Ο αγώνας των συμβασιούχων και των άλλων εργαζομένων στους ΟΤΑ, αποτέλεσε μια από τις εστίες διεκδίκησης και αγώνα που αναπτύσσονται το τελευταίο διάστημα κάτω από την πίεση των προβλημάτων που οξύνονται στους χώρους δουλειάς και την παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων. Τέτοιες αγωνιστικές εστίες χρειάζεται να δυναμώσουν και να πολλαπλασιαστούν, με πρωτοβουλία των εργαζομένων από τα κάτω, με τη στήριξη και το συντονισμό σε επίπεδο κλάδου και ευρύτερα.

Το ζητούμενο είναι μέσα από κάθε μικρή και μεγάλη μάχη να δυναμώνει η οργάνωση των εργαζομένων και ο ταξικός προσανατολισμός της πάλης τους, να γίνονται βήματα στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και στο δυνάμωμα της Κοινωνικής Συμμαχίας. Να αναδεικνύεται η σημασία της πάλης για την ανάκτηση των απωλειών και τη δημιουργία όρων για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, να αναδεικνύεται η ανάγκη η πάλη να παίρνει ευρύτερα χαρακτηριστικά, να βάζει στο στόχαστρο συνολικά το κεφάλαιο και την εξουσία του.