Την ερχόμενη Τετάρτη 12 Ιούλη, στις 8.30 μ.μ., σε εκδήλωση της ΚΕ του ΚΚΕ στο Δημοτικό Θέατρο του Αιγάλεω «Αλέξης Μινωτής» (Μπαρουτάδικο) θα παρουσιαστεί η νέα έκδοση της «Σύγχρονης Εποχής», με τίτλο «Επιτεύγματα και κατακτήσεις της εργατικής τάξης στο σοσιαλισμό».

Θα μιλήσουν ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο Στέφανος Λουκάς, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, και η Βιβή Δάγκα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Θα ακολουθήσει καλλιτεχνικό πρόγραμμα.

Η έκδοση αυτή, προϊόν συλλογικής προσπάθειας, με την επιμέλεια του Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ για την Εργατική - Συνδικαλιστική Δουλειά, αναδεικνύει μέσα από σπάνια υλικά, πλούσια στοιχεία και οπτικό υλικό, τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης στην πρώτη χώρα που ξεκίνησε την οικοδόμηση του σοσιαλισμού.

Με εκλαϊκευτικό τρόπο φωτίζει τόσο τις πρωτόγνωρες κατακτήσεις της εργατικής τάξης στην ΕΣΣΔ, στις εφτά δεκαετίες σοσιαλιστικής οικοδόμησης, όσο και το πώς έγινε δυνατό να υπάρξουν αυτές οι κατακτήσεις. Πρόκειται για πραγματικό εργαλείο στα χέρια των κομμουνιστών, των πρωτοπόρων εργατών που δίνουν τη μάχη για την αναζωογόνηση της πάλης της εργατικής τάξης για την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Δίνει επιθετική απάντηση στη συκοφαντία και τα ψέματα που διαδίδει η αστική τάξη και ο οπορτουνισμός για την Οκτωβριανή Επανάσταση και την ιστορική της σημασία.

Η πρώτη ενότητα, με τίτλο «Η ανάπτυξη της οικονομίας» περιέχει στοιχεία για τον τρόπο που λειτουργεί η σοσιαλιστική παραγωγή και αποτυπώνει την υπεροχή των νέων, κομμουνιστικών σχέσεων παραγωγής. Αναδεικνύει ότι με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, τον κεντρικό σχεδιασμό και τη συμμετοχή της εργατικής τάξης μπορεί να εξασφαλιστεί η ικανοποίηση των εργατικών - λαϊκών αναγκών.

Η δεύτερη ενότητα, που είναι και η μεγαλύτερη, στέκεται αναλυτικά στις κατακτήσεις της εργατικής τάξης. Αναλύει την εργάσιμη μέρα και βδομάδα, αλλά και το ότι η δουλειά ήταν εξασφαλισμένη για όλους. Στέκεται μεταξύ άλλων στην Κοινωνική Ασφάλιση, στη θέση της γυναίκας στο σοσιαλισμό, στην κοινωνικοποίηση ορισμένων λειτουργιών του ατομικού νοικοκυριού. Επίσης, στη συμμετοχή των γυναικών στα όργανα εξουσίας, στη μητρότητα, στη φροντίδα και την περίθαλψη της γυναίκας και του παιδιού. Περιγράφονται οι κατακτήσεις στο υγειονομικό σύστημα, στην υγιεινή και ασφάλεια στους τόπους δουλειάς. Στη Λαϊκή Παιδεία, στην επιστήμη και την τεχνική, στην Τέχνη και τον Πολιτισμό. Στην αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου, στις άδειες, στις διακοπές.

Η τρίτη ενότητα, τέλος, με τίτλο «Το πραγματικό αντίβαρο στον καπιταλισμό» κάνει σύντομη αναφορά στη συμβολή της ΕΣΣΔ στη συντριβή του φασισμού και στη διεθνιστική προσφορά της στους αγώνες της εργατικής τάξης όλου του κόσμου.

Αρκετά αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία για την προστασία της μητρότητας. Διαβάζουμε για παράδειγμα: «Μέχρι το παιδί να γίνει ενός έτους, η μητέρα δικαιούνταν στη δουλειά της, εκτός από τα κανονικά διαλείμματα που κάνουν όλοι γενικά οι εργαζόμενοι, επιπλέον παύσεις κάθε τρεις ώρες για να θηλάσει το παιδί της. Η ώρα του διαλείμματος υπολογιζόταν ως εργάσιμος χρόνος. Οταν το παιδί ήταν άρρωστο η μάνα είχε δικαίωμα να πάρει εφτά μέρες άδεια, χωρίς να μειωθούν οι αποδοχές της, για να φροντίσει το παιδί της».

Οσο για την Προσχολική Αγωγή, θέμα που είναι στην επικαιρότητα, με τα χιλιάδες παιδιά στην Ελλάδα που μένουν εκτός παιδικών σταθμών, αξίζει μια σύγκριση με όσα καταγράφονται για την ΕΣΣΔ:

«Στην προεπαναστατική Ρωσία υπήρχαν μόνο 150 παιδικοί σταθμοί, η έννοια των "παιδικών προσχολικών ιδρυμάτων" ήταν άγνωστη. Το 1987 είχε διαμορφωθεί μια υποδομή 140.000 παιδικών σταθμών, όπου πήγαιναν 16.000.000 παιδιά στην ΕΣΣΔ και 600.000 νηπιαγωγεία. Τα 4/5 των εξόδων συντήρησης και λειτουργίας των παιδικών σταθμών καλύπτονταν από το κράτος. Για τις πολύτεκνες οικογένειες ή με χαμηλά εισοδήματα, οι παιδικοί σταθμοί ήταν δωρεάν. Μέχρι την ηλικία των 3 ετών τα παιδιά δικαιούνταν δωρεάν φάρμακα. Γεύματα στο σχολείο, φτηνές δημόσιες συγκοινωνίες είχαν θεσμοθετηθεί και λειτουργούσαν από τις αρχές της δεκαετίας του '50».

Χαρακτηριστικά είναι και τα στοιχεία που δίνει η έκδοση για το υγειονομικό σύστημα της ΕΣΣΔ, με μια σημαντική διαφορά από αυτά των καπιταλιστικών χωρών: Τη γενική ιατρική παρακολούθηση του πληθυσμού τόσο στις πόλεις όσο και στα χωριά, δηλαδή την προληπτική ιατρική.

Κάποια από τα στοιχεία αναφέρουν: «Η θνησιμότητα στην ΕΣΣΔ μειώθηκε πάνω από 3 φορές (από 29,1% που ήταν το 1913, το 1975 έφτασε τα 9,3%), η παιδική θνησιμότητα μειώθηκε περίπου 10 φορές (από 270 στα 1.000 παιδιά το 1913, το 1974 έφτασε 27 στα 1.000 παιδιά). Εξαιτίας του περιορισμού της θνησιμότητας στην ΕΣΣΔ, η μέση διάρκεια ζωής αυξήθηκε σημαντικά σε σύγκριση με την προεπαναστατική περίοδο (το 1971 - 1972 έφτασε τα 70 χρόνια)».