Πατώντας πάνω στο διαμορφωμένο αντεργατικό νομικό πλαίσιο, την παγίωση και την παραπέρα εμβάθυνση του οποίου διασφάλισε για λογαριασμό του κεφαλαίου η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με την πρόσφατη ψήφιση του 4ου μνημονίου, η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, αναιρώντας πρωτόδικη απόφαση του Πρωτοδικείου Χαλκιδικής, τάχθηκε υπέρ της συνταγματικότητας τόσο του 2ου μνημονίου όσο και του άρθρου 5 της άθλιας Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου 6/2012, με το οποίο καταργούνται οι «ρήτρες μονιμότητας» και η όποια διασφάλιση αυτές προσέφεραν σε εργαζόμενους.

Η υπόθεση που έκρινε ο Αρειος Πάγος αφορά τις απολύσεις 5 εργαζομένων του ΚΤΕΛ Χαλκιδικής (εισπράκτορες και οδηγοί), οι οποίοι είχαν προσφύγει στη Δικαιοσύνη υποστηρίζοντας ότι το ΚΤΕΛ Χαλκιδικής, κατά τις επίμαχες 5 απολύσεις, δεν εφάρμοσε τις διατάξεις του γενικού κανονισμού προσωπικού των ΚΤΕΛ, που περιλαμβάνει «ρήτρες μονιμότητας» για την προστασία των εργαζομένων με συμβάσεις εργασίας και, ως εκ τούτου, περιορίζει τα δικαιώματα του εργοδότη για ελεύθερη καταγγελία των συμβάσεων εργασίας. Οι απολύσεις έγιναν μετά την ισχύ του νόμου 4046/2012 (2ο μνημόνιο) και στο πλαίσιο εφαρμογής του άρθρου 5 της 6/2012 ΠΥΣ.

Σημειώνεται ότι το άρθρο 5 της ΠΥΣ 6/2012 προβλέπει πως «από την 14.2.2012 διατάξεις νόμων ή κανονιστικών αποφάσεων, καθώς και όροι Συλλογικών Συμβάσεων και Διαιτητικών Αποφάσεων, Κανονισμών Εργασίας, Οργανισμών Προσωπικού και αποφάσεων Διοίκησης επιχειρήσεων, που θεσπίζουν όρους που υποκρύπτουν μονιμότητα ή ρήτρες μονιμότητας, παρεκκλίνοντας από τους γενικούς κανόνες της εργατικής νομοθεσίας ή/και προβλέπουν την εφαρμογή, αναλογική ή ευθεία, διατάξεων του Κώδικα περί Δημοσίων Υπαλλήλων, καταργούνται. Οι διατάξεις που προβλέπονται στο προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζονται και σε επιχειρήσεις, εταιρείες ή οργανισμούς που υπάγονται ή είχαν υπαχθεί οποτεδήποτε κατά το παρελθόν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα».

Σύμφωνα μάλιστα με όσα είδαν το φως της δημοσιότητας, το σκεπτικό της απόφασης του Αρείου Πάγου που τάσσεται υπέρ της συνταγματικότητας του 2ου μνημονίου και της ΠΥΣ 6/2012, αναφέρει ότι τα νομοθετήματα αυτά αποσκοπούν στην τόνωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων και για αυτό έγινε και η μείωση αποδοχών στον ιδιωτικό τομέα, γιατί «διαφορετικά στερεί την δυνατότητα εξυγίανσης των επιχειρήσεων μέσω της μείωσης του εργασιακού κόστους».