Ο Αντώνης Δαμίγος αναφέρθηκε μεταξύ άλλων και στα εξής: «Υπάρχει ένα ζητούμενο. Πού βαδίζει η αμερικανική οικονομία; Ξέρουμε ότι μετά το Β' Παγκόσμιο πόλεμο ανδρώθηκε στο μιλιταρισμό. Βάδισε στο δρόμο του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος, δηλαδή στο δρόμο του πολέμου. Αυτή η μιλιταριστική οικονομία, άνθισε με όλη την περίοδο του ψυχρού πολέμου, με τους ανταγωνισμούς, τον υπερεξοπλισμό κλπ.

Μετά την ανατροπή της Σοβιετικής Ενωσης, ξαφνικά βρέθηκαν οι Αμερικανοί, χωρίς να έχουν το αντίπαλο δέος να δικαιολογούν τους εξοπλισμούς. Και τι βλέπουμε; Βλέπουμε να αναβιώνουν τον περίφημο πόλεμο των άστρων, λες και υπήρχε καμία διαπλανητική διαμάχη. Τη στιγμή που δεν υπήρχε αντίπαλος, σ' αυτό το επίπεδο τουλάχιστον. Βλέπουμε να αναβιώνουν και ξαφνικά παρουσιάζεται το φαινόμενο των Ταλιμπάν, σαν να είναι καινούριο.

Βλέπουμε ξαφνικά όλους τους κράχτες της πουλημένης δημοσιογραφίας και πολιτικής και βλέπουμε ξαφνικά να λένε, προς Θεού μην κάνετε συμψηφισμό με το τι έγινε προηγουμένως από τους Αμερικάνους στο Ιράκ και στη Σερβία, γιατί συμψηφισμοί δεν μπαίνουν εδώ.

Μα δεν είναι συμψηφισμός αυτό που θέλουν να κάνουν οι Αμερικάνοι τώρα στο Αφγανιστάν; Δηλαδή επειδή εσάς σας θεωρώ υπεύθυνους που ρίξατε τα κτίρια, θα έρθω και θα σας χτυπήσω. Συμψηφισμός δεν είναι αυτός;

Αρα η όλη αυτή πολεμική ιστορία είναι ένας κύκλος ο οποίος δεν οδηγεί πουθενά και η κατάλυσή του είναι ένα ρωμαλέο αντιπολεμικό κίνημα ειρήνης σε διεθνές επίπεδο, το οποίο θα μπορέσει να τα καταπολεμήσει όλα αυτά.

Η αποψινή σύσκεψη αυτή, κατά τη γνώμη μου είναι βέβαια ωφέλιμη. Θα είναι όμως περισσότερο ωφέλιμη αν μπει στο διά ταύτα, στο πρακτικό επίπεδο. Το πρακτικό επίπεδο είναι η δημιουργία ενός φορέα να οργανώνει την πάλη. Αλλωστε η Γενική Γραμματέας είπε στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ, ότι εμείς θα στηρίξουμε τέτοιες προοπτικές, τέτοιες εκδηλώσεις, τέτοιες προσπάθειες να δημιουργηθεί ένα τέτοιο μέτωπο, λαϊκό μέτωπο, το οποίο θα σταθεί κατά του ιμπεριαλισμού.

Είναι σωστό αυτό που ειπώθηκε για την ιδεολογική του νίκη, για την ιδεολογική πάλη, διότι πολλά ακούμε και διαβάζουμε και πολλά είναι τα επιτελεία μέσα στους χρυσοκάνθαρους της δημοσιογραφίας και της πολιτικής, που είναι ένα αμάλγαμα, μια σύνθεση, θες πρόδρομοι των ευρω-ενωσιακών κοινοβίων, θες προδότες της Αριστεράς, θες πράκτορες ξένων συμφερόντων, όλοι μαζί.

Επομένως έχει μεγάλη σημασία το να προσπαθήσουμε να ασκήσουμε μια ιδεολογική επίδραση στον ελληνικό λαό, που απέδειξε για μια ακόμη φορά όπως τότε με τη Σερβία ότι ξέρει τι να επιλέγει».