«Οταν βρέχει πνιγόμαστε... και όταν δεν βρέχει μας "πνίγει" η αδικία, η φτώχεια και η υποβάθμιση». Σε αυτό το σύνθημα της λαϊκής κινητοποίησης που έγινε στις 14 Μάρτη, συμπυκνώθηκαν τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι που μένουν και δουλεύουν σε Μενίδι, Α. Λιόσια, Ζεφύρι, Ολυμπιακό Χωριό και την ευρύτερη περιοχή.

Στο επίκεντρο της κινητοποίησης βρέθηκαν διεκδικήσεις για τα βάσανα που φορτώνει στο λαό η αναπτυξιακή πολιτική κυβέρνησης - κεφαλαίου: Οι πλημμύρες, οι ελλείψεις στα σχολεία, η απουσία αντισεισμικής προστασίας, η όξυνση της εγκληματικότητας, η ανεργία, η φτώχεια και η υποβάθμιση της περιοχής κ.λπ.

Εχει αξία να σταθούμε στη θετική πείρα που βγαίνει από την πλούσια δράση που αναπτύχθηκε. Η Γιούλη Αγγελοπούλου, μέλος της ΤΕ Μενιδίου - Φυλής του ΚΚΕ, αναφέρει σχετικά: «Βασικό στοιχείο είναι ότι η Κομματική Οργάνωση παρακολουθούσε στενά τις εξελίξεις, εκτιμούσε την κατάσταση, έπαιρνε μέτρα για την πολιτική παρέμβαση και σχεδίασε αγωνιστικές πρωτοβουλίες. Ετσι, έγινε κατορθωτό να δράσουμε με σχέδιο κλιμάκωσης, μελετώντας κάθε μας βήμα.

Οταν ξέσπασε π.χ. το θέμα της εγκληματικότητας, μετά τον τραγικό θάνατο του μαθητή από αδέσποτη σφαίρα, σε μεγάλο βαθμό βρεθήκαμε έτοιμοι να συμβάλλουμε ώστε σε αυτές τις συνθήκες να εκφραστούν εργατικές - λαϊκές δυνάμεις με εύστοχο πλαίσιο πάλης. Αντιπαρατεθήκαμε με τα κηρύγματα ρατσισμού και τη λογική της έντασης της αστυνομοκρατίας, προσπαθώντας να αναδείξουμε ότι τέτοιου είδους φαινόμενα είναι μέρος της συνολικής υποβάθμισης της ζωής μας. Δώσαμε συνέχεια με μια σειρά από αγωνιστικές πρωτοβουλίες για οξυμένα εργατικά - λαϊκά προβλήματα, από το Σεπτέμβρη και μετά, για την άσχημη κατάσταση στα σχολειά της περιοχής, την πάλη για να κλείσει ο "καρκίνος" της χωματερής, για σύγχρονο και φτηνό δίκτυο συγκοινωνιών, για να παρθούν μέτρα αντιπλημμυρικής, αντισεισμικής και αντιπυρικής προστασίας».

«Αυτή η παρέμβαση - συνεχίζει η Γιούλη Αγγελοπούλου - γινόταν σε μια περίοδο με έντονες κινητοποιήσεις ενάντια στη συνολικότερη αντιλαϊκή πολιτική, ενάντια στην τρίτη "αξιολόγηση", στην κατάργηση του απεργιακού δικαιώματος, στην πάλη για τις ΣΣΕ. Μέσα σε αυτήν τη διαδικασία, ωρίμαζε η ανάγκη τα σωματεία και φορείς της περιοχής να παρεμβαίνουν με πιο ενιαίο τρόπο στα κρίσιμα ζητήματα. Αυτό επέδρασε ευρύτερα, προκάλεσε ζύμωση, έγινε θέμα συζήτησης και αντιπαράθεσης.

Επιδιώξαμε έτσι οι αγωνιστικές πρωτοβουλίες να αποτελέσουν κλιμάκωση απέναντι στην πολιτική που εφαρμόζουν κυβέρνηση, Περιφέρεια και δημοτικές αρχές. Να αναδείξουμε ότι τα προβλήματα που ταλαιπωρούν τις εργατογειτονιές μας είναι επιπτώσεις της στρατηγικής του κεφαλαίου. Και από αυτήν την πλευρά, μέσα στον αγώνα, να ανοίξουμε τη συζήτηση γύρω από το ερώτημα "ανάπτυξη για ποιον;".

Σε αυτό το πνεύμα, αναδεικνύουμε ότι τα μεγάλα λαϊκά προβλήματα έχουν τον ίδιο ένοχο με αυτόν που πλειστηριάζει τη λαϊκή κατοικία, που κόβει μισθούς και συντάξεις, που βάζει εμπόδια στο απεργιακό δικαίωμα, που επεξεργάζεται το "εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο" με βάση τα συμφέροντα των μονοπωλίων και των επιχειρηματικών ομίλων.

Αλλωστε, στοιχείο της καπιταλιστικής ανάπτυξης είναι το γεγονός ότι δίπλα στα εκατοντάδες εργοστάσια που δραστηριοποιούνται στην περιοχή, παράγοντας αμύθητα κέρδη για τους ιδιοκτήτες τους, υπάρχουν χιλιάδες άνεργοι, απλήρωτοι και κακοπληρωμένοι εργάτες. Δίπλα στους βιομήχανους που απολαμβάνουν τζάμπα ρεύμα και πετρέλαιο, παγώνουν οι λαϊκές οικογένειες από το κρύο.

Οι εργαζόμενοι της περιοχής στενάζουν ακόμα και για τα στοιχειώδη, όπως για συγκοινωνίες, για υποδομές Υγείας και Πρόνοιας κ.λπ. Η ένταση της εκμετάλλευσης στα εργοστάσια της περιοχής συμπληρώνεται από τις ρατσιστικές δολοφονικές επιθέσεις σε μετανάστες εργάτες, από τα μαντρόσκυλα της εργοδοσίας. Σε αυτήν την κατάσταση μαζικής εξαθλίωσης που ρίχνουν οι κυβερνήσεις και το κεφάλαιο τα εργατικά - λαϊκά στρώματα, "ευδοκιμούν" και τα διάφορα εγκληματικά κυκλώματα, οι μαφίες που δρουν στην περιοχή».

Για την οργάνωση της κινητοποίησης, το στέλεχος του ΚΚΕ σημειώνει ότι «αξιοποιήσαμε την πείρα από το προηγούμενο διάστημα, την επεξεργασία διεκδικήσεων, πλαισίων πάλης. Μέσω των εκλεγμένων μας, καλέσαμε ΔΣ σωματείων και φορέων να πάρουν σχετικές αποφάσεις, ενώ στο Μενίδι έγινε σύσκεψη σωματείων για την οργάνωση της δουλειάς. Στις 6 Μάρτη πραγματοποιήθηκε συμβολική κινητοποίηση στα Ανω Λιόσια, μία μέρα πριν την επίσκεψη του πρωθυπουργού στην πόλη.

Δείξαμε ιδιαίτερη επιμονή να παρθούν αποφάσεις από σωματεία και φορείς, κόντρα σε άλλες πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις, που είτε καταψήφιζαν είτε υπονόμευαν την κινητοποίηση στην πράξη. Τελικά, ήταν αρκετά αυτά τα σωματεία και οι φορείς που υιοθέτησαν το κάλεσμα και το πλαίσιο πάλης.

Τις επόμενες μέρες έγιναν εξορμήσεις στα σχολεία, στα εργοστάσια, στους ΕΒΕ, σε εμπορικά καταστήματα κ.α. Ευρύτερος κόσμος, που δεν συμμετέχει γενικά στις κινητοποιήσεις ή διατηρεί ακόμα και επιφυλάξεις, αναγνώριζε τη σημασία της αγωνιστικής πρωτοβουλίας. Το "μπράβο παιδιά, μόνο εσείς το παλεύετε" ήταν γενικευμένο σε μια περιοχή που ο συσχετισμός δεν είναι καθόλου εύκολος. Στα πρόσωπα όσων πρωτοστάτησαν στην οργάνωση της πάλης, αρκετός κόσμος αναγνώριζε τη συνέπεια και τη σοβαρότητα με την οποία τοποθετούνταν οι δυνάμεις μας στα ζητήματα. Αυτό διαμόρφωσε δυνατότητες και απαιτήσεις για το επόμενο διάστημα».

Τέλος, η Γ. Αγγελοπούλου αναφέρει σχετικά με τη δράση των κομμουνιστών στα σωματεία: «Κατά τη διάρκεια της οργάνωσης των κινητοποιήσεων, επιμείναμε μέσω των εκλεγμένων μας να αναβαθμιστεί η λειτουργία στις διοικήσεις των μαζικών φορέων. Δεν λυπηθήκαμε χρόνο για την καλή προετοιμασία τους, να συζητήσουν και να κινητοποιήσουν τα μέλη τους, να γίνει υπόθεσή τους. Σε αυτό έχουμε ακόμα να κάνουμε πολλά. Αυτό βοήθησε στη διαπάλη με τις άλλες δυνάμεις, στην απεύθυνση σε ευρύτερο κόσμο, στο να συμφωνήσουν και να στηρίξουν το πλαίσιο πάλης και τις αγωνιστικές πρωτοβουλίες που πήραμε και άλλοι εκλεγμένοι συνδικαλιστές».