «παραβάτες», αλλά και για εκείνους που κρίνονται ότι μέχρι να εξεταστεί η αίτηση ασύλου, πρέπει να κρατούνται φυλακισμένοι. Με άλλα λόγια, αυτό, που θα το κρίνει η Υπηρεσία Ασύλου, μπορεί να αφορά ακόμα και όλους όσοι έχουν υποβάλει αίτηση παροχής ασύλου. Επιπλέον, τις συνθήκες μόνιμου εγκλωβισμού επιβεβαιώνουν όσα είπε σχετικά με την άρνηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης να μπορούν να μεταφέρονται πρόσφυγες και μετανάστες από τα νησιά σε άλλους χώρους στην ενδοχώρα, ως αποτέλεσμα και της συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας, που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ παρουσίαζε ως τη μοναδική λύση στο Προσφυγικό. Τα περί «ηλεκτρονικής κάρτας», που θα έχει στοιχεία ταυτοποίησης και βιομετρικά δεδομένα, αντί για την άδεια διαμονής των μεταναστών που ζουν στη χώρα μας, αλλά και η διακοπή του συσσιτίου και η αντικατάστασή του με ένα χρηματικό βοήθημα, αφορούν το ζήτημα της διαχείρισης μιας πραγματικότητας που λέγεται μόνιμος εγκλωβισμός χιλιάδων ανθρώπων, παρά τη θέλησή τους.

Είναι γεγονός ότι το προσφυγικό - μεταναστευτικό πρόβλημα οξύνεται. Η Ελλάδα έχει γίνει η βασική χώρα εισόδου και διέλευσης προσφύγων που αναζητούν καταφύγιο στην ΕΕ. Για παράδειγμα, το 2015, περίπου ένα εκατομμύριο πρόσφυγες, στην πλειοψηφία τους Σύροι, προωθήθηκαν μέσω των ελληνικών νησιών του Αιγαίου σε κράτη - μέλη της Κεντρικής και Βόρειας ΕΕ. Αυτοί οι πρόσφυγες αξιοποίησαν και την πολιτική των «ανοιχτών συνόρων» που υιοθέτησαν αστικές κυβερνήσεις και δυνάμεις κρατών - μελών της ΕΕ για ένα μικρό χρονικό διάστημα, με στόχο την εξυπηρέτηση των οικονομικών και γεωπολιτικών συμφερόντων των μονοπωλίων τους. Στη συνέχεια, όταν εντάθηκαν οι προσφυγικές - μεταναστευτικές ροές, κυριάρχησε η πολιτική των «κλειστών συνόρων». Η ουσία της προσφυγικής - μεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ συνίσταται στη διαλογή ενός αριθμού προσφύγων - μεταναστών για τις ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας και στο ανοιγόκλεισμα της «στρόφιγγας» αυτών των ροών, ανάλογα με αυτές τις ανάγκες. Και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στήριξε και υλοποίησε όλες τις αποφάσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, που εμπλέκουν πιο βαθιά το προσφυγικό - μεταναστευτικό ζήτημα στους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστικών κέντρων στην περιοχή.

Αυτές τις μέρες, οι συνθήκες στους καταυλισμούς, στα hot spots, στα κέντρα φιλοξενίας, είναι ιδιαίτερα δύσκολες. Σε πολλούς εξ αυτών δεν υπάρχει θέρμανση και χρειάστηκε παρέμβαση σωματείων και συλλόγων ώστε να υπάρχει μια ζεστασιά, στα άθλια καταλύματα. Και δεν είναι η πρώτη φορά που εργάτες, λαϊκές οικογένειες βρίσκονται δίπλα σε αυτούς τους ανθρώπους, κάτι που κάνουν από την πρώτη στιγμή που έφτασαν στην Ελλάδα. Και αυτό συνεχίζεται και θα συνεχιστεί με μεγαλύτερη ένταση ειδικά αυτές τις μέρες. Απαραίτητο, όμως, είναι αυτή η αλληλεγγύη, αυτή η προσπάθεια για ανακούφισή τους, να αποκτά χαρακτηριστικά αγώνα μαζί με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, για τον απεγκλωβισμό και την ασφαλή μεταφορά τους στις χώρες προορισμού. Αγώνας ενάντια στις αιτίες που γεννούν τη μαζική μετανάστευση και προσφυγιά, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, το καπιταλιστικό σύστημα. Αυτή η πάλη, αυτός ο αγώνας είναι απαραίτητα στοιχεία για να ξεριζωθούν οι αιτίες που εμποδίζουν τους λαούς να ζήσουν με αξιοπρέπεια και ασφάλεια.