Οσο πλησιάζουν οι μέρες για την κατάθεση του νομοσχεδίου για την πώληση ΑΗΣ και Ορυχείων, στο πλαίσιο της παραπέρα «απελευθέρωσης» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, τόσο περισσότερο αποκαλύπτονται οι υπερασπιστές του μονόδρομου της ΕΕ και των Οδηγιών της. Εκλεγμένοι στην Τοπική Διοίκηση, όπως ο Περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας, βλέπουν «εφικτή τη συνύπαρξη με ιδιώτες», εργοδοτικοί - κυβερνητικοί συνδικαλιστές, όπως ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ, βλέπουν «θετική» την πρόταση Μυτιληναίου για «επένδυση» στον ΑΗΣ Αμυνταίου κ.ο.κ.

Σε σχόλιό της για τις παραπάνω εξελίξεις, η Τομεακή Οργάνωση Ενέργειας Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ σημειώνει:

«Δεν μας προκαλεί εντύπωση η στάση τους, όλοι τους είναι υπέρ της επιχειρηματικότητας, της ανταγωνιστικότητας, της ΕΕ και των Οδηγιών της. Είναι συνέχεια της στάσης τους όταν αναπτύχθηκαν αγώνες εναντία στη "μικρή ΔΕΗ", που αρνήθηκαν πεισματικά να εναντιωθούν συνολικά στην "απελευθέρωση" και όχι μόνο στο συγκεκριμένο σχέδιο ιδιωτικοποίησης.

Ολοι τους - αστικά κόμματα, η πλειοψηφία των εκλεγμένων στην τοπική διοίκηση, εργοδοτικοί/κυβερνητικοί συνδικαλιστές - συμφωνούν με την "απελευθέρωση" και υπερασπίζονται διαφορετικά μοντέλα ιδιωτικοποίησης (ΝΟΜΕ, ΣΔΙΤ, "στρατηγικός επενδυτής", "μικρή ΔΕΗ", αποεπένδυση 40% κ.ά.), ανάλογα με τα επιχειρηματικά συμφέροντα που υπηρετούν.

Το "όχι" που πρέπει να πουν οι εργαζόμενοι και ο λαός στην παραπέρα ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ ΑΕ δεν είναι "όχι" στη μία μορφή ιδιωτικοποίησης ενάντια στην άλλη, δεν πρέπει να αποτελεί υπεράσπιση της ΔΕΗ ΑΕ που ξέρουμε, της ΔΕΗ των κομμένων μισθών, του δουλεμπορίου των εργολαβιών, του κυνηγητού των εργατικών - λαϊκών νοικοκυριών, των "ατυχημάτων", της καταστροφής του περιβάλλοντος.

Το "όχι" του λαού στην ιδιωτικοποίηση πρέπει να λέγεται από τη σκοπιά των αντικειμενικών δυνατοτήτων που υπάρχουν σήμερα ο ενεργειακός σχεδιασμός να εξυπηρετεί τις σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες. Προϋπόθεση ο κλάδος της Ενέργειας να κοινωνικοποιηθεί και η ΔΕΗ, ενταγμένη σε Ενιαίο Κρατικό Φορέα Ενέργειας, να λειτουργεί με γνώμονα την ικανοποίηση των εργατικών - λαϊκών αναγκών, στο πλαίσιο πανεθνικού επιστημονικού κεντρικού σχεδιασμού. Αυτή η λύση, που προτείνει το ΚΚΕ, είναι η μόνη ρεαλιστική διέξοδος προς όφελος του λαού».