Οι ταγοί των ΗΠΑ σήμερα, μέσα σ' αυτό το ζοφερό κλίμα δε σταματούν ούτε στιγμή να προμηνάνε με στεντόρεια φωνή το κακό που μέλλεται στον άνθρωπο. Πριν λίγες μέρες ο Μπους σε ένα δονκιχωτικό ξέσπασμα απειλούσε πως θα ανοίξει πόλεμο για καταπολέμηση της «τρομοκρατίας» που πρώτες, όπως είναι γνωστό, οι σκοτεινές δυνάμεις των ΗΠΑ καλλιέργησαν και διαδώσανε. Από κοντά και οι αγέλες των άλλων καπιταλιστικών χωρών έρχονται οι Κασσάνδρες των αστικών ΜΜΕ που με σενάρια πολεμικής υστερίας αναμετρούν τις συμφορές και περιγράφουν με σαδιστική διάθεση το θλιβερό πανόραμα του πλανήτη μας. Και συνάμα βραχυκυκλώνουν τη λογική του ανθρώπου ανάμεσα στους αδιόρατους κινδύνους, που κρύβουν τα νέα οπλικά συστήματα, και στις συνέπειες μιας οικονομικής κρίσης.
Τώρα, βεβαίως, βομβαρδίζεται το Αφγανιστάν, αλλά ποιος ξέρει ποια θα 'ναι η συνέχεια...
Σήμερα η πείνα, η δυστυχία και η αθλιότητα των εκατομμυρίων ψυχών δεν αποτελεί υπόθεση ενός μόνο λαού μιας χώρας ή μιας περιοχής, αλλά έχουν γίνει παγκόσμιο πρόβλημα που βασανίζει τη σκέψη ολάκερης της ανθρωπότητας και έχει τρανέψει το αίσθημα αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας. Αλλά και οι βρώμικοι πόλεμοι που κάθε τόσο ξαπολάνε οι ιμπεριαλιστές και τα ΝΑΤΟικά γεράκια, όπως ήταν εκείνος του Περσικού Κόλπου, της Γιουγκοσλαβίας και άλλων περιοχών, καθώς και οι ανατροπές των καθεστώτων στις σοσιαλιστικές χώρες της Ευρώπης, έχουν γίνει εφιαλτικά θέματα προβληματισμού για τους απλούς ανθρώπους σε παγκόσμια κλίμακα. Είναι γεγονότα που κάνουν όλους τους λαούς να αισθάνονται λύπηση και αγανάκτηση και να τους κεντρίζουν να μη μένουν απαθείς.
Κι ακόμα, όσο με απειλές και με τρομοκρατικές ενέργειες οι ΗΠΑ, με τη συμπαράσταση και της ΕΕ, προσπαθούν να φοβίσουν τις λαϊκές μάζες, τόσο οι απλοί άνθρωποι κατανοούν και συνειδητοποιούν τη διεθνή πραγματικότητα, την ουσία αυτής της εγκληματικής συμπεριφοράς σε βάρος τους και την ανάγκη να αντιδράσουν, να δραστηριοποιηθούν.
Οι πληθυσμοί της Γης, στις μέρες μας, έχουν ξυπνήσει από τον ιστορικό τους λήθαργο και έχουν μπει σε μια ασταμάτητη κίνηση και δράση. Οι καταπιεσμένες λαϊκές μάζες όχι μόνο στις φτωχές χώρες αλλά μεγάλα τμήματά τους και μέσα στις πλούσιες έχουν αποχτήσει συνείδηση της πραγματικότητας. Οι απλοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο λαχταρούν να ξεφύγουν από τη μάστιγα της πείνας, της δυστυχίας, της αθλιότητας και της καταπίεσης. Και αντιδρούν στον αφανισμό που τους ετοιμάζουν οι σκοτεινές δυνάμεις των ιμπεριαλιστών και τα γεράκια του Πενταγώνου, με τους εγκληματικούς τοπικούς πολέμους, που δεν είναι απίθανο να εξελιχθούν σε παγκόσμιο.
Ετσι, τούτη την ιστορική καμπή του «ιστορικού γίγνεσθαι», του κόσμου μας, οι λαϊκές κινητοποιήσεις αποτελούν ένα αισιόδοξο μήνυμα για τις παραπέρα εξελίξεις. Κι ότι η μεγάλη ελπίδα για να βγει η ανθρωπότητα από το σημερινό χάος, της αυθαιρεσία, την εκμετάλλευση και να περάσει στο φωτεινό χώρο της λευτεριάς, της Ειρήνης και της αδελφοσύνης είναι ο άνθρωπος.