Αίφνης μες στον ορυμαγδό «τρομο-σεναρίων» έσκασε και η είδηση (σε τουρκική εφημερίδα που επικαλείται έκθεση των μυστικών υπηρεσιών της γείτονος) πως η Ελλάδα υποθάλπει τρομοκράτες, διανθισμένο το ρεπορτάζ όχι μόνο με διευθύνσεις τρομοκρατικών (κατά την Αγκυρα) οργανώσεων που δρουν στη χώρα μας, αλλά και με κατηγορίες σε βάρος Ελλήνων, μεταξύ αυτών και αρχηγού πολιτικού κόμματος, περί παροχής στήριξης στους τρομοκράτες!

Ολα αυτά από μια χώρα που ειδικεύεται σε ζητήματα τρομοκρατίας, ασκώντας την επί πολλά χρόνια σε βάρος αριστερών, προοδευτικών ανθρώπων και αγωνιστών και μάλιστα με τον πιο φρικτό και βάναυσο τρόπο. Μια χώρα που παρ' όλα αυτά χαίρει της εύνοιας της - «πολιτισμένης» και έμπλεας υποκρισίας - Δύσης, μια χώρα της οποίας ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός και οι προσπάθειες (απορίας άξιον πού τις εντόπισαν) εκδημοκρατισμού της προβάλλονται κατά κόρον και επικροτούνται και από τους εγχώριους κυβερνώντες. Και για να μην ξεχνιόμαστε, με αυτή τη χώρα η κυβέρνηση έχει υπογράψει αντιτρομοκρατική συμφωνία, στα πλαίσια μιας πολιτικής που εν πολλοίς πηγάζει από τη συμφωνία του Ελσίνκι, με την οποία και ο ΣΥΝ συμφωνεί και επαυξάνει.

Οτι και να πει κανείς, το δημοσίευμα της «ΣΑΜΠΑΧ» ήταν μάλλον αναμενόμενο. Για το στρατοκρατικό καθεστώς της Αγκυρας καθένας που διεκδικεί ανθρώπινα δικαιώματα είναι απλά τρομοκράτης. Κι όποιος του συμπαρίσταται, τρομοκράτης κι αυτός. Η ελληνική κυβέρνηση, αν σέβεται την υπογραφή της, ίσως θα πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο έκδοσης του κ. Κωνσταντόπουλου και όλων όσοι υποδειχτούν από την Αγκυρα ως εμπλεκόμενοι σε υποθέσεις τρομοκρατίας...

Και στην Ελλάδα είναι πολλοί αυτοί που στηρίζουν τον άνισο και τιτάνιο αγώνα όσων στην Τουρκία διεκδικούν με τίμημα τη ζωή τους στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Διόλου απίθανο λοιπόν μέσα στο κλίμα τρομο-λαγνείας και τρομο-υστερίας που εξαπλώνεται από τις ΗΠΑ και αγκαλιάζει όλο τον πλανήτη, μέσα στη διαφαινόμενη εδραίωση της αντίληψης πως όλοι είμαστε εν δυνάμει ύποπτοι, πρωτίστως όσοι έτσι ή αλλιώς αγωνίζονται κόντρα στην ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων, μέσα σε συνθήκες περιστολής δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, σύντομα ο κατάλογος της Τουρκίας και όχι μόνο να διευρυνθεί και με άλλα ονόματα «τρομοκρατών»!

Πέρα λοιπόν από την όποια σκοπιμότητα του «ρεπορτάζ», εκείνο που αναδεικνύεται και με αυτή την αφορμή είναι η ανάγκη πύκνωσης των γραμμών του αγώνα για την υπεράσπιση δημοκρατικών δικαιωμάτων και έκφραση ακόμα μεγαλύτερης αλληλεγγύης στους αγωνιστές της Τουρκίας. Η εκπλήρωση αυτού του χρέους, γίνεται πλέον φανερό, δε χωράει καμία αναβολή.