Η κατάσταση των εργαζομένων στη Γερμανία συνεχώς επιδεινώνεται, καθώς στην «ατμομηχανή» της Ευρώπης και μία από τις πιο ισχυρές καπιταλιστικές οικονομίες, αντεργατικά μέτρα, περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες και άλλες «μεταρρυθμίσεις» για την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλιακών ομίλων εφαρμόζονται εδώ και δεκαετίες. Μπροστά στις γερμανικές βουλευτικές εκλογές στις 24 Σεπτέμβρη, η προσπάθεια πόλωσης εντείνεται ώστε οι ψηφοφόροι να εγκλωβιστούν ανάμεσα στους δύο βασικούς εκπροσώπους του γερμανικού κεφαλαίου (που σήμερα συγκυβερνούν), άσχετα ποιος θα ηγηθεί ενός κυβερνητικού συνασπισμού, και σε άλλες ανώδυνες «εναλλακτικές», την ώρα που αυξάνεται η δυσαρέσκεια για τις κοινωνικές ανισότητες και τη φτώχεια που μαστίζει ακόμη και τους εργαζόμενους στη Γερμανία.

Ενδεικτικά:

• Το 9,7% των Γερμανών εργαζομένων απειλούνται από τη φτώχεια (το εισόδημά τους είναι κάτω από το 60% του μέσου εθνικού μισθού).
• Μπορεί ο αριθμός των απασχολουμένων στη Γερμανία να αυξάνεται (η ανεργία δεν ξεπερνά το 6%), όμως έχουν μειωθεί ραγδαία οι θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης.
• Συγκεκριμένα, ο αριθμός των εργαζομένων με μερική απασχόληση έχει διπλασιαστεί τα τελευταία 20 χρόνια και 4 στους 10 είναι ημιαπασχολούμενοι. Πέρυσι απασχολούνταν μερικώς 15,3 εκατομμύρια, ενώ πριν από 20 χρόνια 8,3 εκατ. (στοιχεία Ινστιτούτου Αγοράς Εργασίας και Ερευνών Απασχόλησης της Νυρεμβέργης - ΙΑΒ).

Στο μεταξύ, παραμένει το δημοσκοπικό προβάδισμα των Χριστιανοδημοκρατών (CDU/CSU) υπό την Αγκελα Μέρκελ, με 36%, έναντι των Σοσιαλδημοκρατών (SPD) του Μάρτιν Σουλτς με 29%, όπως δείχνει έρευνα του ινστιτούτου «Emnid» για την κυριακάτικη «Βild».

Παράλληλα, βρίσκονται σε εξέλιξη οι διεργασίες αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού στη χώρα, όπου για πρώτη φορά σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση «μπαίνει στο παιχνίδι» - τουλάχιστον σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις - το αστικό ευρωσκεπτικιστικό ρεύμα, με βασικό του εκφραστή το ακροδεξιό κόμμα «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD), εκμεταλλευόμενο και τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Μετά και το πρόσφατο συνέδριό του εμφανίζεται με πιο έντονη ρατσιστική, αντιμεταναστευτική φρασεολογία, αλλά και θέσεις όπως έξοδο από το ευρώ, «επανεθνικοποίηση» της πολιτικής, μετατροπή της ΕΕ σε μια ένωση κυρίαρχων κρατών, ακόμη και αποχώρηση της Γερμανίας, από τη σκοπιά συμφερόντων τμημάτων του γερμανικού κεφαλαίου.

Η «Εναλλακτική» και το σοσιαλδημοκρατικό μόρφωμα «Αριστερά» είναι στην τρίτη θέση με 9%, οι «Πράσινοι» στο 7% και το φιλελεύθερο Ελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα (FDP) στο 6%.

Η επόμενη «πρόθεση ψήφου» θα καταγραφεί στις τοπικές εκλογές για τα κοινοβούλια των κρατιδίων Σλέσβιγκ - Χόλσταϊν (7 Μάη) και Βόρειας Ρηνανίας - Βεστφαλίας (14 Μάη). Δημοσκόπηση της περασμένης βδομάδας για το κανάλι ZDF για το Σλέσβιγκ - Χόλσταϊν δείχνει τον υποψήφιο των Χριστιανοδημοκρατών, Ντάνιελ Γκιούντερ, πρώτο με 32%, και τον Σοσιαλδημοκράτη πρωθυπουργό του κρατιδίου, Τόρστεν Αλμπιγκ, να λαμβάνει 30%. Ακολουθούν οι «Πράσινοι» με 12%, το FPD με 9%, η «Αριστερά» με 5% και η AfD με 6%. Σήμερα το κρατίδιο κυβερνάται από έναν συνασπισμό Σοσιαλδημοκρατών - Πρασίνων - SSW (Σύλλογος ψηφοφόρων του Νότιου Σλέσβιγκ), όμως το τελευταίο εμφανίζεται δημοσκοπικά στο 3%, κάτω από το εκλογικό όριο του 5%.

Οι Σοσιαλδημοκράτες επιχειρούν από την πλευρά τους να χειραγωγήσουν το λαό με το σύνθημα για «κοινωνική δικαιοσύνη». Ο πρόεδρος του SPD, Μ. Σουλτς, περιόδευσε στο κρατίδιο μιλώντας για «θέσεις εργασίας την ώρα που τα μεγαθήρια καταργούν θέσεις».

Η Β. Ρηνανία - Βεστφαλία είναι το πολυπληθέστερο και ένα από τα πιο φτωχά κρατίδια της χώρας, και το αποτέλεσμά του θεωρείται «βαρόμετρο» για τις ομοσπονδιακές βουλευτικές εκλογές. Ωστόσο, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, το αποτέλεσμα για το τοπικό κοινοβούλιο του Ντίσελντορφ είναι μάλλον αμφιλεγόμενο, αφού άλλες εμφανίζουν μια μάχη «στήθος με στήθος» μεταξύ Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών και άλλες δίνουν σταθερό προβάδισμα στο SPD.

Ετσι το SPD κυμαίνεται στις διάφορες δημοσκοπήσεις μεταξύ 34 - 37%, το CDU από 27 - 34%, το FDP μεταξύ 7% - 12%, η «Αριστερά» 5% - 7%, το AfD μεταξύ 7% - 11% και οι «Πράσινοι» σταθερά στο 6%.