Τις εργασιακές σχέσεις και την «ανάπτυξη μετά το τέλος της επιτροπείας» αναλύει στην «Αυγή» η Μ. Καραμεσίνη, χωρίς την παραμικρή αναφορά στο 3ο μνημόνιο, που έφερε και ψήφισε στη Βουλή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Ισχυρίζεται μάλιστα ότι οι κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ «έβαλαν φρένο στην περαιτέρω απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων» και «διαπραγματεύτηκαν επιτυχώς» με τους δανειστές, θεσμοθετώντας «την επαναφορά της επεκτασιμότητας των ΣΣΕ και την αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης». Τι πραγματικά συμβαίνει; Οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο άφησαν ανέγγιχτο όλο το αντεργατικό οικοδόμημα, αλλά ψήφισαν και πρόσθετα μέτρα τα οποία δεν τόλμησαν άλλες κυβερνήσεις, όπως την πλήρη «απελευθέρωση» των ομαδικών απολύσεων και τον περιορισμό του απεργιακού δικαιώματος. Οσο για την επαναφορά των ΣΣΕ, πρόκειται για παραμύθι που δεν πείθει κανέναν, αφού όλα τα μέτρα της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων συνηγορούν στην αποδυνάμωση των κλαδικών συμβάσεων και στη θωράκιση των επιχειρησιακών ή και των ατομικών, όπως ζητά άλλωστε η εργοδοσία. Τα ίδια ισχύουν και για τον κατώτερο μισθό, όπου η κυβέρνηση σκοπεύει να αντιγράψει το πορτογαλικό μοντέλο της σταδιακής αύξησης κατά μερικά ευρώ, όταν με το άλλο χέρι θα παίρνει πολλαπλάσια από την τσέπη των εργαζομένων, με τη μείωση του αφορολόγητου, την εκτίναξη των χαρατσιών και των φόρων. Σε κάθε περίπτωση, δεν χρειάζεται τόσος κόπος για να αποδείξει η επικεφαλής του ΟΑΕΔ το «ενδιαφέρον» της κυβέρνησης για τους εργαζόμενους. Αρκεί να ανατρέξει κανείς στα ψίχουλα που παίρνει ως επίδομα από τον ΟΑΕΔ μόλις ένας στους δέκα άνεργους, για να το καταλάβει.