«Οι προεκλογικές φιέστες της κυβέρνησης για την έναρξη λειτουργίας του μισοτελειωμένου ΜΕΤΡΟ δεν μπορούν να αποκρύψουν τις τεράστιες ευθύνες όλων των κυβερνήσεων:

• Για την καθυστέρηση δεκαετιών στο σχεδιασμό και υλοποίηση, την παράδοση τμήματος μόνο (έπρεπε να έχει τελειώσει από το Νοέμβρη του 1997), ενός έργου απαραίτητου για την ενίσχυση των μαζικών μεταφορών.
• Για την υποταγή στις απαιτήσεις των εταιριών πετρελαιοειδών, κατασκευής και εμπορίας αυτοκινήτων κλπ. για επικυριαρχία του ΙΧ.
• Για τις διαδικασίες ανάθεσης, κατασκευής και διαχείρισης του έργου από ιδιωτικές εταιρίες, χωρίς ουσιαστικά τον έλεγχο του δημοσίου, με αποτέλεσμα τον υπερτριπλασιασμό του κόστους του, από 170 δισ. δρχ. έφτασε το κόστος κατασκευής στα 613, με το αίμα των εργαζομένων, αφού είχαμε πάνω από 1.100 μεγάλα ή μικρά εργατικά ατυχήματα (δηλωμένα ή όχι), αλλά και την υποταγή όλων των άλλων μέσων μαζικής μεταφοράς σε αυτό. Με κερδισμένους τις ξένες και ντόπιες μεγαλοεταιρίες, που είχαν τη διαχείριση και κατασκευή του ΜΕΤΡΟ. Ταυτόχρονα, επιβάλλεται το τσουχτερό εισιτήριο των 250 δρχ. για ένα "λειψό" ΜΕΤΡΟ.

Δεν μπορεί να κρυφτεί η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, που προωθεί την ιδιωτικοποίηση των μέσων μαζικής μεταφοράς, τη συνεχή αύξηση του κόστους χρήσης τους. Δεν μπορούν να αποκρυβούν οι σοβαρότατες ελλείψεις για την εύρυθμη λειτουργία του ΜΕΤΡΟ ακόμη και την ημέρα των εγκαινίων του, όπως χώρων στάθμευσης και μετεπιβίβασης.

Σήμερα γίνεται επιτακτικά αναγκαία η ανάπτυξη κινήματος των εργαζομένων για:

- Δημόσιες συγκοινωνίες ενάντια στην ιδιωτικοποίησή τους.

- Την κατοχύρωση και ανάπτυξη του κοινωνικού χαρακτήρα των συγκοινωνιών.

- Για ενιαίο φορέα διαχείρισης των συγκοινωνιών με ενιαίο φτηνό εισιτήριο.

- Για συγκοινωνίες στην υπηρεσία των εργαζομένων και όχι στα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου».