Την κατακόρυφη αύξηση των εργατικών «ατυχημάτων» καταγγέλλει με Ερώτησή του προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Κώστας Παπαδάκης, τονίζοντας την ανάγκη για άμεση λήψη μέτρων στήριξης των εργαζομένων και των οικογενειών τους.

Για το συγκεκριμένο θέμα αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Επιθεωρητών Εργασίας (ΠΟΣΕΠΕ), που δείχνουν αύξηση των εργατικών «ατυχημάτων» στην Ελλάδα από το 2010 και μετά (5.721 το 2010, 6.500 το 2016), με σταθερή αύξηση περίπου 10% κάθε χρόνο, ενώ το πρώτο τρίμηνο του 2017 παρατηρείται αύξηση 15%, σε σχέση με το αντίστοιχο του 2016. Ανάλογη πορεία ακολουθούν και τα θανατηφόρα «ατυχήματα». Από 65 το 2013, σε 73 το 2016.

Και αυτά τα στοιχεία όμως είναι ελλιπή και απέχουν πάρα πολύ απ' την πραγματικότητα, καθώς αφορούν μόνο περιπτώσεις που γνωστοποιούνται στο ΣΕΠΕ, δηλαδή ελάχιστες, αφού στους χώρους δουλειάς επικρατεί η εργοδοτική τρομοκρατία, επιβάλλοντας καθεστώς σιωπής.

Στις στατιστικές δεν υπολογίζονται επίσης οι επιπτώσεις στην υγεία - σωματική και ψυχική - των εργαζομένων από την υποβάθμιση των συνθηκών εργασίας, την εντατικοποίηση της δουλειάς, τις «ευέλικτες» σχέσεις εργασίας, την ανασφάλεια και το φόβο της απόλυσης, τις περικοπές μισθών, τη γενίκευση της πρακτικής της μη καταβολής των μισθών και πολλές άλλες μορφές εργοδοτικής βίας.

Οπως τονίζει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, «δεν πρόκειται για "ατυχήματα", αλλά για εργοδοτικά εγκλήματα με τη συνενοχή διαχρονικά όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων και της σημερινής συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Η αντιλαϊκή πολιτική ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ και κυβέρνησης με τα διαδοχικά αντεργατικά μνημόνια για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των μεγάλων ομίλων έχει οδηγήσει στην κατάργηση και της ελάχιστης νομοθετικής προστασίας, κρατικών υπηρεσιών που είχαν απομείνει, για την προστασία της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, ενώ οι έλεγχοι της ασφάλειας και της υγιεινής στους χώρους εργασίας έχουν ουσιαστικά καταργηθεί, αφού ανατέθηκαν σε ιδιωτικές επιχειρήσεις που καλύπτουν την εργοδοσία. Την ίδια ώρα, οι εργαζόμενοι, κάτω από την πίεση της μεγάλης ανεργίας, αναγκάζονται να εργαστούν σε αυτές τις άθλιες συνθήκες για ένα πενιχρό μεροκάματο που αποδεικνύεται στην κυριολεξία του τρόμου. Η ζωή και η υγεία των εργατών έχουν παραδοθεί βορά στο έλεος της κερδοφορίας των επιχειρήσεων».

Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Κ. Παπαδάκης κατέθεσε το παρακάτω ερώτημα:

«Πώς τοποθετείται η Επιτροπή:

-- Στα επείγοντα αιτήματα του εργατικού κινήματος για τη στήριξη των εργαζομένων που έχουν τραυματιστεί σε ώρα εργασίας και των οικογενειών τους, καθώς και των οικογενειών των εργαζομένων που έχασαν τη ζωή τους;

-- Στην ανάγκη λήψης των απαραίτητων μέτρων για την τήρηση των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας, τη διασφάλιση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων στο σύνολο των εργαζομένων;

-- Στην ανάγκη ενίσχυσης των κρατικών μηχανισμών ελέγχου, στη δημιουργία αποκλειστικά κρατικού σώματος επιθεωρητών και γιατρών εργασίας;».