«Το πρόβλημα δεν είναι το χρέος, αλλά το ότι δεν παράγουμε. Το κράτος πρέπει να διευκολύνει τις επιχειρήσεις να παράγουν ή τουλάχιστον να σταματήσει να βάζει εμπόδια». Αυτό πάνω - κάτω ακούγεται όλο και πιο συχνά το τελευταίο διάστημα από φορείς των καπιταλιστών, όπως τις προάλλες στη ΓΣ του ΣΕΒ, ενώ παρόμοιες τοποθετήσεις κάνουν τόσο τα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης όσο και τα κυβερνητικά στελέχη τις τελευταίες μέρες και όσο απομακρύνεται το ενδεχόμενο το επερχόμενο Γιούρογκρουπ να καταλήξει σε συγκεκριμένες δεσμεύσεις για ευκολίες πληρωμής του κρατικού χρέους. Οπως επίσης αυτό με έναν τρόπο λένε και οι δανειστές, ειδικά η μεριά της Γερμανίας, που με κάθε ευκαιρία και για τους δικούς της λόγους και σχέδια σημειώνει ότι το πρόβλημα της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας είναι πρόβλημα «ανταγωνιστικότητας» και όχι πρόβλημα χρέους. Η σχετική συζήτηση, που μάλιστα γίνεται προσπάθεια να ντυθεί και με ένα τάχα φιλολαϊκό μανδύα, για να στρατευτεί ο λαός στους «εθνικούς στόχους» του κεφαλαίου, στην πραγματικότητα επιβεβαιώνει το ακριβώς αντίθετο, το πόσο δηλαδή απέναντι είναι τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα στις «αναζητήσεις» των καπιταλιστών.