Χαρακτηριστικά είναι τα όσα καταγράφει η έκθεση της ΤτΕ ως «απαραίτητες συνθήκες για την ανάκαμψη» του κεφαλαίου, περιγράφοντας τη στρατηγική του, που «τρέχει» με αμείωτους ρυθμούς η κυβέρνηση. Ως τέτοιες περιγράφονται:

• Η επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων και ιδιωτικοποιήσεων. Μεταξύ άλλων, «προκειμένου να προσελκυστούν τόσο εγχώριες όσο και ξένες επενδύσεις, πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στις μεταρρυθμίσεις που ενθαρρύνουν τον ανταγωνισμό στις αγορές αγαθών και υπηρεσιών, όπως στη μείωση των εμποδίων εισόδου στους κλάδους δικτύων υποδομών, στο λιανικό εμπόριο και στα ελεύθερα επαγγέλματα».
• Το «φιλικότερο προς την ανάπτυξη» μείγμα δημοσιονομικής πολιτικής, με «μεγαλύτερη έμφαση στην περικοπή των «μη παραγωγικών δαπανών» και στην αύξηση της αποτελεσματικότητας του δημόσιου τομέα, συμπεριλαμβανομένης της «διαχείρισης» της κρατικής περιουσίας. Γίνεται λόγος για «διεύρυνση της φορολογικής βάσης», καταπολέμηση της παραοικονομίας και της φοροδιαφυγής που θα διευκολύνει τη μείωση των υπερβολικά υψηλών φορολογικών συντελεστών, σε όφελος βέβαια των επιχειρηματικών ομίλων.
• Η άρση διαφόρων «εμποδίων» στις επενδύσεις. Στον συγκεκριμένο άξονα, αναφέρονται η «βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος», η μείωση της φορολογίας (για τους επιχειρηματικούς ομίλους) καθώς και «η οριστική άρση των εμποδίων που ορθώνουν διάφορα μικρά ή μεγάλα οργανωμένα συμφέροντα και ομάδες και τα οποία επιδεινώνουν το επιχειρηματικό κλίμα και παρακωλύουν την υλοποίηση νέων επενδύσεων και ιδιωτικοποιήσεων».
• Η βελτίωση της ποιότητας και η διασφάλιση της ορθής λειτουργίας και «ανεξαρτησίας των θεσμών». Λόγος γίνεται για τις διάφορες λεγόμενες «ανεξάρτητες αρχές» και άλλους «θεσμούς», που βέβαια έχουν να παίξουν ρόλο στον στρατηγικό σχεδιασμό και στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής. Σύμφωνα με την ΤτΕ, «οι αποτελεσματικοί θεσμοί βελτιώνουν τη διαρθρωτική ανταγωνιστικότητα και προάγουν την οικονομική ανάπτυξη, καθώς επηρεάζουν τα κίνητρα των ατόμων και των επιχειρήσεων όσον αφορά τις επενδύσεις σε υλικό και ανθρώπινο κεφάλαιο, σε τεχνολογία και στην οργάνωση της παραγωγής».
• Η αντιμετώπιση του υψηλού κρατικού χρέους. «Χρειάζονται αποφασιστικές και συγκεκριμένες ενέργειες για να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του ελληνικού δημόσιου χρέους στη βάση των αποφάσεων του Γιούρογκρουπ του Ιουνίου 2017», επισημαίνεται, θυμίζοντας ότι η ΤτΕ έχει καταθέσει πρόταση «ήπιας αναδιάρθρωσης» με «αμελητέο κόστος για τους εταίρους» και προβλέπει, μεταξύ άλλων, μετάθεση της μέσης διάρκειας αποπληρωμής των τόκων των δανείων του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας κατά 8,5 χρόνια τουλάχιστον.
• Στήριξη των ανέργων και ενίσχυση των προγραμμάτων απασχόλησης και κατάρτισης. Πρόκειται για τα γνωστά προγράμματα «ανακύκλωσης» της επίσημης ανεργίας και τσάμπα εργασίας για τους καπιταλιστές.