Θέματα εξαιρετικού ενδιαφέροντος - όπως για παράδειγμα η ξενοφοβία και ο ρατσισμός, το δουλεμπόριο και η σεξουαλική εκμετάλλευση - ήταν ενταγμένα στο πρόγραμμα της χθεσινής δεύτερης και τελευταίας ημέρας της συνδιάσκεψης, που οργάνωσε στην Αθήνα το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, με θέμα: «Παράνομη μετανάστευση και αξιοπρέπεια των μεταναστών: Συνεργασία στη Μεσόγειο». Ομως, κυρίαρχο στοιχείο και πάλι η παντελής απόκρυψη της πραγματικότητας και των αιτιών που οδηγούν σε αυτά τα φαινόμενα. Η γραμμή της αποσιώπησης σε πλήρη ανάπτυξη για να κρυφτούν οι αιτίες που δεν είναι άλλες από την επιβολή της πολιτικής της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης, που με τον πόλεμο, την καταλήστευση και την υπερεκμετάλλευση πολλών χωρών του πλανήτη, οδηγεί εκατομμύρια ανθρώπους στην προσφυγιά και την εξαθλίωση.

Ολες οι εισηγήσεις - πλην ίσως δύο εξαιρέσεων - όχι τυχαία, ήταν στην ουσία εκθέσεις ιδεών, που ελάχιστη σχέση είχαν με το αντικείμενο που διαπραγματεύονταν.

Η «καλή» μέρα χτες φάνηκε από νωρίς το πρωί, όταν στο βήμα των ομιλητών ανέβηκε ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Α. Γιαννίτσης, ο οποίος περιορίστηκε στο να αναφερθεί στις δύο «απόπειρες νομιμοποίησης των μεταναστών στη χώρα μας» και να δώσει τα γνωστά σε όλους στατιστικά στοιχεία: Σχεδόν 232.000 μετανάστες πήραν τη λεγόμενη πράσινη κάρτα το 1997, ενώ περίπου 380.000 υπολογίζονται αυτοί που κατέθεσαν τα χαρτιά τους αυτόν το χρόνο. Οι μετανάστες «παινεύτηκαν» κι από αυτόν τον υπουργό για «τη δημογραφική τόνωση και την επιβράδυνση της γήρανσης του πληθυσμού», για την τόνωση και τη ζωή που έχουν προσφέρει στις αγροτικές περιοχές της χώρας μας. Καμία αναφορά για την υπερεκμετάλλευσή τους από τους εργοδότες, για τα ένσημα που χρειάζονται για να παραμείνουν στη χώρα και κανείς δεν είναι διατεθειμένος να τους τα δώσει, για την αξιοπρέπεια αυτών των ανθρώπων που καταρρακώνεται κάθε ώρα και στιγμή.

Οι υπόλοιποί ομιλητές στη συνέχεια -ενώ αναφέρθηκαν σε θέματα όπως «Η νομική κατάσταση των παράνομων μεταναστών: Εξασφαλίζεται η ανθρώπινη αξιοπρέπειά τους στις χώρες υποδοχής;», «Το δουλεμπόριο και η σεξουαλική εκμετάλλευση: Μια σύγχρονη μορφή δουλείας» και «Ξενοφοβία: Μέτρα αποτροπής του κοινωνικού αποκλεισμού»- έμειναν κυριολεκτικά μόνο στους... τίτλους των θεμάτων. Ούτε καν μια καταγραφή της σημερινής πραγματικότητας. Ούτε ένα στοιχείο. Ούτε μια πρόταση.

Μια κάποια διαφοροποίηση, στη λογική της αποσιώπησης υπήρξε η τοποθέτηση του Πολωνού Κ. Εβίνσκι, προέδρου της Επιτροπής μεταναστεύσεων, προσφύγων και δημογραφίας της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης. Ο Κ. Εβίνσκι αναφέρθηκε στην καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που υφίστανται «όλοι ανεξαιρέτως οι μετανάστες» από τις αρχές των χωρών υποδοχής, κατά τη διάρκεια των διαδικασιών απέλασης. «Η Αμίρα, είπε, ήταν πρόσφυγας που ζήτησε πολιτικό άσυλο στο Βέλγιο. Πέθανε όταν αστυνομικός της έκλεισε το στόμα με μαξιλάρι, για να μην ακούγονται οι φωνές κι οι διαμαρτυρίες της: Αλλος μετανάστης πέθανε επίσης από ασφυξία όταν η αυστριακή κυβέρνηση αποφάσισε να τον στείλει πίσω στην πατρίδα του, τη Βουλγαρία. Ο Μοχάμετ πέθανε σε Κέντρο Κράτησης μεταναστών στη Ρώμη, γιατί του χορηγήθηκε πολύ δυνατό ηρεμιστικό. Σε ελβετικό κέντρο κράτησης πέθανε πρόσφατα άλλος μετανάστης. Τον ξύπνησαν άγρια χαράματα, τον ξυλοκόπησαν για να τον απελάσουν. Εμεινε νεκρός στα χέρια τους!». Και κατέληξε ο Κ. Εβίνσκι: «Αυτά, όσο τρομακτικά κι αν ακούγονται, είναι απλά γεγονότα! Γιατί αυτά που καθημερινά συμβαίνουν εις βάρος των μεταναστών σε όλες τις χώρες της Ευρώπης είναι κατά πολύ χειρότερα!»...

Το ζήτημα της μετανάστευσης άρχισε να μπαίνει ακόμα περισσότερο στη σωστή του βάση, όταν το λόγο πήρε ο Αλεξάντερ Τζαμάλ, διευθυντής του Εθνικού Ινστιτούτου Εργασίας της Αλγερίας που έκανε αναφορές στην «αποικιοκρατία» και τη «δίκαιη κατανομή του παγκόσμιου πλούτου» προκαλώντας μορφασμούς δυσαρέσκειας από τους συνομιλητές του.

«Υπάρχει τεράστια απόσταση μεταξύ καλών προθέσεων και πράξης», τόνισε ο Αλ. Τζαμάλ απαντώντας έτσι στα ευχολόγια περί «σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» των Δυτικοευρωπαίων συνομιλητών του. «Η λαθρομετανάστευση είναι ένα δύσκολο πρόβλημα, αλλά το σημαντικότερο στοιχείο για την επίλυσή της είναι η δίκαιη κατανομή του παγκόσμιου πλούτου», σημείωσε και συνέχισε: «οι χώρες του Νότου δεν μπορούν να δεχτούν σε καμιά περίπτωση τη στρατιωτική αντιμετώπιση του θέματος. Κάθε φορά που κλείνετε τα σύνορά σας τόσο μεγαλύτερο είναι το μεταναστευτικό ρεύμα και τόσο μεγαλώνουν τα κυκλώματα της παράνομης μετανάστευσης. Αυτό για μένα κάτι σημαίνει», πρόσθεσε με νόημα...