Στις 15 και 17 Μάη βομβαρδίζονται δεξαμενές καυσίμων, αποθήκες και άλλες εγκαταστάσεις της «Jugopetrol» στο Μπορ. Από το δεύτερο βομβαρδισμό καταστρέφεται και ένα τρακτέρ που διέσχιζε διπλανό δρόμο και στο οποίο επέβαιναν πέντε άνθρωποι. Απολογισμός, ένας νεκρός και τέσσερις σοβαρά τραυματισμένοι.

Ο 40χρονος Γιούγκοσλαβ Λαπαντάτοβιτς, εργάτης: «Γυρίζαμε από τη δουλιά μας στο Μπρέστοβατς, στο χωριό μας το Κρίβελι. Δεν περάσαμε μέσα από το Μπορ, για να αποφύγουμε την κίνηση. Πήραμε τον άλλο δρόμο. Στο ύψος της "Jugopetrol", ο Σλάβισα (σ.σ.: ο οδηγός) έκοψε ταχύτητα για να δούμε τις συνέπειες του προηγούμενου βομβαρδισμού (σ.σ.: της 15ης Μάη). Ξαφνικά, άκουσα μια τρομακτική έκρηξη. Περικυκλωθήκαμε από καπνό και σκοτάδι. Για λίγο έχασα τις αισθήσεις μου. Οταν συνήλθα ήμουν πεσμένος στο έδαφος και είχα το κεφάλι του Ντράγκοσλαβ πάνω στα πόδια μου. Κατάλαβα ότι ήταν νεκρός.

Ακουσα τη Λιλιάνα και τη Νίνα (σ.σ.: συνεπιβάτισσες) να κλαίνε ζητώντας βοήθεια. Ελεγαν ότι έσπασαν τα πόδια τους. Ο ξάδελφός μου, ο Σλάβισα έλεγε ότι πέθαινε. Οταν η Λιλιάνα προσπάθησε να πλησιάσει τον πατέρα της, δεν την άφησα. Από εκείνη τη μέρα άρχισα να φοβάμαι το σκοτάδι».

Η 25χρονη Λιλιάνα Μιλόσεβιτς, κόρη του άτυχου Ντράγκοσλαβ: «Μετά την έκρηξη λιποθύμησα. Οταν συνήλθα άρχισα να κλαίω και να ουρλιάζω. Η Νίνα ήταν πεσμένη δίπλα μου. Μπορούσα να δω ότι ο πατέρας μου ήταν νεκρός. Είχε πολλά τραύματα, αλλά το φονικό ήταν ένα, στο κεφάλι του. Ηταν 49 χρονών».

Ο εργάτης Σλάβισα Λαπαντάτοβιτς, οδηγός του τρακτέρ: «Δεν ακούσαμε σειρήνες ή αεροσκάφη. Μια έκρηξη με πέταξε στο έδαφος. Νόμιζα ότι ήρθε το τέλος μας. Αμέσως μετά άκουσα άλλη μία έκρηξη. Θυμάμαι ότι σηκώθηκα και είπα στο Γιούγκοσλαβ "τελείωσα". Προσπάθησε να με παρηγορήσει. Είχα τραυματιστεί στο πλευρό και αιμορραγούσα. Μεταφέρθηκα στο νοσοκομείο. Χειρουργήθηκα. Η εγχείρηση κράτησε τρεις ώρες. Οι γιατροί έβγαλαν ένα κομμάτι τούβλο 12 Χ 5 εκατοστά από τα πλευρά μου».

Οι εγκαταστάσεις της «Jugopetrol» στο Μπορ βομβαρδίστηκαν και πάλι.