Οπως τόνισαν σε συνέντευξη Τύπου εκπρόσωποι του Δημοκρατικού Συλλόγου Γυναικών, μέσα από αυτό το δράμα, που το έγραψε το 1937-39 εξόριστος στη Σουηδία και το οποίο ανέβηκε στο θέατρο για πρώτη φορά το 1941 στη Ζυρίχη, ο Μπρεχτ επιδιώκει να προκαλέσει την αποστροφή του κοινού για τον πόλεμο γενικότερα και μαζί την αποστροφή για την καπιταλιστική κοινωνία, η οποία προκαλεί τους πολέμους, τη φτώχεια, την προσφυγιά.
Η ηρωίδα, η Μάνα Κουράγιο, αποτελεί αναμφισβήτητα το μπρεχτικό πρόσωπο, που είναι φορτωμένο με τις πιο πολλές αντιφάσεις, ένα κλασικά αντιηρωικό πρόσωπο. Εχει τρία παιδιά και είναι και Κουράγιο, γιατί «από το φόβο μου μην ξετιναχτώ, πέρασα μέσα από το κανονίδι στη Ρίγα με πενήντα καρβέλια ψωμί στον αραμπά», όπως λέει. Η Κουράγιο είναι μια μικροεμπόρισσα που θέλει να κάνει δουλειές στον πόλεμο και χάνει τα πάντα. Με τη μικροαστική της αντίληψη προσπαθεί να παίξει διπλό παιχνίδι. Οπως γράφει γι' αυτήν ο Μπρεχτ: «Διαβλέπει τον καθαρά εμπορικό χαρακτήρα του πολέμου. Ακριβώς αυτός την ελκύει. Θα πιστεύει στον πόλεμο ως το τέλος. Δεν της περνάει από το μυαλό ότι για να κόψει κανείς το μερτικό του από τον πόλεμο χρειάζεται μεγάλο μαχαίρι».