Με τον ιμπεριαλισμό κατά της τρομοκρατίας; | Στο στόχαστρο οι λαοί

Στο στόχαστρο οι λαοί

ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ

Με τον ιμπεριαλισμό κατά της τρομοκρατίας;

Κάπως έτσι θα ήταν η τοποθέτηση - εκτός από τους εν διατεταγμένη υπηρεσία τελούντες - ενός αθεράπευτα ρομαντικού, αιθεροβάμονα ή αφελούς απέναντι στις δραματικές εξελίξεις της τελευταίας βδομάδας. Επειδή όμως ο πρόεδρος και κατ' επέκταση η ηγεσία του ΣΥΝ δε νομίζουμε ότι χαρακτηρίζονται από τα παραπάνω, αλλού θα πρέπει να αναζητηθούν οι αιτίες των «ατοπημάτων» που διαπράττουν προσπαθώντας να προσεγγίσουν τα γεγονότα που συγκλονίζουν τον κόσμο.

Σταχυολογούμε ορισμένα από όσα έχουν λεχθεί διά στόματος Ν. Κωνσταντόπουλου κι αυτά είναι αρκετά ώστε να μας επιτρέπουν να μιλάμε για τη συμβολή του ΣΥΝ τουλάχιστον στη συσκότιση των όποιων συμπερασμάτων μπορούν να εξαχθούν από τα δοσμένα μέχρι στιγμής στοιχεία και τις εξελίξεις.

Είπε λοιπόν ο Ν. Κωνσταντόπουλος: «Καταδικάσαμε με απόλυτο τρόπο το έγκλημα, όπως θα καταδικάζουμε πάντα κάθε μορφή τρομοκρατίας, κάθε έγκλημα κατά της ζωής των αθώων ανθρώπων, της δημοκρατίας...»! Ας παρακάμψουμε το σχολιασμό του γεγονότος του πόσο ρητή και κατηγορηματική ήταν η καταδίκη του ΣΥΝ στις πολύμορφες τρομοκρατικές επιθέσεις των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, και της ΕΕ σε βάρος του γιουγκοσλαβικού λαού, του λαού του Ιράκ, αυτού της Κούβας, και άλλων σημείων του πλανήτη. Οι αναγνώστες μας έχουν νωπές στη μνήμη τους την εικόνα πρωτοκλασάτων στελεχών του ΣΥΝ και τις τοποθετήσεις τους στα κανάλια όλα τα τελευταία χρόνια...

Λέει σήμερα ότι οι ένοχοι πρέπει «να δώσουν λόγο, έτσι όπως η διεθνής νομιμότητα επιβάλλει, στο Διεθνές Δικαστήριο»! Ας μη σχολιάσουμε το είδος της δικαιοσύνης που μπορεί να απονείμει το πειθήνιο όργανο του ιμπεριαλισμού, το Διεθνές (διάβαζε ΝΑΤΟικό)... Δικαστήριο! Ας προσπαθήσουμε όμως να θυμηθούμε, αν και πότε ο ΣΥΝ απαίτησε την παραδειγματική τιμωρία τόσων και τόσων εγκλημάτων κατά χιλιάδων ανθρώπινων ζωών, κατά της εθνικής ανεξαρτησίας χωρών, κατά του περιβάλλοντος; Οι χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ δεν παραβίαζαν τη διεθνή νομιμότητα επιτιθέμενες στη Γιουγκοσλαβία; `Η μήπως δε γνωρίζουμε τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς αυτού του εγκλήματος; Ο ιμπεριαλισμός και οι πολιτικοί εκπρόσωποι δεν έχουν αναγάγει την τρομοκρατία των λαών σε καθημερινή πρακτική; Ρητορικά τα ερωτήματα...

Προφανώς ο ΣΥΝ απένειμε χάρη στους αυτουργούς αυτών των τρομοκρατικών επιθέσεων, που δεν γκρέμισαν πύργους, αλλά γέφυρες και νοσοκομεία, που δε σκότωσαν Αμερικανούς, αλλά Ιρακινούς και Βαλκάνιους, που καταδίκασαν παιδιά στον αργό βασανιστικό θάνατο της πείνας και της αρρώστιας. Και καλεί σήμερα την ελληνική κυβέρνηση, μαζί τους, να συμβάλει στο πλαίσιο της ΕΕ στη διαμόρφωση μιας «σοβαρής στρατηγικής»! Λες κι από τη μέχρι σήμερα ευρωενωσιακή στρατηγική έλειπε η σοβαρότητα. Μόνο που το αίμα των δολοφονημένων όπου Γης αμάχων δεν είναι καθόλου αστείο, ούτε καν μακάβριο, για να δικαιολογείται η κριτική επί της ύπαρξης ή έλλειψης στρατηγικής και η σιωπή επί των εγκληματικών πράξεων και των αποτελεσμάτων τους. Και είναι ακόμα ζεστό αυτό το αίμα για να μιλά ο Ν. Κωνσταντόπουλος περί του σοβαρού ρόλου που μπορεί να παίξει η ΕΕ, γιατί «μπορεί να είναι η φωνή της λογικής και της δημοκρατίας, η στάση του πολιτισμού, της ειρήνης και της ασφάλειας»!

Ο πρόεδρος του ΣΥΝ ζήτησε ακόμη η ΕΕ να «μην απεμπολήσει το στόχο στρατηγικής και αμυντικής χειραφέτησής της»! Ο κόσμος τότε θα μπορεί να κοιμάται ήσυχος. Οταν η ούγια στα τζάκετ των μισθοφόρων δολοφόνων θα γράφει «made in EU», αντί μόνο «made in USA»! Ζήτησε ακόμη την αποφασιστική παρέμβαση του ΟΗΕ και κάλεσε την Ελλάδα να αγωνιστεί ώστε η διεθνής κοινότητα να ενισχύσει μια νέα αντίληψη διεθνούς δικαίου και ρόλου του ΟΗΕ. Η ίδια διεθνής κοινότητα που έκανε κουρελόχαρτο το διεθνές δίκαιο και τον ΟΗΕ μαγαζάκι της ιμπεριαλιστικής «νέας τάξης». Πού ήταν άραγε ο ΟΗΕ, όταν ισοπεδωνόταν το Αλέξινατς; Δεν ήταν οι χώρες, επίλεκτα μέλη του, που το ισοπέδωναν;

Είπε ακόμη ο πρόεδρος του ΣΥΝ πως πρέπει «να αντιμετωπιστούν τα ανοιχτά εθνικά και διεθνή προβλήματα, τα κοινωνικά προβλήματα, οι αδικίες». Από ποιους; Απ' αυτούς που τα δημιουργούν ακριβώς επειδή απ' αυτά τρέφονται και θεριεύουν; Εκατό χρόνια καπιταλισμού αποδεικνύουν περίτρανα το ανέφικτο έως ουτοπικό της πρότασης, που ελαφρά τη καρδία εκστομίζει ο ΣΥΝ όχι από άγνοια, αλλά για άλλους λόγους και που δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική. Καμία λύση δε θα βρεθεί με τους λαούς στο περιθώριο, όπως δε δόθηκε ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας. Σ' αυτούς βέβαια δεν έδωσε κανένα ρόλο ο πρόεδρος του ΣΥΝ.

Πρότεινε ακόμη - αφού προσπέρασε αδιάφορα το γεγονός ότι οι χώρες της ΕΕ έσπευσαν μετά προθυμίας να συμπαραταχτούν στο πλευρό των ΗΠΑ - «ιδεολογικό, δημοκρατικό, ηθικό και κοινωνικό μέτωπο κατά της τρομοκρατίας» και «ενίσχυση των πολιτικών δομών συνεννόησης, ώστε να μην οδηγηθεί η δημοκρατία σε περιπέτειες». Τα ιδεολογικά μέτωπα, οι δομές και οι θεσμοί δε συνιστούν όπλα, αλλά προπέτασμα καπνού για κάλυψη και άλλοθι των υπαιτίων. Το μόνο μέτωπο που μπορεί να συγκρουστεί με την κάθε είδους τρομοκρατία και τρομοκράτες είναι το λαϊκό μέτωπο με αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο και κατεύθυνση. Ολα τα άλλα είναι αμπελοφιλοσοφίες και λόγια φτηνού εντυπωσιασμού.

Και να έρθουμε στο διά ταύτα. Ο ΣΥΝ «δε θέλει ο 21ος αιώνας να είναι αιώνας πολέμων και βαρβαρότητας». Ωρα για ξύπνημα! Η καπιταλιστική κοινωνία δεν είναι ούτε ηθικά ούτε αγγελικά πλασμένη. Είναι αντιθέτως συνυφασμένη με τη βαρβαρότητα και τον πόλεμο, κύριοι του ΣΥΝ. Ο κόσμος θα αλλάξει με την καταλυτική παρέμβαση των λαών για την οικοδόμηση ενός πραγματικά άλλου, εντελώς καινούριου κόσμου.

Βάσω ΝΙΕΡΡΗ