Αγρια διαμάχη από τα «χαρακώματα» των ραδιοφωνικών σταθμών ξέσπασε χτες μεταξύ της Μαρίας Δαμανάκη και της ηγεσίας του Συνασπισμού, απ' αφορμή τη στάση και τη θέση του κόμματος απέναντι στις εξελίξεις και την απόφαση για συμμετοχή στην αντιπολεμική κινητοποίηση που διοργανώθηκε από το «Χώρο Διαλόγου» και την «Ελληνική Επιτροπή για τη διαδήλωση της Γένοβα» προχτές το βράδυ.

Μετά τη διαφοροποίηση τριών μελών της Πολιτικής Γραμματείας που καταψήφισαν και κατόπιν κατέκριναν με ανακοίνωσή τους την απόφαση της ηγεσίας, χτες η βουλευτής του κόμματος ανέλαβε να δημοσιοποιήσει τις ενστάσεις της ανανεωτικής πτέρυγας του ΣΥΝ, διά της περιφοράς τους στα ερτζιανά. Η κ. Δαμανάκη δε φείστηκε σχολίων και για την πολιτική του ΚΚΕ (αλίμονο!), επιδιδόμενη σε μια υστερική πολεμική, που έμοιαζε άρτι αφιχθείσα από την αμερικάνικη πρεσβεία...

Η συμπεριφορά της οδήγησε άλλα ηγετικά στελέχη του Συνασπισμού σε θέση απολογίας και επιχειρώντας να δικαιολογήσουν τα λεγόμενά της κατέφυγαν, μεταξύ άλλων, στο απίστευτο επιχείρημα ότι η Μ. Δαμανάκη δεν παρακολουθεί με συνέπεια τα θέματα και την πολιτική του ΣΥΝ με αποτέλεσμα να οδηγείται σε ημιτελείς εκτιμήσεις!

Αξίζει ωστόσο να παραθέσουμε αυτούσιες, άνευ σχολίων ορισμένες δηλώσεις της Μ. Δαμανάκη. Είπε στον «Φλας»: «Ο κόσμος αλλάζει, πιστεύω είναι ανάγκη να προσαρμοστούμε». «Η Αριστερά πρέπει να κινηθεί εντός της διεθνούς κοινότητας, μέσα στα διεθνή όργανα, ώστε να επηρεάσει τις εξελίξεις, να έχουμε εστιασμένες επιχειρήσεις, που κάποια στιγμή θα τελειώσουν». «Δεν μπορεί η σύγχρονη Αριστερά να εκφράζεται από το σύνθημα όχι στον πόλεμο γενικώς. Πρέπει να αντιμετωπιστεί ο Μπιν Λάντεν; Η απάντηση πρέπει να είναι ΝΑΙ. Δεν μπορεί να είναι ναι μεν αλλά και οι Αμερικάνοι σκοτώνουν τους νέγρους».

Παρακάτω: «Δεν μπορώ να σκεφτώ τι πολιτική μπορεί να ασκήσει σήμερα η Ελλάδα εκτός ΕΕ. Κι ας μην κοροϊδευόμαστε οι προτάσεις του ΚΚΕ οδηγούν σε μια πολιτική διεθνούς απομόνωσης της χώρας». Ακολούθως, «ο κόσμος είναι πάρα πολύ απογοητευμένος από το ΣΥΝ που ταυτίστηκε με το ΚΚΕ σε επιλογές οι οποίες θα έπρεπε να έχουν απορριφθεί από καιρό» και «ενέργειες οι οποίες συναγωνίζονται το ΚΚΕ σε επίδειξη επαναστατικότητας χωρίς αντικείμενο δε βοηθούν». Ενέργειες που η Μ. Δαμανάκη βλέπει να εξυπηρετούν τους στόχους των τρομοκρατών που ήταν «να πάμε σε πόλεμο δύο πολιτισμών και να ακυρωθεί το ευρωπαϊκό κεκτημένο και το δημοκρατικά οργανωμένο σύστημα του θεσμικού πολιτισμού που έχουμε»!

Στο «Σκάι» ήταν πιο κατατοπιστική δηλώνοντας καθαρά και ξάστερα: «Δε συμφωνώ με τις εκδηλώσεις εναντίον του πολέμου» και «δεν είναι δυνατόν να εξομοιώνουμε τις ευθύνες των τρομοκρατών και της αμερικάνικης κυβέρνησης» καθώς και ότι «η διεθνής κοινότητα πρέπει να απαντήσει». Καταλήγοντας δεν παρέλειψε να επικροτήσει τη στάση της κυβέρνησης η οποία «μέχρι ώρας χειρίζεται την κατάσταση με έναν ευπρεπή τρόπο μέσα στα πλαίσια των δυνατοτήτων μας»!

Απαντώντας ο υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου του ΣΥΝ Ν. Βούτσης ανέφερε πως η Μ. Δαμανάκη δίνει διαπιστευτήρια προς αντιλήψεις οι οποίες είναι πέραν των αυτονόητων για την Αριστερά, η οποία «δεν μπορεί στα αυτονόητα καταδικαστέα να είναι μαζί με την πολεμική υστερία μιας αντιτρομοκρατικής συμμαχίας» και κατέληξε καταλογίζοντάς της ευθύνη για το ότι «θολώνει η εικόνα του ΣΥΝ» και παραδεχόμενος πως «έχουμε πρόβλημα μεταξύ μας, είμαστε σαφείς».

Με τη σειρά του ο Στ. Πιτσιόρλας, μέλος της ΠΓ, στον «Φλας» χαρακτήρισε δογματικό τον τρόπο σκέψης της Μ. Δαμανάκη και συμπλήρωσε: «η γραμμή μας είναι σαφής, καταδικάζουμε την τρομοκρατία. Δε συμφωνούμε με την πολιτική του ΚΚΕ. Πού βρήκε η Μαρία τη σύγκλιση είναι δικό της θέμα».

Ο Ν. Χουντής, επίσης μέλος της ΠΓ, στον «Πλάνετ 1045» κατήγγειλε τον «πληθωρισμό δηλώσεων της Μ. Δαμανάκη, με τις προσωπικές της απόψεις, που δεν είχαμε την ευκαιρία να τις ακούσουμε στα συλλογικά όργανα» και συμπλήρωσε: «Διακατέχεται από ένα ανεξήγητο άγχος να αναλάβει ένα ρόλο εφ' όλης της ύλης αντιπολίτευσης στην πολιτική του ΣΥΝ. Είναι θέματα τα οποία δεν τα παρακολουθεί με συνέπεια, με αποτέλεσμα να έχει μια προκατάληψη απέναντι στην πολιτική του ΣΥΝ. Νομίζω ότι την αδικεί».

Τέλος, χαρακτήρισε τη λογική της, «λογική προσαρμογής της Αριστεράς σε διλήμματα της νέας τάξης πραγμάτων» και επανέλαβε πως με τη μη συμμετοχή της στον προβληματισμό, είναι ημιτελής στην εκτίμησή της και δε βλέπει όλες τις πτυχές της πολιτικής του ΣΥΝ.