Οι συνεχιζόμενες εντάσεις ανάμεσα στην Τουρκία και τη Δύση - ειδικά την ΕΕ και τη Γερμανία, αλλά και τις ΗΠΑ - αποτελούν μέρος ευρύτερων ενδοϊμπεριαλιστικών διεργασιών που φουντώνουν στη φλεγόμενη γειτονιά μας. Τριβές που άλλοτε εντείνονται, άλλοτε «υποχωρούν», συχνά με αποκλίσεις και διακυμάνσεις που έχει σημασία να καταγράφονται, αφού φωτίζουν την αλληλεξάρτηση ισχυρών ιμπεριαλιστικών και επιχειρηματικών συμφερόντων που επιδρούν σημαντικά σε γεωπολιτικές ισορροπίες ιδιαίτερα ρευστές.

Σε αυτό το πλαίσιο, ενδιαφέρον είχε η επίσκεψη που έκανε στην Αγκυρα στις 14 και 15 Σεπτέμβρη ο Γάλλος ΥΠΕΞ Ζαν Υβ Λε Ντριάν, ο οποίος χαρακτήρισε το διάλογο με την Τουρκία «θεμελιώδη, σε πάρα πολλά θέματα» και τόνισε ότι «πρέπει να έχουμε έναν διάλογο ειλικρινή, απαιτητικό και εποικοδομητικό την ίδια στιγμή». Ενώ ειδικά για τις σχέσεις Τουρκίας - ΕΕ σχολίασε: «Ας το παραδεχτούμε, αυτή η σχέση είναι σήμερα δύσκολη, (αλλά) η θέση της Γαλλίας είναι σαφής. Δεν επιθυμούμε τη ρήξη με την Τουρκία».

Μεταξύ άλλων, ο Λε Ντριάν χαρακτήρισε «εξαιρετική» τη «συνεργασία με τις τουρκικές αρχές στον αγώνα κατά του «Ντάες» - «Ισλαμικού Κράτους» - και ειδικά για τη Συρία ανέφερε ότι εργαζόμαστε εξίσου στενά στο συριακό κεφάλαιο και «για αυτό ευχόμαστε η Τουρκία να πάρει μέρος στην ομάδα επαφής για τη Συρία που η Γαλλία προτείνει να δημιουργηθεί για την πολιτική μετάβαση...».

Είναι χρήσιμο να θυμίσουμε ότι μετά την ανάληψη των καθηκόντων της, τον περασμένο Μάη, η κυβέρνηση Μακρόν προέταξε τις ανάγκες του «αγώνα κατά της τρομοκρατίας» σε εσωτερικό και ειδικά στο εξωτερικό, με σειρά πρωτοβουλιών για Συρία και Ιράκ. Μεταξύ άλλων, η Γαλλία σχεδιάζει τη διοργάνωση «συνάντησης επενδυτών» για τη Συρία στις αρχές του 2018, ενώ και για το Ιράκ διαμήνυσε την ετοιμότητά της να προσφέρει δάνεια για την ανοικοδόμηση. Συνολικότερα, η γαλλική πλουτοκρατία διεκδικεί ενεργότερο ρόλο σε Μέση Ανατολή, Νοτιοανατολική Μεσόγειο και Βόρεια Αφρική, περιοχές δηλαδή στις οποίες για πολλές δεκαετίες είχε ισχυρή θέση και ως αποικιοκρατική δύναμη, και σήμερα αποκτούν αυξανόμενη σημασία για την επιτυχία επενδυτικών και γεωστρατηγικών επιδιώξεων.

Σε αυτό το πλαίσιο, αξιολογούνται και οι συνεργασίες της χώρας, με επισημάνσεις όπως αυτές που έκανε κεντρικό άρθρο της εφημερίδας «Μοντ» στις 15 του μήνα, σημειώνοντας: «Είναι η Αγκυρα που επιλέγει να γυρίσει την πλάτη της στην ΕΕ, όχι η Ευρώπη. Ωστόσο, η Ευρώπη δεν πρέπει να αποκοπεί από την Τουρκία. (Ισχυρή) οικονομική και δημογραφική δύναμη στις πύλες της Γηραιάς Ηπείρου, πρέπει να αποτελεί εταίρο (σ.σ. της ΕΕ). Είναι ήδη στο ζήτημα του χειρισμού των μεταναστευτικών ροών. Η Τουρκία έχει αξία στο τεράστιο ζήτημα της αντιμετώπισης, από κοινού, της θύελλας στη Μέση Ανατολή. Αποτελεί χώρα - κλειδί στη σύνθετη σχέση που σφυρηλατείται μεταξύ της ΕΕ και της Ρωσίας, από τη μια πλευρά, της ΕΕ και του Ιράν, από την άλλη... Τελικά, πρέπει να αναλογιστούμε το 50% των Τούρκων, ειδικά σε Αγκυρα και Κωνσταντινούπολη, που αρνήθηκαν να υπογράψουν λευκή επιταγή στον κ. Ερντογάν στο δημοψήφισμα του Απρίλη. Οταν ο Πρόεδρος (Ερντογάν) έχει μανία να προσβάλλει και να προκαλεί την ΕΕ, ίσως αυτό είναι σημάδι αδυναμίας αντί για κάτι άλλο. Εν συντομία, όλα δείχνουν ότι πρέπει να αγνοήσουμε την προσωπικότητα ενός ατόμου και να διατηρήσουμε επαφή με τους Τούρκους...».

Τέλος, τη δική τους αξία έχουν και επιχειρηματικές κολεγιές που προχωρούν. Τον περασμένο Ιούλη, η οικονομική εφημερίδα «Λα Τριμπιούν» είχε κυκλοφορήσει δημοσίευμα με τίτλο «Εξοπλιστικά προγράμματα: προς μια νέα μεγάλη επιτυχία της Γαλλίας στον εξαγωγικό τομέα (σ.σ. Τουρκία)». Σε αυτό, γινόταν αναφορά σε «προκαταρκτική συμφωνία» που έχει ήδη υπογραφεί ανάμεσα στον πολυεθνικό όμιλο «Eurosam» (με έδρα το Παρίσι) και τις τουρκικές στρατιωτικές βιομηχανίες «Aselsan» και «Roketsan», για την ανάπτυξη μακροπρόθεσμα ενός συστήματος αντι-πυραυλικής αεράμυνας. Ο συντάκτης υποστήριζε ότι «οι Τούρκοι θα μπορούσαν να αγοράσουν το σύστημα S-400 (σ.σ. από τη Ρωσία) για να καλύψουν τις ανάγκες τους βραχυπρόθεσμα και ταυτόχρονα επιδεικνύουν τη βούλησή τους να συνεργαστούν με την Eurosam για να καλύψουν τις ανάγκες τους για ανάπτυξη ενός τουρκικού προγράμματος...».