Ανάμεσα στα πολλά που ειπώθηκαν την περασμένη Παρασκευή στην τετραμερή των ΥΠΕΞ Ελλάδας - ΠΓΔΜ - Βουλγαρίας - Αλβανίας, ο Ν. Κοτζιάς σημείωσε πως «το να σκεπάζουμε (τα προβλήματα) δεν σημαίνει ότι μπορούμε να αναπτύξουμε τις σχέσεις μας. Αυτό που κάνουμε εδώ και χρόνια (...) βοηθάει στη λύση των προβλημάτων και στο να προχωράμε. Βέβαια, η ζωή ξέρετε πώς είναι. Μόλις λύσεις ένα πρόβλημα, εμφανίζονται και άλλα. Είναι γνωστό από την Λερναία Υδρα, τον μύθο του Ηρακλή, ότι το να λύνεις προβλήματα δεν σημαίνει ότι δεν θα έχεις προβλήματα. Αλλά είναι προβλήματα που θα ανοίγουν δρόμο στο μέλλον και όχι προβλήματα από το παρελθόν». Δεν λέμε, φιλότιμη η προσπάθεια της κυβέρνησης να πείσει ότι τάχα κλείνει «εκκρεμότητες» με το βλέμμα στο μέλλον της «ειρήνης» και της «ευημερίας», αλλά η πραγματικότητα δεν κρύβεται. Οι «διευθετήσεις» που «τρέχει» στα Δ. Βαλκάνια έχουν το βλέμμα στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς και στα σχέδια της «ευρωατλαντικής ολοκλήρωσης», μέσα στα οποία η αστική τάξη βλέπει και τους δικούς της στόχους. Σχέδια που σε αντιπαράθεση με αυτά των υπόλοιπων ιμπεριαλιστικών κέντρων, φέρνουν όντως με μαθηματική ακρίβεια νέα, ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα, περιπλέκουν τους ανταγωνισμούς, αναθερμαίνουν σενάρια αλλαγής συνόρων και γενίκευσης της ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης. Αυτή είναι εξάλλου από τη φύση της η «Λερναία Υδρα» των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και ο λαός πρέπει να κόψει το κεφάλι της από τη ρίζα.