Υπάρχουν φορές που κυβερνητικές πηγές στις off the record, τις ανεπίσημες, συζητήσεις τους με εκπροσώπους του Τύπου, υποδεικνύουν ως την πραγματική αιτία των αντιθέσεων που εκδηλώνονται με επίκεντρο τη διαπραγμάτευση για το κλείσιμο της δεύτερης «αξιολόγησης», ζητήματα ευρύτερα και απείρως μεγαλύτερης βαρύτητας, όπως π.χ. αυτό της Ενέργειας, το ποιος θα βάλει στο χέρι ενεργειακά κοιτάσματα στην περιοχή, ποιος θα ελέγχει τους δρόμους μεταφοράς της, σημεία γεωστρατηγικής σημασίας για τα μονοπώλια κ.λπ. Παρότι βεβαίως οι σχετικές αναφορές σταματούν εκεί και δεν υπεισέρχονται σε λεπτομέρειες, εντούτοις μοιάζει να επιβεβαιώνεται ότι πολλά παράλληλα «τραπέζια» στήνονται για ζητήματα που δεν έρχονται ποτέ στο φως της δημοσιότητας και φυσικά δεν αφορούν στο αν το αφορολόγητο θα πάει στα 6.000 ή στα 5.900 ευρώ, ποιο θα είναι το ύψος των ματωμένων πλεονασμάτων στην Ελλάδα, ποια τα μέτρα και ποιο το χρονοδιάγραμμα υλοποίησής τους κ.λπ. Ολα, αυτά βεβαίως, είναι στο τραπέζι, ως αναγκαία βήματα για την ανάκαμψη του κεφαλαίου, στα οποία όλοι ομονοούν. Στο παρασκήνιο, ωστόσο, οι μεγάλες δυσκολίες της καπιταλιστικής οικονομίας διεθνώς να ξεφύγει απ' την κρίση και να περάσει σε φάση ορμητικής οικονομικής ανάκαμψης τροφοδοτούν και υποδαυλίζουν αντιπαραθέσεις ανάμεσα σε καπιταλιστικά κράτη, ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ανακατατάξεις στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, αλλά και στο ίδιο το εσωτερικό της ΕΕ, με «μήλον της Εριδος» την κατοχύρωση όσων για τα μονοπώλια ταυτίζονται με ενίσχυση της θέσης τους στο διεθνή ανταγωνισμό. Σ' αυτό το «κάδρο» ενεργοποιούνται τα κυβερνητικά σχέδια για αναβάθμιση του ρόλου της ντόπιας αστικής τάξης στην περιοχή, που εμπλέκουν το λαό και τη χώρα στους επικίνδυνους σχεδιασμούς που εξυφαίνονται.