Από παλιότερη κινητοποίηση

Την Τετάρτη 6 Ιούνη πραγματοποιήθηκε κινητοποίηση του ΣΕΗ και του ΠΜΣ έξω από τα γραφεία της επιχείρησης «Θεατρικές Σκηνές». Κατά τη διάρκεια της κινητοποίησης, μέλη των προεδρείων των σωματείων συναντήθηκαν με εκπροσώπους τόσο της συγκεκριμένης επιχείρησης όσο και εκπροσώπους των επιχειρήσεων «People Entertainment» και «Θεατρικές Επιχειρήσεις Λεμπέση» και απαίτησαν να ξεκινήσει η συζήτηση προκειμένου να υπογραφεί Συλλογική Σύμβαση Εργασίας στο θέατρο. Για μια ακόμη φορά, η στάση της εργοδοσίας ήταν η ίδια, καλώντας τους ηθοποιούς να στοιχηθούν πίσω από τα συμφέροντα του θεατρικού παραγωγού. Το Σάββατο 9 Ιούνη συγκεντρώθηκαν έξω από την «Πειραιώς 260», για ενημέρωση του κοινού στο Φεστιβάλ Αθηνών, συναντώντας θερμή υποδοχή.

Επίσης, το ΣΕΗ εξέδωσε σχόλιο για την απάντηση της εταιρείας «Αθηναϊκά Θέατρα» στο κάλεσμα που απηύθυνε για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

«Τα τερτίπια της εργοδοσίας είναι γνωστά έναν αιώνα τώρα και μάλιστα οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι δεν είναι και πολύ ευφάνταστα... Απλά έχουν εκσυγχρονιστεί λίγο.

Ετος 2018 και η εταιρεία "Αθηναϊκά Θέατρα" μας καλεί να κάνουμε συζήτηση - τηλεριάλιτι - μέσω σόσιαλ μίντια για το μέλλον του θεάτρου.

Ετος 1919 (99 χρόνια πριν), ξεκινά η πρώτη διεκδίκηση του Σωματείου Ηθοποιών για σύμβαση. Οι εργοδότες, θορυβημένοι από την απεργία διαρκείας που έδινε το ΣΕΗ και από τις κινητοποιήσεις, καλούν ηθοποιούς να γευματίσουν και να συζητήσουν. Ο Τύπος της εποχής θα δημοσιεύσει μια φωτογραφία με το σχόλιο: "Εργοδότες και αποστάτες (έτσι χαρακτηρίστηκαν όσοι πήγαν στη συνάντηση) συντρώγουν στο δροσερό προάστιο της Κολοκυνθούς". Το ΣΕΗ συνέχισε την απεργία.

Ετος 2018 και η εταιρεία "Αθηναϊκά Θέατρα" μας καλεί προκλητικά σε συζήτηση από μηδενική βάση.

Θυμίζουμε:

-- Το 1941 υπογράφεται σύμβαση που ορίζει το μέγιστο αριθμό παραστάσεων τις 10 τη βδομάδα και το μέγιστο αριθμό δοκιμών τις 6 τη βδομάδα.

-- Το 1958 καθιερώνεται η Δευτέρα αργία.

-- Το 1961 κατοχυρώνονται οι 5ωρες πρόβες.

-- Το 1976 καταργείται ο όρος του δόκιμου ηθοποιού. Κατοχυρώνονται ως ελάχιστη διάρκεια (αμειβόμενων) προβών ο ένας μήνας και η ελάχιστη διάρκεια των παραστάσεων οι δύο μήνες...

Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια, με την τελευταία Σύμβαση στο ελεύθερο θέατρο να υπογράφεται το 2011, με τους αγώνες του κλάδου και συνολικά του εργατικού κινήματος, καταφέραμε ό,τι η εργοδοσία μάς ζητάει να ξεχάσουμε.

Η απόφασή μας να δώσουμε τη μάχη για υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας μέσα από τις Γενικές μας Συνελεύσεις μετράει 8 μήνες τώρα. Οι κινητοποιήσεις μας καθώς και η τελευταία πετυχημένη κλαδική απεργία πριν από τρεις μήνες έδωσαν μια πρώτη απάντηση.

Συζήτηση από το μηδέν δεν ξεκινάμε, γιατί στο μηδέν δεν επιστρέφουμε.

Κι όσο για τα περί αντιπροσωπευτικότητας του σωματείου μας, το μόνο που φανερώνεται είναι η άγνοια για τη συμβολή του ΣΕΗ όχι μόνο στις διεκδικήσεις των ηθοποιών, αλλά και στην Ιστορία και τον Πολιτισμό αυτού του τόπου».