Επιβολή της αστυνομοκρατίας σχεδιάζουν οι ηγέτες της ΕΕ

Οι 15 αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης εξέδωσαν χτες «κοινή δήλωση» με την οποία καταδικάζουν έντονα τις «βάρβαρες τρομοκρατικές ενέργειες» στις ΗΠΑ, εκφράζουν την «αλληλεγγύη τους στην κυβέρνηση και τον αμερικανικό λαό», χαρακτηρίζουν τα συμβάντα ως «επίθεση κατά της ανθρωπότητας» και διακηρύσσουν «καταπολέμηση της τρομοκρατίας» για τη «σταθερότητα των κοινωνιών μας και «ενσωμάτωση όλων των χωρών σ' ένα παγκόσμιο σύστημα ασφαλείας, ενώ δεσμεύονται για την ολοκλήρωση της κατάστασης πολιορκίας που είχε κηρύξει η ΕΕ πριν τη Γένοβα, για τη «δημιουργία ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης και έκδοσης» και την «αμοιβαία αναγνώριση των δικαστικών αποφάσεων», καθώς και «την ενίσχυση των προσπαθειών στον τομέα των πληροφοριών».

Πρόκειται για τις πρώτες συνέπειες στην ευρωπαϊκή ήπειρο από τα συμβάντα στις ΗΠΑ και τα «μέτρα» συνυπογράφουν ομόφωνα οι 15 αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ, ο πρόεδρος της Κομισιόν Ρομάνο Πρόντι, ο στρατοκράτης της ΕΕ Χ. Σολάνα (ως «ύπατος εκπρόσωπος για την εξωτερική πολιτική και την κοινή ασφάλεια») και η πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Ν. Φαντέν. Η «κοινή δήλωση» δεν κάνει καμία ειδική αναφορά στο ΝΑΤΟ, παρά μόνο έμμεσα με τη δέσμευση «να καταστήσει επιχειρησιακή, το συντομότερο δυνατό, την Ευρωπαϊκή Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας» (που αφορά και τις σχέσεις ΕΕ/ΝΑΤΟ).

Σύμφωνα με χτεσινές δηλώσεις του Βέλγου υπουργού Εξωτερικών και προέδρου του Συμβουλίου της ΕΕ, Λουί Μπερνιέ, «η ΕΕ είναι σε επαγρύπνηση και κινητοποίηση, αλλά όχι σε κατάσταση πολέμου», οι τρομοκρατικές ενέργειες απαιτούν σκληρή απάντηση, αλλά όχι υπερβολές, και οι ΗΠΑ θα πρέπει να αντιδράσουν, επιλέγοντας πολύ προσεκτικά τους στόχους τους και αποφεύγοντας μια «αλόγιστη αντίδραση».

Επιφυλάξεις για την ανακοίνωση εκφράστηκαν τόσο από τη Γερμανία όσο και από τη Γαλλία. Ο Γερμανός υπουργός Αμυνας Ρ. Σάρπινγκ δήλωσε ότι «δεν ήμαστε ενώπιον πολέμου, αλλά ενώπιον του ερωτήματος πώς θα απαντήσουμε κατάλληλα, όχι σαν βεντέτα, αλλά για την πάταξη της διεθνούς τρομοκρατίας».

Σήμερα και αύριο, το Συμβούλιο Υπουργών Μεταφορών, που συνέρχεται άτυπα στη Λουβέν (Βέλγιο), πρόκειται να λάβει πρώτη σειρά εξειδικευμένων μέτρων για τον πλήρη και ασφυκτικό έλεγχο των αερομεταφορών, ενώ σχετικά προβλήματα ασφάλειας θα παρθούν στις 20/21 Σεπτέμβρη, στη συνέλευση πολιτικών αερομεταφορών (ΕΕ) και στις 24 Σεπτέμβρη στην αντίστοιχη παγκόσμια συνέλευση στο Μόντρεαλ (Καναδάς).

Η βελγική προεδρία της ΕΕ δημοσιοποίησε χτες «κοινή δήλωση» 15 αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ, που προσυπογράφει και ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης. Η δήλωση έγινε με αφορμή τη χτεσινή «ημέρα πένθους και μνήμης των θυμάτων», για την οποία τηρήθηκε τρίλεπτη σιγή σ' όλη την ΕΕ, και επαναλαμβάνεται η καταδίκη των «βάρβαρων πράξεων» προς τις ΗΠΑ. Βέβαια, λέγεται ότι «δε θα επιτρέψουμε σε καμιά περίπτωση, να βρουν οπουδήποτε καταφύγιο, αυτοί που φέρουν την ευθύνη για τη βοήθεια, υποστήριξη και υπόθαλψη των δραστών. Οι οργανωτές και εντολοδόχοι αυτών των πράξεων θα πρέπει να δώσουν λογαριασμό». Η ΕΕ διακηρύσσει ότι «αυτή η τρομερή τρομοκρατική επίθεση» δεν έπληξε μόνο τις ΗΠΑ, αλλά είναι «μια επίθεση κατά της ανθρωπότητας», εναντίον «όλων μας, εναντίον των ανοιχτών, δημοκρατικών, πολυπολιτισμικών και ανεχτικών κοινωνιών από «δολοφόνους χωρίς πρόσωπο» και καλούν «όλες τις χώρες να εντείνουν τις προσπάθειές τους για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, που χρησιμεύει συχνά ως πρόφαση για τη βαρβαρότητα». Πρόκειται για την «ασφάλεια των πολιτών μας και τη σταθερότητα των κοινωνιών μας». Εγκαλείται και ο ΟΗΕ. Πρέπει να δράσουν «όλες οι αστυνομικές και δικαστικές αρχές, όλων των χωρών», αφού «το διεθνές δίκαιο επιτρέπει τη σύλληψη των δραστών, των εντολοδόχων και των συνεργατών, παντού, όπου και αν βρίσκονται».

Σύμφωνα με την ΕΕ «είναι απαράδεκτο να υπάρχουν χώρες που υποθάλπουν την τρομοκρατία στην επικράτειά τους». Γι' αυτό και η ΕΕ δηλώνει ότι δεσμεύεται:

1) «Να υπερασπιστεί τη δικαιοσύνη και τη δημοκρατία στο διεθνές γίγνεσθαι και να αναλάβει προσπάθειες για την ενσωμάτωση όλων των χωρών σ' ένα παγκόσμιο σύστημα ασφαλείας και ηρεμίας», καθώς και στην «ανάδυση ενός παγκόσμιου, δυνατού και σταθερού αντιτρομοκρατικού κινήματος».

2) Για την «ανάπτυξη της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ), ώστε η ΕΕ να μιλά πράγματι με μια φωνή δυνατή και ενιαία».

3) Να καταστεί «επιχειρησιακή» η Ευρωπαϊκή Δύναμη Ταχείας Επέμβασης εντός του ΝΑΤΟ και «να αναπτυχθεί ο τομέας των πληροφοριών δηλαδή οι ευρωπαϊκές μυστικές υπηρεσίες, και

4) «Να επιταχυνθεί η δημιουργία ενός πραγματικά κοινού ευρωπαϊκού δικαστικού χώρου, το οποίο εμπεριέχει, εκτός των άλλων, τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης και έκδοσης, συναφές με τις αποφάσεις του Τάμπερε, και την αμοιβαία αναγνώριση δικαστικών αποφάσεων και δικών».

Η «κοινή δήλωση» της ΕΕ προκαλεί εντύπωση, γιατί με άλλοθι την αντιτρομοκρατική συσπείρωση καταργεί στοιχειώδεις κανόνες του διεθνούς δικαίου και επιβάλλει, με το στανιό κατάσταση πολιορκίας εντός της ΕΕ. Καταργείται κάθε έννοια «εθνικής κυριαρχίας» στο όνομα επιβολής «αξιών» κυριαρχίας των μεγάλων δυνάμεων και η δήλωση δε διστάζει να διακηρύξει ανοιχτά ότι η ΕΕ προωθεί την (...) «ενσωμάτωση όλων των χωρών σ' ένα παγκόσμιο σύστημα ασφαλείας» του καθεστώτος ΕΕ - ΗΠΑ - ΝΑΤΟ. Με την «τρομοκρατία» ως διευρυμένη έννοια «εχθρού», εμπεριέχονται δυνατότητες πολέμου έναντι παραδοσιακού «εχθρού», «εχθρικού κράτους», εσωτερικού αντιπάλου ως πολιτικο-οικονομικού «εχθρού», οποιουδήποτε αντιπαλεύει την κυριαρχία των μεγάλων. Η έκφραση «πόλεμος από έναν αόρατο εχθρό», που χρησιμοποιούν οι ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ εμπεριέχει δυνατότητες πολέμου για όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, ανάλογα με το βόλεμα και τα αόρατα συμφέροντά τους. Αυτή η γενικευμένη ολοκληρωτική έννοια πολέμου, που φαίνεται από το σύνθημα «πόλεμος για την ασφάλεια των κοινωνιών μας, χωρίς συγκεκριμένο «εχθρό», υπονοεί προστασία του καθεστώτος στο σύνολό του και όχι μόνο «στενά» στρατιωτικά.

Οπως υπογραμμίζει η δήλωση είναι «επίθεση εναντίων όλων μας». Ποιος θα τολμήσει να αντισταθεί, μετά από τέτοια τρομοκρατία των κυβερνώντων, που προτείνονται «μέτρα» καταστρατήγησης των στοιχειωδών δημοκρατικών ελευθεριών των πολιτών της ΕΕ και όλου του πλανήτη;

Οσον αφορά τις ευρωπαϊκές επιφυλάξεις για τα «αντίποινα» των ΗΠΑ, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ανησυχία για μεγαλύτερη κινητοποίηση των μεγάλων και αποτροπή πολυετών προσπαθειών αφομοίωσης της «παγκοσμιοποίησης» της εκμετάλλευσης. Οπωσδήποτε όμως η ταραχή των κρατών - ηγεμόνων, που μιλούν για πόλεμο και μαζεύουν τα στρατεύματά τους, δείχνει ότι δεν πρόκειται για κάποιον ισλαμιστή τρομοκράτη, αλλά για κάτι σημαντικότερο.