«Ενα μεγάλο κεφάλαιο είναι η υπερβατικότητα. Αυτή η υπερβατικότητα στη σύγχρονη αγγλοσαξονική διάλεκτο έχει όνομα. Ονομάζεται τρομοκρατία. Γιατί δεν υπάρχει καμία απολύτως σοβαρή επιστημονική ή άλλη εκδοχή του τι υπονοούν, όταν λένε τη λέξη τρομοκρατία.

Τι είναι η τρομοκρατία; Είναι το αντίπαλο δέος ενός υπερεθνικού Οργανισμού συγκροτημένου γύρω από ένα κράτος, το αμερικανικό, δηλαδή γύρω από μια αυτοκρατορία, όταν έχουμε υπερβεί τα εθνικά κράτη, γιατί η προσπάθεια είναι αυτή των ανοιχτών κοινωνιών, που μας λέει ο υπουργός των Εξωτερικών, βομβαρδίζοντας από το πρωί ως το βράδυ, οι ανοιχτές κοινωνίες.

Οι ανοιχτές κοινωνίες είναι οι κοινωνίες χωρίς πατρίδα, χωρίς εθνικό κράτος, αλλά γύρω από ένα εθνικό κράτος, αυτό των ΗΠΑ. Απέναντι σε μια κοινωνία χωρίς εθνικά κράτη, που προφανώς ο εχθρός ήταν εξωτερικός, εμφανίζεται μια παγκόσμια αυτοκρατορία, όπου προφανώς πλέον ο εχθρός είναι εσωτερικός. Αυτός είναι που ονομάζεται τρομοκρατία. Πάει από τα εργατικά κινήματα μέχρι τους απελπισμένους ισλαμιστές. Ολος ο κόσμος πακέτο «ψυχολογικά», ατομικά δηλαδή, ανήκει στην κατηγορία του τρομοκράτη. Αυτό είναι το σκεπτικό που πάνε να περάσουν.

Κι ερχόμαστε στο «ζουμί». Από την ίδια μέρα που έγινε το τρομοκρατικό χτύπημα, υπήρξε ένας βομβαρδισμός γύρω από τη λέξη συμψηφισμός. Θα έλεγε κανένας ότι την είχαν στο συρτάρι, το άνοιξαν και την έβγαλαν.

Ο ελληνικός λαός όμως λέει απλώς ότι δεν είμαι αποφασισμένος να πετάξω στα σκουπίδια την ιστορική μνήμη. Λέει ότι λυπάμαι, επειδή σκοτώθηκαν ανθρώπινα όντα, όχι επειδή τα ανθρώπινα όντα ήταν Αμερικανοί.

Δε βλέπω τίποτα κακό με αυτή τη λογική το συμψηφισμού. Οχι μόνο δε βλέπω τίποτα κακό, αλλά αντίθετα θεωρώ πρώτο άξονα σήμερα ιδεολογικής πάλης που έλεγε η Αλέκα η Παπαρήγα, πρώτο και βασικό άξονα την πάλη εναντίον της απαγόρευσης του συμψηφισμού που ορισμένοι και δημοσιογράφοι και διανοούμενοι προσπαθούν πάση θυσία να περάσουν ιδίως από την τηλεόραση, αλλά προσφάτως και από τον Τύπο.

Απαγορεύεται να έχουμε ιστορική μνήμη σημαίνει η λογική εναντίον του συμψηφισμού. Απαγορεύεται να αναφέρεστε στις αιτίες. Θα βλέπεις μόνο ό,τι υπάρχει και θα μιλάς μόνο γι' αυτό. Αν περάσει η λογική αυτή της απαγόρευσης του συμψηφισμού, έχουμε ουσιαστικά μια ιδεολογική τρομοκρατία άνευ προηγουμένου και μια νίκη του αμερικάνικου κατεστημένου μέσα στην ίδια την Ελλάδα.

Γιατί ο συμψηφισμός, γιατί η ιστορική μου μνήμη, γιατί η αναφορά στα εκατοντάδες και εκατομμύρια θύματα του ιμπεριαλισμού θα πρέπει να διαγραφούν; Προφανώς αν δεν έχω απαντήσει σε τίποτα απ' όλα αυτά, τότε ο αγώνας περί της ιδεολογίας και της πάλης θα μείνει ένα κενό γράμμα.

Η ουσιαστική πίεση πάνω στο να μην τολμάς να γράψεις, να μη δημοσιεύσεις, να μιλήσεις για οτιδήποτε το οποίο θυμίζει τα εκατομμύρια και τις εκατόμβες του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, εκεί θα έχουν κερδίσει».