Σχήμα οξύμωρο ο τίτλος του μνημείου στο Σύνταγμα «Αγνωστος Στρατιώτης».

Στα πεδία των μαχών όλοι οι στρατιώτες έχουν ταυτότητα, ορκίστηκαν επώνυμα να υπερασπιστούν την πατρίδα μέχρι τελευταίας ρανίδας του αίματός τους.

Είναι παιδιά που λαού, είτε εν καιρώ ειρήνης είτε εν καιρώ πολέμου.

Αυτή η σχέση είναι ίδια και εκφράζεται με όλες τις μορφές.

Οι νέοι της πατρίδας μας, είτε με στολή είτε χωρίς στολή, έχουν πρώτιστο καθήκον να υπερασπίζονται τα σύνορα και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας.

Η υπεράσπισή της είναι πολύμορφη και αλληλένδετη με τους αγώνες του λαού, όμως είναι γνωστές οι αποφάσεις των αστικών κυβερνήσεων να διαχωρίσουν το στρατό από το λαό, ακριβώς γιατί στις δύσκολες για την εξουσία στιγμές θέλει να χρησιμοποιήσει το στρατό ενάντια στο λαό.

Από την ίδρυση του ελληνικού κράτους, κάθε λίγο και λιγάκι η αστική τάξη δεν δίσταζε να χρησιμοποιήσει τις Ενοπλες Δυνάμεις ενάντια στο λαό. Δικτατορίες, χούντες, πραξικοπήματα ήταν στην ημερήσια διάταξή της. Οπου πάλι δεν μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα η αστυνομοκρατία και το παρακράτος, ο στρατός αναλάμβανε να φέρει σε πέρας τις αποστολές. Δεν δίστασαν να χρησιμοποιήσουν έφεδρους στρατιώτες στα εκτελεστικά αποσπάσματα ενάντια στους μαχητές και τις μαχήτριες του ΔΣΕ.

Πρώτα απ' όλα, φοβάται η αστική τάξη και φοβάται ακριβώς γιατί τα συμφέροντά της, τα πλούτη και τα κέρδη της ταυτίζονται με τις επιδιώξεις, διαμέσου των πολέμων, των δυνάμεων του ΝΑΤΟ.

Η αστική τάξη δεν πολέμησε ποτέ σώμα με σώμα στα πεδία των μαχών. Δεν μάτωσε στα χαρακώματα. Αρκετές φορές άλλαζε και πατρίδα κατά πού φυσούσαν τα κέρδη της. Στην Κατοχή μεγάλα τμήματα αστών συνεργάστηκαν με τους κατακτητές και τους ναζί.

Το αίμα που χυνόταν στους πολέμους, δεν ήταν δικό της, ήταν του λαού και της νεολαίας.

Η απαράδεκτη ενέργεια να τιμωρηθεί από τη μονάδα του ο στρατιώτης που συμμετείχε και μίλησε στο αντιπολεμικό συλλαλητήριο του ΚΚΕ, στην Αθήνα, στις 27/2, υποδηλώνει τις προθέσεις της αστικής τάξης.

Εχει στόχο να φοβίσει, να τρομοκρατήσει τα στρατευμένα παιδιά του ελληνικού λαού, να φιμώσει κάθε φωνή αντιπολεμική και αντιιμπεριαλιστική μέσα στα στρατόπεδα.

Η πατρίδα μας έχει σύνορα, για τα οποία δίνουμε τη ζωή μας. Οχι όμως για το ΝΑΤΟ.

Αρωγοί της αστικής τάξης και της κυβέρνησης οι φασίστες της Χρυσής Αυγής, οι οποίοι ως γνήσιοι απόγονοι των γερμανοτσολιάδων και δοσίλογοι από τα γεννοφάσκια τους, έδειχναν τον φαντάρο που μίλησε με καθαρό μέτωπο στο αντιπολεμικό συλλαλητήριο του ΚΚΕ.

Κουκουλοφόροι χτες, κουκουλοφόροι σήμερα, κουκουλοφόροι αύριο.

Είναι αλήθεια ότι η τιμωρία του μας πείσμωσε και μας θύμωσε. Από την άλλη, μας ατσάλωσε, μας έκανε πιο δυνατούς.

Οφείλουν, όσοι στηρίζουν τέτοιου τύπου τιμωρίες σε όσους αντιμάχονται τις πολιτικές της αστικής τάξης και των κυβερνήσεών τους, να γνωρίζουν ότι δυναμώνουν την αλληλεγγύη μας και την πίστη μας στο δίκιο.

Η κυβέρνηση έχει βαριές ευθύνες, ιδιαίτερα σήμερα που μυρίζει μπαρούτι από όλες τις πλευρές, να τιμωρείται ένας στρατιώτης που έχει αναφαίρετο δικαίωμα να εκφράσει την αντίθεσή του στην εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας μας σε σχέδια του ΝΑΤΟ.