«Πυκνώνουν» επικίνδυνα τα σύννεφα πάνω από την περιοχή του Περσικού Κόλπου. Οι απροκάλυπτες απειλές και σχεδιασμοί των ιμπεριαλιστών στις ΗΠΑ εναντίον του Ιράν ξεγυμνώνουν τη διάθεσή τους για όξυνση της ενδοϊμπεριαλιστικής σύγκρουσης με κάθε πρόσχημα και συνιστούν ανοιχτή επέμβαση.

Στις αρχές της βδομάδας, αποδείχτηκε πως ήταν μόνο η αρχή η αποχώρηση των ΗΠΑ στις 8 Μάη από τη διεθνή συμφωνία για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα (JCPOA), την οποία είχαν συνυπογράψει το καλοκαίρι του 2015 με τις άλλες τέσσερις χώρες - μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (Ρωσία, Βρετανία, Γαλλία, Κίνα) και τη Γερμανία. Κι αυτό καθώς στις 21/5, ο Αμερικανός νέος υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο, εκφωνώντας ομιλία στην έδρα του συντηρητικού αστικού ιδρύματος «Χέριτατζ», απαίτησε από το Ιράν ...γην και ύδωρ με πρόσχημα το πυρηνικό του πρόγραμμα!

Επικαλούμενος την «ανάγκη προστασίας του αμερικανικού λαού» και υπεράσπισης των ελευθεριών του... «λαού του Ιράν», ο Αμερικανός αξιωματούχος απαίτησε τη συνεργασία «συμμάχων και εταίρων» και την ικανοποίηση 12 όρων, που η εκπλήρωσή τους ισοδυναμεί με ...γεωπολιτική στροφή 180 μοιρών από το Ιράν, τη στιγμή που αυξάνει την επιρροή του στην περιοχή, ιδιαίτερα μετά την ενεργότερη εμπλοκή στον πόλεμο της Συρίας και τη συνεργασία με τη Ρωσία.

Σε κάθε περίπτωση, επιβεβαιώθηκε ότι απώτερος στόχος των ΗΠΑ είναι η δημιουργία προϋποθέσεων για την ανατροπή της ιρανικής ισλαμικής κυβέρνησης, με την υποκριτική επίκληση της δυσαρέσκειας που υπάρχει σε τμήματα του ιρανικού λαού. Ετσι, αναρίθμητες ήταν οι αναφορές του Μ. Πομπέο στη «δυσαρέσκεια» που αντιλαμβάνεται πως νιώθει ο ιρανικός λαός για την τωρινή του ηγεσία, την οποία κατηγόρησε για τη «διασπάθιση του ιρανικού πλούτου» υπέρ ξένων οργανώσεων και πολέμων στο εξωτερικό, για κακοδιαχείριση, για διαφθορά και για καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στέρηση των ευκαιριών του 21ου αιώνα σε γυναίκες και νεολαία. Ομως,τα «πυρά» και οι «υποδείξεις» του Μ. Πομπέο είναι υποκριτικά γιατί η δική του αστική τάξη πρωτοστατεί στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και είναι πρώτη στους στρατιωτικούς εξοπλισμούς που γίνονται σε βάρος και των δικαιωμάτων των Αμερικανών εργαζομένων.

Σε κάθε περίπτωση, ο ιρανικός λαός και κανένας άλλος είναι αυτός που πρέπει μόνος του να καθορίσει το μέλλον του, μακριά και ενάντια σε κάθε ιμπεριαλιστική επέμβαση, που δεν έχει στόχο να διασφαλίσει τα δικά του συμφέροντα, αλλά τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων, στον μεταξύ τους ανταγωνισμό.

Οι 12 όροι που έθεσε ο Πομπέο είναι οι ακόλουθοι:

• «1. Το Ιράν δεν θα αποκτήσει ποτέ πυρηνικό όπλο και αυτό θα επιβεβαιωθεί και θα διασφαλιστεί μόνιμα. Θα πρέπει να δώσει στη διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ) πλήρη λογαριασμό προηγούμενων πυρηνικών στρατιωτικών σχεδίων.
• 2. Να σταματήσει διά παντός τον εμπλουτισμό ουρανίου και να τερματίσει τη λειτουργία του αντιδραστήρα βαρέος ύδατος.
• 3. Να παράσχει σε ΙΑΕΑ απρόσκοπτη πρόσβαση σε όλους τους χώρους σε ολόκληρη τη χώρα!
• 4. Να σταματήσει το πρόγραμμα βαλλιστικών πυραύλων. Να μην κάνει άλλες εκτοξεύσεις με πυραύλους που μπορεί να φέρουν πυρηνικές κεφαλές.
• 5. Να απελευθερώσει τους Αμερικανούς πολίτες και τους πολίτες συμμαχικών χωρών που κρατούνται με "ψεύτικες κατηγορίες".
• 6. Να σταματήσει την υποστήριξη "τρομοκρατικών" ομάδων στη Μ. Ανατολή συμπεριλαμβανομένης της λιβανέζικης "Χεζμπολάχ", της "Χαμάς" και της παλαιστινιακής ισλαμικής "Τζιχάντ".
• 7. Να σεβαστεί την κυριαρχία της ιρακινής κυβέρνησης και να επιτρέψει τον αφοπλισμό, τη διάλυση και επανένταξη των σιιτικών πολιτοφυλακών.
• 8. Να σταματήσει τη στρατιωτική υποστήριξη στους Χούτι της Υεμένης και να συνεργαστεί για την εξεύρεση ειρηνικής πολιτικής λύσης.
• 9. Να αποσύρει όλες τις ιρανικές δυνάμεις υπό ιρανική διοίκηση από ολόκληρη τη Συρία.
• 10. Να τερματίσει την υποστήριξη στους "Ταλιμπάν" και σε άλλες οργανώσεις στο Αφγανιστάν και να σταματήσει να υποθάλπει ηγέτες της "Αλ Κάιντα".
• 11. Να σταματήσουν οι επίλεκτες ιρανικές δυνάμεις "Αλ Κουντς" την υποστήριξη ένοπλων ομάδων σε όλο τον κόσμο.
• 12. Να σταματήσει την "απειλητική συμπεριφορά" σε βάρος γειτόνων του, συμμάχων των ΗΠΑ, και τις απειλές για καταστροφή του Ισραήλ, την εκτόξευση πυραύλων σε Σ. Αραβία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Να σταματήσει τις απειλές στη διεθνή ναυτιλία και τις κυβερνο-επιθέσεις».

Σε «αντάλλαγμα» της αποδοχής αυτών των όρων, η κυβέρνηση Τραμπ έχει υποσχεθεί «πλήρη αποκατάσταση των διπλωματικών και εμπορικών σχέσεων», πρόσβαση σε «προηγμένη τεχνολογία», επανένταξη στο αμερικανικό τραπεζικό σύστημα.

Η αντίδραση της ιρανικής ηγεσίας από την πρώτη στιγμή ήταν ξεκάθαρη, ενώ ταυτόχρονα εντείνει το σκληρό παζάρι με ΕΕ, Ρωσία και Κίνα για διατήρηση της συμφωνίας και συνέχιση των μεταξύ τους οικονομικών σχέσεων.

Την Πέμπτη, πάντως, ο Ιρανός σιίτης ανώτατος ιερωμένος Αλί Χαμενεΐ αμφισβήτησε την αξιοπιστία όχι μόνο των ΗΠΑ (λέγοντας ότι και η προηγούμενη κυβέρνηση Ομπάμα είχε παραβιάσει τη διεθνή συμφωνία), αλλά και της ΕΕ. Εκτίμησε ότι η ΕΕ «δεν θα σταθεί εμπόδιο στις ΗΠΑ» και απαίτησε την ικανοποίηση ορισμένων προϋποθέσεων προκειμένου το Ιράν να διατηρήσει τη συμφωνία. Μεταξύ αυτών, ζήτησε από την ΕΕ να εκδώσει καταδικαστική απόφαση για την παραβίαση της συμφωνίας από τις ΗΠΑ, να υποσχεθεί ότι δεν θα θέσει στο τραπέζι διαπραγμάτευσης το ιρανικό βαλλιστικό πρόγραμμα και το ρόλο της Τεχεράνης στη Μέση Ανατολή και να εγγυηθεί ότι το ιρανικό πετρέλαιο θα πουληθεί «όλο».

Το παζάρι μεταξύ Τεχεράνης και Βρυξελλών θα ενταθεί τις επόμενες μέρες στη Βιέννη, στο όνομα «διάσωσης» της διεθνούς συμφωνίας. Ωστόσο, θεωρείται πολύ πιθανό αξιωματούχοι της ΕΕ να βάλουν «στο παιχνίδι» τις αμερικανικές απαιτήσεις περί ιρανικού βαλλιστικού προγράμματος και περί περιφερειακού ρόλου, με το αντάλλαγμα «οικονομικής βοήθειας» στο Ιράν. Κυρίως για να μη θιχτούν τα συμφέροντα ισχυρών ευρωπαϊκών και άλλων μονοπωλιακών ομίλων, που πολλαπλασιάστηκαν στο Ιράν μετά τη συμφωνία του 2015.

Η αλληλεξάρτηση των ευρωπαϊκών μονοπωλίων με αυτά των ΗΠΑ είναι τόσο μεγάλη, που όλα θα μπουν στη «ζυγαριά». Η πρόσφατη ανακοίνωση του γαλλικού μονοπωλίου «Total» πως μπορεί να αποχωρήσει από την κοινοπραξία εκμετάλλευσης του τεράστιου κοιτάσματος φυσικού αερίου South Pars, οι αντίστοιχες ανακοινώσεις από τη γερμανική ασφαλιστική εταιρεία «Αllianz» και το μονοπώλιο θαλάσσιων μεταφορών «Maersk» της Δανίας το αποδεικνύουν.