«(...) η ΓΣΕΕ στάθηκε γι' άλλη μια φορά στο ύψος της ευθύνης και του καθήκοντος που οι εργαζόμενοι της έχουν αναθέσει και με την υπογραφή της στη νέα ΕΓΣΣΕ κράτησε ζωντανό το θεσμό, διασώζοντας προηγούμενες συλλογικές ρυθμίσεις και θεσμικά δικαιώματα των εργαζομένων. Μέχρι οι συνθήκες να το επιτρέψουν, οι κοινωνικοί διαπραγματευτές αναζήτησαν και θα συνεχίσουν να αναζητούν νέους τρόπους και πεδία διαπραγμάτευσης για την βελτίωση της κοινωνικοασφαλιστικής θέσης των πιο αδύναμων και απροστάτευτων εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα». Το πιο προκλητικό σ' αυτήν τη δήλωση, που έκανε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ μετά την υπογραφή της ΕΓΣΣΕ με τις εργοδοτικές ενώσεις, δεν είναι η προσπάθεια της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας να εμφανιστεί ως «σωτήρας» τάχα των «θεσμικών δικαιωμάτων» των εργαζομένων, νομιμοποιώντας τον άθλιο κατώτερο μισθό των 586 και 511 ευρώ μεικτά. Αλλά η ...αγιοποίηση των «κοινωνικών διαπραγματευτών», ανάμεσα σ' αυτούς και της εργοδοσίας, η οποία ανησυχεί τάχα και κόπτεται για τους «πιο αδύναμους και απροστάτευτους εργαζόμενους»! Ετσι παρουσιάζει η ΓΣΕΕ στα μάτια των εργαζομένων τους μεγαλοεργοδότες που δεν εμφανίζονται στις διαπραγματεύσεις για τις κλαδικές Συμβάσεις και, όπου ανοίγουν τα χαρτιά τους, ζητάνε κλαδικούς μισθούς στα όρια του σημερινού κατώτερου! Ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός ξεσαλώνει και είναι στο χέρι των εργαζομένων να τον βάλουν στην άκρη και να δυναμώσουν σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς τη μάχη των Συλλογικών Συμβάσεων.