Η αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ, με επικεφαλής τον Βασίλη Σταμούλη, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ και πρόεδρο της Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού και Δέρματος, συναντήθηκε με μετανάστες που εργάζονται στην περιοχή, καθώς και με συνδικαλιστές των τοπικών συνδικάτων.
Μέσα από τις συζητήσεις με τους μετανάστες εργάτες γης αναδείχθηκε για μια ακόμα φορά το μέγεθος της εκμετάλλευσης, του εκβιασμού που υφίστανται, της εξαθλίωσης, αναδείχθηκαν οι απαράδεκτες συνθήκες εργασίας και διαβίωσής τους.
Συνδικαλιστές και μετανάστες περιόδευσαν μαζί σε αρκετούς αυτοσχέδιους καταυλισμούς των εργατών γης.
Μοιράστηκε πλατιά η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ μεταφρασμένη στη γλώσσα του Μπαγκλαντές, με τα αιτήματα που πρέπει να διεκδικήσουν οι εργάτες μαζί με τα συνδικάτα. Εγινε πλούσια συζήτηση για τα προβλήματα των μεταναστών εργατών γης στην περιοχή και σε όλη την Ελλάδα, αλλά και για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Ελληνες εργαζόμενοι εξαιτίας της αντεργατικής - αντιμεταναστευτικής πολιτικής διαχρονικά των κυβερνήσεων και της ΕΕ.
Σχετικά με το πρόσφατο περιστατικό στον καταυλισμό περίπου 400 εργατών, η πυρκαγιά εκτός των πρόχειρων και υποτυπωδών καταλυμάτων κατέστρεψε σε αρκετές περιπτώσεις και τις οικονομίες αρκετών μεταναστών εργατών που τις φύλαγαν σε αυτούς, κατέστρεψε τα χαρτιά τους, τις άδειες παραμονής, καθώς και άλλα προσωπικά υπάρχοντα.
Ειδικά για ορισμένους, η οικονομική καταστροφή αφορά τις μαζεμένες οικονομίες του τελευταίου δίμηνου δουλειάς, ενώ η καταστροφή διαβατηρίων, αδειών παραμονής, εργασίας κ.ο.κ. αυξάνει την ανασφάλεια. Και αυτό γιατί έρχεται να προστεθεί στη γενικότερη προβληματική κατάσταση που αντιμετωπίζει η μεγάλη πλειοψηφία των μεταναστών στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Στο μεταξύ, παρά τις εξαγγελίες κυβερνητικών παραγόντων για άμεση αποκατάσταση των πληγέντων, η επόμενη μέρα μοιάζει ίδια ή και χειρότερη απ' την προηγούμενη: Ενας εξίσου υποτυπώδης καταυλισμός, με μόλις 77 απλές σκηνών τύπου κάμπινγκ για 400 άτομα (στοιβάζονται σχεδόν 4 άτομα σε κάθε σκηνή δυο ατόμων), χωρίς καθόλου συνθήκες υγιεινής (τουαλέτες, νερό), στημένος σε ένα ξέφωτο που τον καθιστά εκτεθειμένο στις καιρικές συνθήκες, είναι αυτό που διαφημίστηκε ως «λύση». Ιδια και απαράλλαχτη ήταν η εικόνα και στους υπόλοιπους χώρους διαμονής που επισκέφτηκε η αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ.
Μέσα από τις συζητήσεις που είχε η αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ και των τοπικών συνδικάτων, ήρθαν ξανά στην επιφάνεια οι συνθήκες μεσαίωνα όσον αφορά την εργασία και τη διαμονή των μεταναστών εργατών γης. Ενα πενιχρό μεροκάματο για ασταμάτητη 7ωρη και 8ωρη εργασία σε επικίνδυνες και επίπονες συνθήκες μέσα στα θερμοκήπια, αθέτηση των αρχικών συμφωνιών από τους εργοδότες, καθεστώς εκβιασμού με παρακράτηση των χαρτιών και απειλές συνθέτουν την εργασιακή καθημερινότητα των μεταναστών εργατών, ενώ ούτε λόγος δεν γίνεται για κάποια οργανωμένη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Ειδικά για τα μεροκάματα, όπως καταγγέλθηκε, ακόμα και συμφωνίες που υπάρχουν για 25 ευρώ για 7ωρη συνεχόμενη εργασία σε τέτοιες άσχημες συνθήκες, τελικά δεν τηρούνται. Σε κάποιες περιπτώσεις το μεροκάματο δεν υπερβαίνει τα 18 ευρώ, με βάση και σχετικά αλισβερίσια που πραγματοποιούν διάφοροι μεσάζοντες, σε μια κατάσταση που φυσικά βολεύει την εργοδοσία. Είναι χαρακτηριστικό ότι για αρκετούς μετανάστες εργάτες χρειάζονται ακόμα και 2 χρόνια εργασίας, μόνο και μόνο για να ξεχρεώσουν όσα πλήρωσαν στα δουλεμπορικά για να φτάσουν στην Ελλάδα.
Οσον αφορά τις συνθήκες εργασίας, οι εργάτες γης δουλεύουν τουλάχιστον 7 ώρες εντός των νάιλον τολ που υπάρχουν στα χωράφια. Το ανθυγιεινό των συγκεκριμένων κατασκευών μαζί με τα δηλητήρια απ' τα φάρμακα που υπάρχουν στα χωράφια, δημιουργούν έναν επικίνδυνο συνδυασμό για την υγεία των εργαζομένων. Η λέξη διάλειμμα ακόμα και για νερό είναι άγνωστη για τους εργάτες γης, πολύ περισσότερο αν αναλογιστεί κανείς ότι μέρος των συμφωνιών είναι κάποιος να βγάλει τουλάχιστον 4 τελάρα προκειμένου να πληρωθεί το μεροκάματο...
Εξίσου άθλια κατάσταση επικρατεί και στις συνθήκες διαμονής. Για το πλήθος των μεταναστών εργατών που δουλεύουν στη Νέα Μανωλάδα στήνονται καταυλισμοί πρόχειρων παραπηγμάτων, ακατάλληλων και άκρως επικίνδυνων, όπως επιβεβαίωσε η πρόσφατη πυρκαγιά, που στο καθένα από αυτά στοιβάζονται από 10 έως 30 άτομα.
Ακόμα και η διαμονή υπό αυτές τις συνθήκες, όμως, δεν είναι χωρίς κόστος, αφού οι μετανάστες εργάτες πληρώνουν ενοίκιο με το κεφάλι στους κατόχους των χωραφιών που έχουν στηθεί αυτοί οι καταυλισμοί.
Παράλληλα, και στην περίπτωση της δυνατότητας ενοικίασης σπιτιού εντός του χωριού τα πράγματα δεν είναι καλύτερα, αφού το κόστος ενοικίασης (300 - 350 ευρώ ακόμα και για μια μικρή κατοικία) οδηγούν και πάλι στο στοίβαγμα αρκετών ατόμων στον ίδιο χώρο, προκειμένου να μοιραστούν τα έξοδα.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, όπου στην καθημερινότητα των μεταναστών εργατών κυριαρχούν η δουλειά σε αυτό το καθεστώς άγριας εκμετάλλευσης και η διαβίωση σε άθλιες συνθήκες, απουσιάζουν πλήρως άλλου είδους δραστηριότητες αναγκαίες για τους εργαζόμενους, όπως για παράδειγμα για την ψυχαγωγία τους.