Από τις πολύμορφες δράσεις, στη μάχη για την υπογραφή της Σύμβασης

Πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ ιστορικής μνήμης και αξίας, αλλά και μια παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές και τον πολιτισμό της χώρας μας. Αλλωστε, όπως είχε τονιστεί και από τη Διοίκηση του Σωματείου όταν ξεκινούσαν οι εκδηλώσεις για τα 100 χρόνια: «Διδασκόμαστε, εμπνεόμαστε από την πολύτιμη ιστορία του Σωματείου μας, την προσφορά του στους κοινωνικούς αγώνες και την τέχνη, την ασίγαστη πάλη του για να μπορεί να υπάρχει το επάγγελμα του ηθοποιού».

Με αφορμή την ολοκλήρωση των δράσεων για τα 100 χρόνια του ΣΕΗ, αλλά και τους αγώνες που έχει μπροστά του, ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με την Ηρα Ρόκου, γενική γραμματέα του Σωματείου.

Η Ηρ. Ρόκου σημειώνει αρχικά ότι με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων του ΣΕΗ, «αποφασίσαμε πέρσι, να μελετήσουμε την ιστορία του Σωματείου, να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα για το πώς πορεύτηκε σε όλη του τη διαδρομή, πώς συνδέθηκε με τους εργαζόμενους άλλων κλάδων, πώς συμμετείχε συνολικά στην πολιτική και κοινωνική κατάσταση που βρισκόταν η Ελλάδα.

Δεν βρήκαμε καλύτερο τρόπο να ολοκληρώσουμε αυτές τις εκδηλώσεις, με ένα ντοκιμαντέρ που να παρουσιάζει μέσα από τους ανθρώπους του Σωματείου, τους "φυσικούς πρωταγωνιστές" δηλαδή, τη δράση και την ιστορία του ΣΕΗ. Θα χαρούμε ιδιαίτερα αν το "Τριανόν" τη Δευτέρα γεμίσει με συναδέλφους, αλλά και με άλλους εργαζόμενους που θέλουν να μάθουν.

Και είμαστε πολύ χαρούμενοι που θα μπορέσουμε κάποιες από τις δράσεις μας να ταξιδέψουν και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Για παράδειγμα, μέσα στο Φλεβάρη, σχεδιάζουμε να πάει η έκθεση του αρχειακού υλικού στη Θεσσαλονίκη και επίσης το ντοκιμαντέρ θα προβληθεί σίγουρα σε Πάτρα και Θεσσαλονίκη».

Την ρωτάμε να μας πει ποια είναι αυτά τα συμπεράσματα που βγήκαν μέσα από τη μελέτη της ιστορίας του Σωματείου.

«Καταρχήν, το ΣΕΗ από την πρώτη στιγμή της ύπαρξής του επεδίωκε να συνδεθεί με το σύνολο της κοινωνίας, με άλλα σωματεία, καλλιτεχνικά ή μη. Και αυτό είναι πολύ βασικό και για το σήμερα, που από πολλές μεριές ακούμε "κοίτα τον εαυτό σου", ή "μόνοι μας μπορούμε να λύσουμε τα προβλήματά μας", τα προβλήματα που είναι κοινά με το σύνολο των εργαζομένων.

Μόνο μέσα από αγωνιστική δράση και κινητοποίηση και συμμετοχή των ηθοποιών, μπόρεσε να κατακτήσει τα δικαιώματα.

Το Σωματείο παρήγε πολιτισμό όταν υπήρχε και η έμπνευση από τους ίδιους τους εργαζόμενους και από τις λαϊκές κινητοποιήσεις. Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περίοδος του '40 και κατά την περίοδο της Εθνικής Αντίστασης, του αγώνα μέσα από το ΕΑΜ, αλλά και μετέπειτα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, όπου ηθοποιοί μέλη του Σωματείου συμμετείχαν ενεργά όχι μόνο με τη δράση τους, αλλά και με την τέχνη τους στο κίνημα».

Επισημαίνουμε ότι οι εκδηλώσεις για τα 100 χρόνια του Σωματείου αντικειμενικά δέθηκαν και με τις καθημερινές εξελίξεις. «Οι εκδηλώσεις μας για τα 100 χρόνια βοήθησαν στο να συζητήσουμε πιο πλατιά με τους συναδέλφους μας, συσπειρώθηκε ακόμα περισσότερο ο κλάδος. Δόθηκε ώθηση, ειδικά στους νέους ηθοποιούς, να ψάξουν και να μάθουν πώς κατακτήθηκαν διαχρονικά τα δικαιώματά μας και τελικά ότι αυτό που χρειάζεται και σήμερα είναι να μπούμε μπροστά, για να παλέψουμε για τις σύγχρονες ανάγκες μας.

Σε αυτή την κατεύθυνση δίνουμε και τη μάχη για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης στο ελεύθερο θέατρο. Σίγουρα έχουν γίνει κάποια βήματα. Μετά από 5 χρόνια που δεν υπήρχε καμιά Σύμβαση, κατάφερε το Σωματείο μας και υπογράφτηκε σύμβαση με το Εθνικό, το ΚΘΒΕ, το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας.

Αυτή την περίοδο παλεύουμε λοιπόν για την υπογραφή Σύμβασης στο ελεύθερο θέατρο, που οι συνθήκες εργασίας είναι ακόμα πιο δύσκολες. Πράγμα που σημαίνει ότι ο ηθοποιός μπορεί να δουλεύει 6 μήνες, αλλά να πληρώνεται τους 2 και τους 3, μιας και οι απλήρωτες πρόβες είναι πια καθεστώς. Να δουλεύει 6 και 7 ώρες τη μέρα και να πληρώνεται τις 3, να έχει ωρομίσθιο ένσημο, που σημαίνει ότι πολύ δύσκολα εξασφαλίζει την ασφάλισή του και αυτό βαραίνει ιδιαίτερα τους συναδέλφους που είναι κοντά στη σύνταξη. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που ο ηθοποιός αμείβεται με 3 ευρώ την ώρα και ταυτόχρονα δεν υπάρχει καμιά εξασφάλιση, αν ο παραγωγός αποφασίσει να κατεβάσει την παράσταση νωρίτερα.

Με την υπογραφή Σύμβασης θα μπει ένα φρένο σε αυτήν την κατάσταση».

Ο εορτασμός για τα 100 χρόνια του ΣΕΗ στην κατεύθυνση που κουβεντιάσαμε, η μάχη για τη Σύμβαση πραγματοποιούνται από τη στιγμή που το Σωματείο μπήκε ξανά σε γραμμή σύγκρουσης και συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ. «Φυσικά και παίζει ρόλο ότι πριν δύο χρόνια υπήρξε αλλαγή των συσχετισμών στο Σωματείο. Ηταν μεγάλες οι ευθύνες της προηγούμενης διοίκησης και για την κατάργηση της Σύμβασης και για καταγγελίες που γίνονταν από συναδέλφους και δεν εξετάζονταν ποτέ, γεγονότα που οδήγησαν τελικά σε αποσυσπείρωση του κλάδου. Αλλωστε και από την πείρα που έχουμε αποκομίσει μέσα και από τη μελέτη της ιστορίας, πάντα υπήρχε διαπάλη. Το Σωματείο, δηλαδή, δεν ακολουθούσε πάντα μια γραμμή. Δεν επεδίωκαν όλοι τα ίδια πράγματα, ούτε είχαν όλοι τα ίδια συμφέροντα.

Θέλουμε ο εορτασμός των 100 χρόνων, πέρα από την αυτοτελή του σημασία, να συμβάλει να έρθει ο κλάδος πιο κοντά στη ζωή του Σωματείου. Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι με όλες τις δραστηριότητες που έχουμε ανοίξει και με όλη την πάλη, υπάρχουν ορατά και μετρήσιμα αποτελέσματα, με καινούριους ανθρώπους που έρχονται να γραφτούν, με ανθρώπους που μέσα στα θέατρα σκέφτονται, αντιδρούν, δεν ανέχονται άλλο αυτήν την κατάσταση.

Και ελπίζουμε όλα αυτά να αποτυπωθούν και στη συμμετοχή στη Γενική Συνέλευση στις 12 Φλεβάρη».