Η ΑΣΕ καλεί να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια:
Στην τοποθέτησή της η ΑΣΕ σημειώνει μεταξύ άλλων:
«Το σχέδιο νόμου για τις "δομές υποστήριξης της εκπαίδευσης", που έδωσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στη δημοσιότητα, είναι ένα ακόμα προαπαιτούμενο στο πλαίσιο των μνημονιακών δεσμεύσεων με την ΕΕ και τους "θεσμούς", που πρέπει να ψηφιστεί έως το Μάη, πριν την 4η "αξιολόγηση". Βασική πλευρά αυτών των δεσμεύσεων, αλλά και των κυβερνητικών επιδιώξεων, είναι οι περικοπές δαπανών και η "εξοικονόμηση" προσωπικού, η προώθηση των διαδικασιών "αξιολόγησης" στην εκπαίδευση.
Μέσα από τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, διαμορφώνεται το έδαφος για νέες, βαθύτερες, αντιδραστικές ανατροπές στο περιεχόμενο και τη λειτουργία του σχολείου (π.χ. ωράριο, εργασιακά δικαιώματα), στους στόχους της εκπαίδευσης, οι οποίοι θα πρέπει να ταυτίζονται όλο και περισσότερο με τις λεγόμενες "δεξιότητες", τη "διά βίου μάθηση", τη σύνδεση με τις επιχειρήσεις (π.χ. μέσα από τα προγράμματα μαθητείας), την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας σε όλο το μήκος και το πλάτος της εκπαίδευσης, ξεκινώντας ακόμα από την τρυφερή προσχολική ηλικία».
«Σε επίπεδο Περιφερειακών Διευθύνσεων δημιουργούνται 24 ΠΕΚΕΣ, ως προϊόν της κατάργησης των Περιφερειακών Επιμορφωτικών Κέντρων (ΠΕΚ), των Προϊσταμένων Παιδαγωγικής Καθοδήγησης και των Σχολικών Συμβούλων. (...)
Η ίδια η φυσιογνωμία των ΠΕΚΕΣ, η συγκεντρωτική τους μορφή, η τεράστια απόστασή τους από τη ζωντανή σχολική πραγματικότητα, αποδεικνύουν ότι ο πραγματικός σκοπός της ίδρυσής τους δεν είναι η στήριξη για την επίλυση των προβλημάτων που εμφανίζονται στο πεδίο της σχολικής ζωής.
Για παράδειγμα, το ΠΕΚΕΣ Κρήτης: Θα στελεχώνεται από 20 περίπου Συντονιστές Εκπαιδευτικού Εργου (σήμερα υπάρχουν 55 Σχολικοί Σύμβουλοι Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας), που θα έχουν στην ευθύνη τους τις περίπου 800 σχολικές μονάδες της Πρωτοβάθμιας και τις 230 σχολικές μονάδες της Δευτεροβάθμιας, και επιπλέον την ευθύνη για τους εκπαιδευτικούς των κλάδων τους. Πιστεύει κανείς ότι θα "στηρίζουν" στην πράξη τα σχολεία, όταν οι Συντονιστές θα θέλουν πάνω από 4 μήνες για να κάνουν μια απλή επίσκεψη σε κάθε σχολείο της ευθύνης τους;
Αλλος θα είναι ο ρόλος των ΠΕΚΕΣ. Θα έχουν καθαρά επιτελική ευθύνη στην οργάνωση της εκπαιδευτικής πολιτικής, σε επίπεδο Περιφέρειας. Θα αναλάβουν ρόλο προωθητή των κεντρικών κατευθύνσεων και στόχων για το περιεχόμενο της εκπαίδευσης και τη λειτουργία των σχολείων».
«Καταργούνται τα ΚΕΔΔΥ, οι ΣΣΝ, τα ΚΕΣΥΠ και τα ΚΕΠΛΗΝΕΤ και στη θέση τους δημιουργούνται τα ΚΕΣΥ, τα οποία συγκροτούνται σε επίπεδο Διεύθυνσης και είναι κοινά για Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. (...)
Εάν προχωρήσουν αυτές οι αλλαγές, θα έχουμε ένα πραγματικό πισωγύρισμα στην εκπαιδευτική πραγματικότητα της χώρας μας. Ειδικά τα ΑμεΑ στην πράξη καταργούνται και διαγράφονται ως ομάδα προτεραιότητας και ειδικής εκπαιδευτικής στήριξης.
Φανερώνεται το τι πραγματικά κρύβεται πίσω από τη λογική της συμπερίληψης στην Ειδική Αγωγή, όπως την προωθεί η κυβέρνηση.
Ειδικά η κατάργηση των ΚΕΔΔΥ θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση της Ειδικής Αγωγής, θα φορτώσει εντελώς στις πλάτες των οικογενειών όλο το κομμάτι της διάγνωσης και στήριξης των παιδιών με ειδικές μαθησιακές ανάγκες και θα απαλλάξει το κράτος από τις ευθύνες του. (...)
Με την εξάλειψη της διάγνωσης από τα ΚΕΣΥ, αυτοί που θα πληρώσουν ακριβά το "νέο και καινοτόμο" θα είναι τα παιδιά και οι οικογένειές τους, γιατί θα απευθύνονται στον ιδιωτικό τομέα για την απαραίτητη διάγνωση».
«Προωθείται η αλληλοσυμπλήρωση λειτουργιών, με στόχο την "κάλυψη" των κενών που υπάρχουν σε δασκάλους, καθηγητές και υποδομές (π.χ. εργαστήρια), τις μετακινήσεις μαθητών και τη μεγαλύτερη εξοικονόμηση προσωπικού, τη δημιουργία πολυπληθών τμημάτων. Ανοίγει ο δρόμος για μεταφορά της οργανικότητας σε επίπεδο ομάδας σχολείων, τη συνεχή κινητικότητα για τη συμπλήρωση ωραρίου και την κάλυψη των κενών. Με αυτήν τη δομή δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για την υλοποίηση του προγράμματος του ΙΕΠ για τη Β' Λυκείου, που ήρθε στη δημοσιότητα πριν από λίγο καιρό, αλλά και των σχεδιασμών για το "νέο" Λύκειο, π.χ. για επιλογή μαθητών που θα διδάσκονται σε ένα από τα σχολεία της ομάδας και όχι σε όλα».
Προωθείται η διαδικασία της αντιδραστικής - κρατικής «αξιολόγησης» στην εκπαίδευση σε όλα τα επίπεδα!
Για τις διατάξεις του νομοσχεδίου αναφορικά με την «αξιολόγηση» των στελεχών εκπαίδευσης και των σχολείων, σημειώνει:
«Η κατάργηση του ΠΔ 152 αλλά και πλευρών του ν. 3848 παραμένει χωρίς αντίκρισμα. Ιδιες προβλέψεις και ίδιες διατάξεις επανέρχονται στο σώμα του σχεδίου νόμου μέσα από τη διαδικασία "αξιολόγησης" των στελεχών της εκπαίδευσης, αλλά και τη διαδικασία αποτίμησης του εκπαιδευτικού έργου της σχολικής μονάδας.
Το γεγονός ότι το συνδικαλιστικό κίνημα απέρριψε οργανωμένα τις προηγούμενες προσπάθειες "αξιολόγησης" (π.χ. Μητσοτάκη - Αρβανιτόπουλου) λαμβάνεται υπόψη από την κυβέρνηση, η οποία και σ' αυτόν τον τομέα έρχεται να κάνει τη "βρώμικη δουλειά". Ο βασικός τους στόχος είναι να εμπλέξουν τους εκπαιδευτικούς στη διαδικασία της αντιδραστικής "αξιολόγησης", να τους κάνουν συνενόχους στην αντιλαϊκή πολιτική, με δηλωμένο στόχο να"εμπεδωθεί η κουλτούρα αξιολόγησης".
Δεν είναι αλήθεια ότι δεν θα αξιολογείται ο εκπαιδευτικός. Στις πλάτες του φορτώνεται ένα ολόκληρο πλέγμα αξιολογικών ελέγχων σε όλα τα επίπεδα. Ο Σύλλογος Διδασκόντων προχωρά σε προγραμματισμό και αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου, στη βάση συγκεκριμένων στόχων, οι οποίοι δεν θα καθορίζονται μόνο από τα αναλυτικά προγράμματα και τους κατά τόπους περιφερειακούς σχεδιασμούς.
Η λεγόμενη "αποτίμηση του παιδαγωγικού έργου" σε κάθε σχολική μονάδα θα γίνεται στη βάση θεματικών αξόνων, με ειδική φόρμα και δείκτες, οι οποίοι θα καθορίζονται με Υπουργική Απόφαση και με την άμεση εμπλοκή των διευθυντών των σχολείων και στελεχών του ΠΕΚΕΣ (!). Δηλαδή με απόλυτα μετρήσιμους δείκτες και με το "άγρυπνο μάτι" της κυβέρνησης παρόν.
Οι εκθέσεις αποτίμησης θα κοινοποιούνται στο οικείο ΠΕΚΕΣ! Δεν θα μένουν απλώς στο συρτάρι του διευθυντή του σχολείου. Θα αποτελούν μετρήσιμο δείκτη κατηγοριοποίησης του σχολείου και μέσο εκφοβισμού. Τα συμπεράσματα σε επίπεδο Περιφέρειας αλλά και οι συνολικές εκθέσεις του ΙΕΠ θα αξιοποιούνται ως εργαλεία προώθησης αντιεκπαιδευτικών πολιτικών. Στην προσπάθεια αυτή επιδιώκουν να έχουν και με τη "βούλα" τη συναίνεση των εκπαιδευτικών.
Αυτό δεν μπορούμε να το επιτρέψουμε! (...)
Η "αξιολόγηση" - "αποτίμηση", ή όπως αλλιώς εμφανίζεται στην εκπαίδευση, είναι άμεσα δεμένη με το περιεχόμενο της δουλειάς του εκπαιδευτικού, με το στόχο να τον μετατρέψουν σε χρήσιμο γρανάζι στους αντιλαϊκούς στόχους αυτής της πολιτικής, αλλά και στην προώθηση των "αξιών" του συστήματος προς τη νέα γενιά. Εχει αντιδραστικό περιεχόμενο και γι' αυτό πρέπει να απορριφθεί».
Η ΑΣΕ καταλήγει καλώντας τους εκπαιδευτικούς να απαντήσουν αγωνιστικά στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς: