Στη θεωρία των φινάλε, διατυπωμένη μια προειδοποίηση είναι και αυτή που συνιστά να μη απομακρύνουμε υπερβολικά το βασιλιά μας και τα ελαφρά κομμάτια μας, ούτε από τα ελεύθερα αντίπαλα πιόνια. Οταν ένα πιόνι του αντιπάλου είναι ελεύθερο, χρειάζεται να έχει κοντά του ένα φύλακα που να προσέχει, ώστε να μη ξεφύγει ξαφνικά και φθάσει στην όγδοη γραμμή.

Αν όμως ένας παίκτης παρασυρθεί και μεταφέρει δυνάμεις του, πολύ μακριά από το ελεύθερο πιόνι του αντιπάλου, πώς είναι δυνατό να σώσει αυτή την απελπιστική κατάσταση;

Για να αντιμετωπίσει κανείς μια τέτοια περίπτωση, χρειάζεται να ψάξει να βρει μια σειρά κινήσεων, που θα του επιτρέψει να μεταφέρει μια από τις δυνάμεις του κοντά στον εχθρικό στρατιώτη, ή που θα μπορέσει να μπει μέσα στο ζωτικό χώρο από όπου θα μπορέσει να ελέγχει την κατάσταση. Είναι ο μόνος τρόπος, για να αποφύγει την ήττα.

«Φορσέ» κινήσεις που μπορούν να δώσουν τον απαιτούμενο χρόνο για να πλησιάσουμε τον επικίνδυνο αντίπαλο, προσφέρονται τα διαρκή σαχ, ενώ παράλληλα πλησιάζουν και τα κομμάτια μας το αντίπαλο πιόνι.

Σαν δεύτερο όπλο έχουμε τις κινήσεις εκείνες που απειλούν διαρκώς τον αντίπαλο με ματ.

Στη θέση του διαγράμματος βλέπουμε τον λευκό να χρησιμοποιεί την πρώτη τεχνική με 1. Ρζ7 α4 2. Ιη6 + Ρθ7 3. Ιε5 α3 4. η6+ Ρθ6 5. Ιη4+ Ρη5 6. Ιε3 α2 7. Ιγ2 Ρθ6 8. Ια1 και τα λευκά νικούν σε αυτό το φαινομενικά χαμένο (για τα λευκά) φινάλε.