Εκεί βεβαίως που το απογειώνουν είναι στην προσπάθειά τους να δικαιολογήσουν τη στάση της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ. Ετσι, εφευρίσκουν το σχήμα των «δύο ταχυτήτων» ή αλλιώς του κακού και καλού ΝΑΤΟ. Του ΝΑΤΟ που συνδυάζει την επιβολή της κυριαρχίας των «μεγάλων» με την ασφάλεια και σταθερότητα των «μικρών». Για όσους δεν κατάλαβαν τη νοητική ακροβασία των ΣΥΡΙΖΑίων... λίγο - πολύ θέλουν να μας πουν ότι η Ελλάδα υπό τη δική τους διακυβέρνηση συμμετέχει στο ΝΑΤΟ δραστήρια με μόνο κριτήριο την «ασφάλεια και σταθερότητά» της ως μικρής χώρας. Η αλήθεια βεβαίως είναι διαφορετική. Η «μικρή» Ελλάδα, ως «γεωπολιτικός μεντεσές» (σύμφωνα με τον Πάιατ) στην περιοχή, προσφέροντας υποδομές, βάσεις παλιές αλλά δημιουργώντας και νέες, λιμάνια, αεροδρόμια, καλώντας το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, προωθώντας τις ΝΑΤΟικής έμπνευσης συμμαχίες στα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο, στηρίζοντας εντός ΝΑΤΟ τη γραμμή Τραμπ περί έντασης της επιθετικότητας και των εξοπλισμών, όχι μόνο συντελεί στην ανασφάλεια και στην αστάθεια στην περιοχή, αλλά βάζει και το κεφάλι του λαού της στον ντορβά των επικίνδυνων σχεδιασμών και εξελίξεων, στο φόντο των οξυμένων ανταγωνισμών... Παραμύθια λοιπόν για μικρά παιδιά...