Κλείνοντας την ομιλία του, ο Γιάννης Πρωτούλης αναφέρθηκε στην πολιτική πρόταση του ΚΚΕ για την εργατική εξουσία, το σοσιαλισμό, τονίζοντας ότι είναι ρεαλιστικός και επίκαιρος, λέγοντας χαρακτηριστικά:

«Απ' όλες τις πτυχές της οικονομικής και κοινωνικής ζωής προβάλλει επιτακτικά η ανάγκη της κοινωνικής ιδιοκτησίας, του κεντρικού σχεδιασμού με εργατική εξουσία. Από την άποψη των υλικών συνθηκών, ο σοσιαλισμός είναι αναγκαίος και επίκαιρος όσο ποτέ άλλοτε. Αυτό το στόχο θέτουμε τώρα, και όχι για κάποιο μακρινό μέλλον, και δουλεύουμε δραστήρια και μαχητικά ώστε η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της να τον επιβάλουν.

Η χώρα μας έχει σήμερα μεγάλες αναξιοποίητες παραγωγικές δυνατότητες, που μπορούν να απελευθερωθούν μόνο με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής από την εργατική εξουσία, με κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό της παραγωγής. Διαθέτει έμπειρο, πολυάριθμο εργατικό δυναμικό, ακόμα και υψηλής τεχνολογικής και επιστημονικής ειδίκευσης. Σημαντικές εγχώριες ενεργειακές πηγές, αξιόλογο ορυκτό πλούτο, βιομηχανική, βιοτεχνική και αγροτική παραγωγή. Μπορεί να καλύψει μεγάλο μέρος των λαϊκών αναγκών, όπως διατροφικών και ενεργειακών, των μεταφορών, των κατασκευών δημοσίων έργων υποδομής και λαϊκής στέγης. Μόνο η σοσιαλιστική οργάνωση της παραγωγής μπορεί να θέσει στην υπηρεσία του ανθρώπου και των αναγκών του τις αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας, ό,τι έχει δημιουργήσει η ανθρώπινη δραστηριότητα στην επιστήμη, την τεχνολογία, τον πολιτισμό, που να διασφαλίζουν ένα ανώτερο επίπεδο ζωής, πνευματικής ανάπτυξης και καλλιέργειας. Να αποδεσμεύσει τη χώρα από τα δεσμά των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών, από το μαντρί της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Να εξαλείψει την ανεργία, την εργασιακή ανασφάλεια, να αυξήσει τον ελεύθερο χρόνο, ώστε, εκτός των άλλων, ο εργαζόμενος λαός να έχει τη δυνατότητα να μετέχει ενεργά και να ασκεί τον εργατικό έλεγχο, να διασφαλίζει το χαρακτήρα της εργατικής εξουσίας.

Αυτό απαιτεί η εργατική τάξη να πάρει την εξουσία. Αυτή είναι η διέξοδος και όχι οι διάφορες αστικές επιδιώξεις για επαναφορά εθνικών νομισμάτων, η καπιταλιστική Ελλάδα της δραχμής, που την εμφανίζουν ως λύση, με διάφορα περιτυλίγματα δήθεν επαναστατικά και ριζοσπαστικά.

Το εργατικό κίνημα απέδειξε ότι μπορεί να πραγματοποιήσει κοινωνικές επαναστάσεις και να επικρατήσει. Απέδειξε ότι ο σοσιαλισμός είναι εφικτός. Οτι είναι δυνατό να υπάρξει ένας κόσμος χωρίς ατομικούς ιδιοκτήτες στα μέσα παραγωγής, χωρίς καπιταλιστές, τράπεζες, μεγαλοκτηματίες. Οι κομμουνιστές μισιούνται από ολόκληρο τον αστικό κόσμο, όχι εξαιτίας των λαθών τους, αλλά εξαιτίας αυτών που κατόρθωσαν. Γιατί έδειξαν ότι μπορεί να υπάρξει μια κοινωνία χωρίς καπιταλιστική ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, χωρίς αφεντικά, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο».