Τη δήλωση με την οποία ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ σχολίασε το «κοινωνικό πακέτο»-πρόκληση και κοροϊδία ίσως την ακούσατε ή τη διαβάσατε. Πρόκειται για μνημείο ξεπουλήματος των συμφερόντων των εργαζομένων και υποταγής στα κυβερνητικά κελεύσματα και για του λόγου το αληθές ιδού ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα: «Θεωρώ ότι η πίεση που άσκησε το συνδικαλιστικό κίνημα δημιούργησε νέους όρους και νέες συνθήκες. Χωρίς να υπερεκτιμούμε τα μέτρα, θεωρούμε ότι μπορούν να συμβάλουν στην άμβλυνση των σοβαρών κοινωνικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει μεγάλη μερίδα εργαζομένων και συνταξιούχων. Χρειάζεται όμως συνέχιση των προσπαθειών». Κάθε σχόλιο περιττεύει.

Δεν είναι καθόλου περιττό όμως να αντιγράψουμε ένα σχόλιο από το χτεσινό «Εθνος»: «Η ώρα του Πολυζωγόπουλου έφτασε πλέον στο ΠΑΣΟΚ. Ως πρόεδρος της ΓΣΕΕ αναμένεται να συμβάλει στη διαμόρφωση του πολιτικού κλίματος το προσεχές διάστημα, τόσο με τις αποφάσεις που θα λάβει το ανώτερο όργανο των συνδικαλιστών σήμερα στη Θεσσαλονίκη, όσο και με τη διάσκεψη για το Ασφαλιστικό στο τέλος του μήνα... Στο ΠΑΣΟΚ, πάντως, στοιχηματίζουν πως ο κ. Πολυζωγόπουλος θα είναι στο συνέδριο στους δέκα πρώτους για τη νέα ΚΕ». Δεν ξέρουμε αν κερδίσουν το στοίχημα. Αυτό που σίγουρα μπορούμε να πούμε είναι ότι ο Χρ. Πολυζωγόπουλος έχει χάσει προ πολλού το στοίχημα της εκπροσώπησης των εργατικών συμφερόντων.