Με αφορμή την αρθρογραφία του αστικού Τύπου, που ξεχείλισε ξανά από αντισταλινισμό, ανασύραμε ένα χαρακτηριστικό δείγμα «καταπίεσης» από τη σοβιετική εξουσία. Το παρακάτω γράμμα του Στάλιν είναι γραμμένο το Φλεβάρη του 1938 και απευθύνεται σε Σοβιετικούς συγγραφείς που επιμελούνταν παιδικό βιβλίο με θέμα τα ...παιδικά του χρόνια. Οσα επισημαίνει ο Στάλιν είναι χαρακτηριστικά της αντίληψης της Σοβιετικής Ενωσης για τη συγγραφή, αλλά και γενικότερα για την τέχνη. Μια σύγκριση με το πώς αντιμετωπίζονται αντίστοιχα θέματα στον καπιταλισμό είναι συντριπτική σε βάρος του τελευταίου.

Γράφει ο Στάλιν: «Είμαι αποφασιστικά κατά της έκδοσης των Διηγημάτων για τα παιδικά χρόνια του Στάλιν. Το βιβλιαράκι είναι γεμάτο από ανακριβή στοιχεία, διαστρεβλώσεις, υπερβολές και υπερβολικά εγκώμια. Τη συγγραφέα την παραπλάνησαν οι παραμυθάδες, λογάδες (ίσως, "ευσυνείδητοι" λογάδες), κόλακες. Κρίμα τη συγγραφέα, αλλά το γεγονός παραμένει γεγονός.

Αυτό, όμως, δεν είναι το κύριο. Το κύριο είναι ότι το βιβλιαράκι έχει την τάση να ριζώσει στη συνείδηση των σοβιετικών παιδιών (και των ανθρώπων γενικά) τη λατρεία των προσωπικοτήτων, των αρχηγών, των αλάνθαστων ηρώων. Αυτό είναι επικίνδυνο, επιζήμιο. Η θεωρία για τους "ήρωες" και το "πλήθος" δεν είναι μπολσεβίκικη, αλλά εσέρικη θεωρία. Οι ήρωες κάνουν το λαό, τον μετατρέπουν από πλήθος σε λαό, λένε οι εσέροι. Ο λαός κάνει τους ήρωες, απαντούν στους εσέρους οι μπολσεβίκοι. Το βιβλιαράκι χύνει νερό στο μύλο των εσέρων, θα βλάπτει την κοινή μπολσεβίκικη υπόθεσή μας.

Συμβουλεύω να κάψτε το βιβλιαράκι.

Ι. Στάλιν, 16 Φλεβάρη 1938».

(Απαντα Στάλιν, τ. 14, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή»)