«Περισσότερα από 35 δισ. ευρώ έως το 2020 για την απασχόληση και την ανάπτυξη στην Ελλάδα» έγραφαν χτες τα Μέσα που προπαγανδίζουν υπέρ της κυβέρνησης, αναπαράγοντας την απάντηση που έδωσε η επίτροπος Απασχόλησης της ΕΕ σε ερώτηση ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ για «τις συνθήκες εργασίας και την κοινωνική προστασία, σε χώρες που υπέφεραν από την κρίση όπως η Ελλάδα». Διαβάζοντας κανείς αυτά τα νούμερα, πραγματικά ζαλίζεται στη σκέψη ότι με τόσα χρήματα για την απασχόληση υπάρχουν όλα τα περιθώρια να αυξηθούν οι μισθοί, να βελτιωθούν οι συνθήκες εργασίας, να πάψει η υποαπασχόληση. Κι όμως... Η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Τα 35 δισ. ευρώ, σύμφωνα με την επίτροπο, θα αξιοποιηθούν «στο πλαίσιο του σχεδίου για την απασχόληση και την ανάπτυξη στην Ελλάδα, το οποίο προωθεί τις επενδύσεις και υποστηρίζει τις μεταρρυθμίσεις για την προαγωγή της ανάπτυξης και τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την αντιμετώπιση της κοινωνικής κατάστασης». Ολα αυτά, με «οδηγό» τον «ευρωπαϊκό πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων», που αποτελεί τον φερετζέ για την επέκταση της ευελιξίας με «ασφάλεια». Συνοψίζει, δηλαδή, το σύγχρονο περιεχόμενο της «ευελφάλειας», όπως καθιερώθηκε να λέγεται η λήψη μέτρων που καθιστούν ευκολότερη την «κινητικότητα» και την ευελιξία στην αγορά εργασίας. Ολα αυτά μεταφράζονται σε ενίσχυση του επιχειρηματικού και επενδυτικού κλίματος, αφού το κεφάλαιο εξασφαλίζει φτηνότερη εργατική δύναμη και μεγαλύτερο κέρδος, πράγμα που είναι αρκετό για να κάνει τον ΣΥΡΙΖΑ να χοροπηδάει από τη χαρά του.