Προς Ε. Γιαννόπουλο - Μια άλλη άποψη | ΔΙΩΞΗ κατά του «Ρ»

ΔΙΩΞΗ κατά του «Ρ»

Προς Ε. Γιαννόπουλο - Μια άλλη άποψη

Επειδή συμβαίνει να ανήκω στη γενιά της Εθνικής μας Αντίστασης, όπως διατείνεται ότι ανήκει και ο κ. Ευάγγελος Γιαννόπουλος, λαβαίνω το δικαίωμα να διατυπώσω μια άλλη άποψη, σχετικά με την πολεμική που ασκεί ο κ. υπουργός στην εφημερίδα «Ριζοσπάστης», στη Διεύθυνσή του, στο ΚΚΕ, με την παραπομπή τους και στα δικαστήρια.

Ας μου επιτραπεί, το πρώτο, να αυτοπαρουσιαστώ. Ανήκω στους ιδρυτές της αντιστασιακής οργάνωσης νεολαίας «Θεσσαλικός Ιερός Λόχος» και στα ηγετικά στελέχη της ΕΠΟΝ. Εχει καταγραφεί στην ιστορία και έχει αποδειχτεί στην πράξη ότι η ΕΠΟΝ πρόβαλε στη νεολαία τα ευγενέστερα ιδανικά και τα πιο λαμπερά πανανθρώπινα οράματα: Τον αγώνα για τη λευτεριά της πατρίδας και της κυριαρχίας του λαού. Την ειρήνη στον κόσμο και τη φιλία μ' όλους τους λαούς.

Ταυτόχρονα, η ΕΠΟΝ πρόβαλε στη νεολαία και πρότυπα των Ελλήνων, που δόξασαν την πατρίδα μας, με την παλικαριά τους, με τα έργα του νου και των χεριών τους, αλλά στερνά πολλοί και με την ίδια τη ζωή τους. Το Ρήγα Βελεστινλή, τους Κολοκοτρωναίους, τους Μακρυγιάννηδες, τους Καραϊσκάκηδες.

ΗΕΠΟΝίτικη γενιά είχε την τιμή να την περιβάλουν στον αγώνα της κορυφαίοι παράγοντες της επιστήμης, των γραμμάτων και των τεχνών, όπως ο Δημήτρης Γληνός, ο Γ. Γεωργαλάς, ο Κ. Σωτηρίου, ο Πέτρος Κόκκαλης, η Ρόζα Ιμβριώτη και δεκάδες εκατοντάδες άλλοι.

Στηριζόμενη στην ιστορία του τόπου μας, στις εθνικές και λαϊκές μας παραδόσεις, με τα ιδανικά και τα οράματα που πρόβαλε η ΕΠΟΝ και με τη συμπαράσταση κορυφαίων δασκάλων, η οργάνωσή μας διαμόρφωνε έναν καινούριο τύπο ανθρώπου, έναν καινούριο τύπο Ελληνα αγωνιστή, πατριώτη και διεθνιστή. Και αυτό συντελούνταν σε συνθήκες της πιο βάρβαρης κατοχής, σε συνθήκες σωματικών και ψυχικών βασανιστηρίων, σε συνθήκες ομαδικών και ατομικών εκτελέσεων. Δεν είναι λίγοι οι νέοι και οι νέες, που έπεσαν στον αγώνα αυτόν, πότε στις συγκρούσεις με τους κατακτητές στους δρόμους, πότε στημένοι μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα και πότε πολεμώντας με το όπλο του ΕΛΑΣίτη.

Μορφές σαν την Σταθοπούλου, τους τρεις λεβέντες του Υμηττού, τον Μαστραντώνη, τ' αδέλφια Αλέκο και Νίκο Δονδολίνο, θα μένουν για πάντα αθάνατα σύμβολα. Είναι μια ανεκτίμητη κληρονομιά αυτή, όπως εκείνη του '21, ένα ιερό απόθεμα, που τιμά και δοξάζει την πατρίδα μας, ιερή παρακαταθήκη, απ' όπου θα πρέπει να εμπνέεται η σημερινή μας νεολαία.

Και τώρα για σας κ. Γιαννόπουλε, επιτρέψτε μου, γιατί βρίσκεστε πολύ ψηλά. Ολοι τότε οι αγωνιστές της Αντίστασης, οι ΕΛΑΣίτες, οι ΕΑΜίτες, οι ΕΠΟΝίτες, ακόμα και τα Αετόπουλα, είχαμε δώσει όρκο να μένουμε πιστοί στον αγώνα για την απελευθέρωση της πατρίδας, την ανεξαρτησία της, τη λαϊκή κυριαρχία, πιστοί και στη συμπαράσταση του ενός προς τον άλλο. Υπήρξαν περιπτώσεις κ. υπουργέ, ίσως να το έχετε ξεχάσει, όπου, για να μην πέσει στα χέρια των κατακτητών κάποιος τραυματίας αντάρτης, σκοτώνονταν δύο - τρεις συναγωνιστές του. Εσείς, κ. Γιαννόπουλε, τον είχατε δώσει αυτό τον όρκο; Και πώς γίνεται να επικαλείστε την ιδιότητα αυτή, να τραγουδάτε «Εμπρός ΕΛΑΣ για την Ελλάδα» και από την άλλη, από τα υψηλά αξιώματα που κατά καιρούς κατέχετε, να στέλνετε τα ΜΑΤ, να ξυλοφορτώνουν ακόμα και τους ανάπηρους αντιστασιακούς, τους «συναγωνιστές» σας, θα έλεγα κάποτε, επειδή βγαίνουν στους δρόμους να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, επειδή συνεχίζουν να κρατούν ψηλά τη σημαία της Αντίστασης, υπερασπιζόμενοι την εκπλήρωση των ιδανικών της;

Πώς γίνεται, κ. υπουργέ, πρώην ΕΛΑΣίτης εσείς, να εκδηλώνετε τόση έχθρα και τόσο μίσος, να παραπέμπετε σε δίκη και να απαιτείτε χρηματικά ποσά αστρονομικά από μια εφημερίδα, το «Ριζοσπάστη», κεντρικό όργανο του ΚΚΕ, που και πολιτικοί του αντίπαλοι ακόμα τιμούν και σέβονται τους πατριωτικούς και κοινωνικούς του αγώνες; Δικαίωμα του καθενός να αναδιπλώνεται και να επιλέγει τη νέα πολιτική του θέση, τους παράγοντες που θέλει να υπηρετήσει. Με τι θα μπορούσε, όμως, να συμβιβαστεί αυτή η διπλοπροσωπία;

Και κάτι άλλο. Οπως θα γνωρίζετε κ. υπουργέ, η νεολαία αναζητά από την ιστορία, μέσα από τα βιβλία, αλλά και από την ίδια τη ζωή όπως κυλάει, να βρει τους τύπους, τα πρότυπα, τα ινδάλματά της για να διαμορφώσει και το δικό της χαρακτήρα, να γίνει κάτι, να τους μοιάσει. Αναρωτιέμαι, κ. υπουργέ, από το δικό σας πολύχρονο πολιτικό βίο τι θα μπορούσε να πάρει, σε τι να σας μοιάσει; Τους πολιτικούς σας αντιπάλους, ακόμα ορισμένους και του δικού σας χώρου, τους αντιμετωπίζετε με ένα ακατάσχετο υβρεολόγιο. Είστε το πρόσωπο, που κατέχετε την πρώτη θέση στις εμφανίσεις από τα «παράθυρα» των καναλιών. Οι αρχαίοι Ελληνες μας δίδαξαν ότι η αλήθεια βγαίνει από τον ήρεμο διάλογο. Εσείς στις εμφανίσεις σας αυτές πάντα μονολογείτε και, μάλιστα, τόσο εκνευριστικά, που δεν επιτρέπετε στο συνομιλητή σας να ολοκληρώσει κάποια σκέψη του. Μπορεί να θεωρηθεί αυτό μαζί με την περιαυτολογία σας πράξη προς μίμηση;

Είναι μετά ο τρόπος της πολιτιστικής αγωγής. Η νεολαία έχει ανάγκη από ψυχαγωγία, από τα μέσα της χαράς, που την ανεβάζουν ψυχικά, την κάνουν πιο ικανή στην προσφορά της προς την πατρίδα και την κοινωνία. Ο τρόπος της προσωπικής σας διασκέδασης θα μπορούσε να θεωρηθεί διδακτικός και προς τη νεολαία μας;

Μια άλλη άποψη διατύπωσα για σας, κ. υπουργέ, και τίποτε άλλο. Δικαίωμά σας να μην την πάρετε στα σοβαρά.

Του
Δημήτρη ΚΗΠΟΥΡΟΥ