«Μηδέν εις το πηλίκον» η απάντηση του «Πριν» στην κριτική του «Ριζοσπάστη» για την «κοπτοραπτική» του ΝΑΡ στις θέσεις του ΚΚΕ για το ενδεχόμενο πολεμικής εμπλοκής. Ο αρθρογράφος συνεχίζει τις κουτοπονηριές, κρύβει όσα δεν του αρέσουν από την κρυστάλλινη θέση του ΚΚΕ, για να στοιχειοθετήσει το ψέμα ότι τάχα το ΚΚΕ στο ενδεχόμενο πολεμικής εμπλοκής θα στοιχηθεί με τις επιδιώξεις της αστικής τάξης. Εκτίθενται άσχημα, βεβαίως, γιατί μόνο γέλιο μπορεί να προκαλέσει η άποψη του άρθρου, ότι το ΚΚΕ δεν λέει τίποτα για τη συμμετοχή της Ελλάδας στον άξονα με Ισραήλ και Αίγυπτο, την άσκηση «Ηνίοχος», τις αποστολές στρατευμάτων εκτός συνόρων και ότι «όλα αυτά ξεχνιούνται από το ΚΚΕ και μένει τελικά η "υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας"» (!) Αλήθεια, ποιες είναι οι τοποθετήσεις και πρωτοβουλίες του ΝΑΡ για όλα αυτά, την ώρα που το ΚΚΕ οργάνωνε και οργανώνει συγκεντρώσεις, ενημέρωνε το λαό με καμιά 20αριά σχετικές ανακοινώσεις, οι κομμουνιστές στα συνδικάτα και τους φορείς του λαϊκού κινήματος πρωτοστατούν στη μαζική κινητοποίηση, ενώ οι κομμουνιστές φαντάροι βγαίνουν μπροστά και - με κόστος - καταγγέλλουν την επικίνδυνη εμπλοκή στα σχέδια αυτά; Μ' αυτά και μ' αυτά, οι ΝΑΡίτες νομίζουν ότι ξεφεύγουν από μια σειρά ερωτήματα που θέσαμε και δεν βρίσκουν απάντηση και κυρίως στο τι - κατά τη γνώμη τους - πρέπει να κάνουν οι κομμουνιστές σε περίπτωση ξένης εισβολής. Για το τελευταίο μάλιστα δίνουν μια γενική και αόριστη απάντηση, κρυπτόμενοι πίσω από τη διδαχή του Λένιν για την ανάγκη «συγκεκριμένης ανάλυσης της συγκεκριμένης κατάστασης». Τέτοιο «κλέφτικο» σφύριγμα...