-- Ο κλάδος του Φαρμάκου θεωρείται ως ένας από τους πλέον δυναμικούς και ανερχόμενους. Τι σημαίνει για τους εργαζόμενους η αυξημένη κερδοφορία και ανταγωνιστικότητα των μεγάλων επιχειρήσεων του Φαρμάκου;

-- Είναι αλήθεια ότι ο κλάδος του Φαρμάκου κατά τη διάρκεια της κρίσης δεν δέχτηκε συνολικό πλήγμα, αν και πρόκειται για έναν κλάδο με σημαντικές εσωτερικές διαφοροποιήσεις. Οι μεγάλες ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες, στα χρόνια της κρίσης, κατάφεραν όχι μόνο να μην έχουν αρνητικό πρόσημο, αλλά να παρουσιάσουν και αύξηση κερδών, κυρίως λόγω των εξαγωγών. Οι εξαγωγές τους καλύπτουν αισθητά μεγαλύτερο ποσοστό της παραγωγής σε σύγκριση με τα φάρμακα που παράγονται για την Ελλάδα. Αντίθετα, μικρότερες εταιρείες είδαν τον τζίρο τους να μειώνεται κατά πολύ, κάποιες από αυτές έκλεισαν, κάποιες κρατήθηκαν.

Για τους εργαζόμενους, ωστόσο, τόσο η αύξηση όσο και η μείωση των κερδών των φαρμακοβιομηχάνων είχε τα ίδια αρνητικά αποτελέσματα.

Χαρακτηριστικά, στις μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες, παρά την εκτίναξη των κερδών, οι απολύσεις και οι δυσμενείς μεταβολές στις εργασιακές σχέσεις δεν έχουν σταματημό.

Γίνονται απολύσεις και για να μειωθεί το κόστος, αφού γίνονται μετά προσλήψεις με τα ψίχουλα της ΕΓΣΣΕ, αλλά και για να αφοπλιστεί το ταξικό Συνδικάτο του κλάδου, με τις απολύσεις πρωτοπόρων εργαζομένων. Το σύνηθες πρόσχημα ήταν οι αναδιαρθρώσεις στην εταιρεία ή ακόμα και η κατάργηση της συγκεκριμένης θέσης, πρόσχημα που αποδείχτηκε ψεύτικο, αφού ακολούθησε η αναπλήρωση με άλλον εργαζόμενο. Με την άμεση και δυναμική παρέμβαση του Συνδικάτου είχαμε κάποιες νίκες, πράγμα που υπογραμμίζει την ανάγκη οι δυνάμεις του να ενισχυθούν ακόμα περισσότερο.

Εκτός από τις απολύσεις, δραματικά έχουν αλλάξει οι εργασιακές σχέσεις και οι συνθήκες εργασίας στον κλάδο. Αρκετές προσλήψεις γίνονται με μισθούς πείνας, οι εργοδότες εκμεταλλεύονται τα επιδοτούμενα προγράμματα, υπάρχει ένα σημαντικό μέρος προσλήψεων με τη μορφή της «ενοικίασης», μέσα από «δουλεμπορικά» γραφεία. Η εντατικοποίηση στους χώρους δουλειάς είναι στο φουλ και οι ελαστικές σχέσεις εργασίας ενισχύονται καθημερινά, με αποτέλεσμα να μπαίνουν συχνά στο περιθώριο οι κανόνες και τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας. Παρότι η ΣΣΕ του κλάδου διατηρείται σε μια σειρά μεγάλους χώρους, λόγω και της δράσης του Συνδικάτου και της Ομοσπονδίας, αλλά και λόγω της υψηλής κερδοφορίας, η εκμετάλλευση των εργαζομένων του κλάδου έχει ενταθεί, η υπεραξία που παράγουν είναι ακόμα μεγαλύτερη.

-- Ποια είναι σήμερα η εμπειρία των εργαζομένων και των συνταξιούχων του κλάδου από τη μετατροπή του επικουρικού τους ταμείου σε επαγγελματικό;

-- Οταν ξεκίνησε η ιστορία με τα επαγγελματικά ταμεία, με την κλιμάκωση της αντιασφαλιστικής επίθεσης, το Συνδικάτο μας ήταν το μόνο που πήρε σαφή θέση ενάντια στη μετατροπή του επικουρικού ταμείου σε επαγγελματικό. Ημασταν και είμαστε απέναντι σε οποιαδήποτε προσπάθεια να μετακυληθεί το βάρος της ασφάλισης στον εργαζόμενο. Η δημιουργία του επαγγελματικού ταμείου ήταν στην κατεύθυνση της ανταποδοτικότητας, με βασικό «επιχείρημα» τότε ότι θα ήταν καλύτερα έτσι. Η πράξη τούς διέψευσε και μάλιστα πολύ σύντομα. Από την πρώτη αναλογιστική μελέτη έγινε φανερό ότι οι μειώσεις θα ήταν δραματικές, εκτός βέβαια αν αυξάνονταν σε ασύλληπτα επίπεδα οι εισφορές των εργαζομένων. Κάθε επόμενη αναλογιστική μελέτη ερχόταν να διαψεύσει την προηγούμενη, με προβλέψεις ακόμα χειρότερες. Τα χρήματα που προβλέπουν για τα επόμενα χρόνια δεν θα φτάνουν ούτε για χαρτζιλίκι στα εγγόνια των συνταξιούχων! Εχουμε μειώσεις στις συντάξεις κατά 80% από το 2013 μέχρι σήμερα, το εφάπαξ έχει μειωθεί κατά 64%, ενώ η πρόβλεψη αφορά περαιτέρω μειώσεις.

Ολα αυτά τα χρόνια, το Συνδικάτο κάνει σοβαρή προσπάθεια να ενημερώνει τους εργαζόμενους στον κλάδο, να παρεμβαίνει αγωνιστικά. Σημαντικό μέρος εργαζομένων και συνταξιούχων συμφωνούν με τη θέση μας για το επικουρικό ταμείο, κάποιοι συμμετέχουν σε όλη αυτήν τη δράση, αλλά υπάρχει ανάγκη να δραστηριοποιηθούν ακόμα περισσότεροι. Αναδεικνύουμε ταυτόχρονα τις σοβαρές ευθύνες που έχει ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός, που με τη στάση του στηρίζει το επαγγελματικό ταμείο και βαθαίνει παράλληλα τη διάσπαση στον κλάδο, με Ομοσπονδίες και κλαδικά που έχει δημιουργήσει (ΠΟΙΕ - ΠΟΣΥΦΕ - σύλλογοι ιατρικών επισκεπτών).

-- Ποια είναι τα μηνύματα από τις πρώτες μέρες των εκλογών; Πώς συνδυάζονται οι κάλπες που έχει στήσει το Συνδικάτο σε δεκάδες επιχειρήσεις με τις μάχες που δίνει και την προετοιμασία της απεργίας της Πρωτομαγιάς;

-- Τα πρώτα δείγματα γραφής είναι θετικά. Αυτές τις πρώτες μέρες καταγράφεται μια διόλου ευκαταφρόνητη αύξηση σε σχέση με τις προηγούμενες αρχαιρεσίες. Σίγουρα είναι το αποτέλεσμα μιας συνεχούς πολύπλευρης δουλειάς και δράσης του Συνδικάτου, της εμπιστοσύνης που δείχνουν περισσότεροι εργαζόμενοι. Ολα αυτά όμως θα ενισχυθούν ακόμα περισσότερο αν αυτοί οι εργαζόμενοι του κλάδου μέχρι την τελευταία ώρα των αρχαιρεσιών αγωνιούν για το πώς καλύτερα θα συμβάλλουν, θα φτάσουν και σε συναδέλφους που «δεν ασχολούνται με αυτά» γιατί «δεν έχουν χρόνο» κ.τ.λ.

Η μάχη των αρχαιρεσιών συνδέεται άμεσα με τη συνολική πάλη των εργαζομένων για ένα καλύτερο αύριο. Σε αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση, το Συνδικάτο μαζί με τη διακήρυξη για τις αρχαιρεσίες μοιράζει πλατιά στους χώρους δουλειάς τα υλικά που καλούν στην απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ την Πρωτομαγιά. Το κάλεσμά μας για συμμετοχή στις αρχαιρεσίες πάει μαζί με το κάλεσμα συμμετοχής στη συγκέντρωση των ταξικών δυνάμεων, με το κάλεσμα να πουν οι εργαζόμενοι όχι στη συμμετοχή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που διεξάγονται, αλλά και εκείνους που προετοιμάζονται. Πάει μαζί με το κάλεσμα στους συναδέλφους να αγνοήσουν τους εργοδότες που σπεύδουν να κλείσουν τις επιχειρήσεις τη Δευτέρα 30/3, τάχα για... να ξεκουραστούν οι εργαζόμενοι, στην πραγματικότητα για να σαμποτάρουν την απεργία της Πρωτομαγιάς. Εμείς το ξέρουμε ότι όταν αγωνίζεσαι για τη ζωή σου, δεν κουράζεσαι, αλλά παίρνεις δύναμη από τον διπλανό σου που κάνει το ίδιο. Τέτοια δουλειά γίνεται τις μέρες των αρχαιρεσιών, γιατί τέτοια δουλειά γίνεται όλα αυτά τα χρόνια ύπαρξης του Συνδικάτου. Και είναι βέβαιο ότι ένα μαζικό μπλοκ του Συνδικάτου στην απεργία είναι η καλύτερη προϋπόθεση για ακόμα καλύτερη συνέχεια στη μάχη των αρχαιρεσιών.

-- Ποιοι είναι οι στόχοι που έχει θέσει το Συνδικάτο μπροστά στις αρχαιρεσίες του;

-- Ο μόνος τρόπος να ισχυροποιηθεί η θέση του εργαζόμενου στον κλάδο είναι να ισχυροποιηθεί το Συνδικάτο που παλεύει για τα δικαιώματά του. Με τον όρο ισχυροποίηση εννοούμε την αύξηση των εργαζομένων που το εμπιστεύονται, την εγγραφή και την ενεργό δραστηριοποίηση ακόμα περισσότερων εργαζομένων, ανεξάρτητα από εργασιακή σχέση, στις γραμμές του.

Με λίγα λόγια, έχει σημασία η ενίσχυση στις αρχαιρεσίες, αλλά για να πολλαπλασιαστεί αυτή η σημασία, θα πρέπει να συνοδεύεται από μια αντίστοιχη ενίσχυση των δυνάμεων του Συνδικάτου μέσα στα μεγάλα εργοστάσια του κλάδου, να ισχυροποιηθούν οι αγωνιστικοί δεσμοί με το Συνδικάτο.

Είναι στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί, εργαζόμενοι που κάνουν το βήμα και ψηφίζουν στις αρχαιρεσίες να μην μείνουν εκεί, αλλά να ενεργοποιηθούν και να δράσουν μέσα από τις γραμμές του Συνδικάτου. Απέναντι στην ισχυρή και καλά σχεδιασμένη επίθεση που δέχεται η εργατική τάξη, πρέπει η απάντησή μας, παρά τις δυσκολίες, να περάσει μέσα από τους τοίχους των γραφείων των εργοδοτών και των υπουργείων της κυβέρνησης και να τους ταρακουνήσει. Ολα αυτά τα χρόνια, με τη δουλειά που έχει γίνει, μπήκαν οι βάσεις. Υπάρχει αισιοδοξία για ένα καλό αποτέλεσμα, το οποίο θα αποτελέσει το εφαλτήριο για τις δύσκολες μάχες που έχουμε να δώσουμε το επόμενο διάστημα, τόσο στον κλάδο όσο και συνολικά στο εργατικό κίνημα.