Ο γιατρός Αντωνιάδης επισκέπτεται το 1929 τη Μόσχα. Στο έργο του «Στην καρδιά του κομμουνισμού» δίνει μια εικόνα από το σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας που συνάντησε πριν από... 90 χρόνια:

«Η ιατρική προφύλαξη μπήκε πια σε όλες τις επιχειρήσεις. Το γενικό αυτό ιατρείο είναι αποτέλεσμα της σκέψης ότι ο γιατρός ενός ιατρείου πρέπει σκόπιμα να είναι και ο γιατρός του σπιτιού κάθε αρρώστου. Η κύρια βοήθεια στον εργάτη είναι η προφύλαξή του από την αρρώστια. Γι' αυτό ο γιατρός πρέπει να ξέρει το σπίτι του, το περιβάλλον του, έμψυχο και άψυχο, τη δουλειά του, τις απολαβές του, όλα. "Δεν είναι μονάχα τα μικρόβια που κάνουν τις αρρώστιες", μας λέει ο σ. Γκομπέρ (...).

"Στο οικονομικό έχουμε μια αύξηση κατά 50% των δαπανών, γιατί ο σκοπός μας είναι να διαπιστώσουμε την υγιεινή κατάσταση του κάθε ατόμου, κάθε φαμίλιας, κάθε σπιτιού και διαμερίσματος, κάθε γειτονιάς (...) Κοιτάτε τους υγειονομικούς χάρτες του τομέα μας". Πραγματικά μας πηγαίνει ο ενθουσιώδης αυτός συνάδελφος σ' ένα δωμάτιο γεμάτο σ' όλους τους τοίχους με χάρτες λεπτομερείς, θαύμα τέχνης, αναγνωρισμένους παγκόσμια για την απαράμιλλη εκτέλεσή τους (...)

Μένουμε με ορθάνοιχτα μάτια. Κάθε δρόμος με τα σπίτια του και χιλιάδες καρφίτσες με κεφαλάκια άσπρα, μαύρα, κόκκινα, κίτρινα, όλων των χρωμάτων. Κάθε χρώμα αντιπροσωπεύει μιαν αρρώστια, ή ένα θάνατο που έγινε στο 24ωρο. "Εδώ, μπαίνοντας οι γιατροί μας, προσανατολίζονται αμέσως στην υγειονομική κίνηση του τομέα μας, με τους 80 χιλιάδες κατοίκους. Ετσι σαν ένα γενικό επιτελείο, το ίδρυμά μας στρέφει την προσοχή του με τους γιατρούς, τις επισκέπτριες νοσοκόμες, τους απολυμαντές, παντού όπου παρουσιάζεται ανάγκη".

- "Εχετε στατιστικές";

- "Βεβαιότατα (...). Το επαγγελματικό απόρρητο είναι απόλυτα σεβαστό. Να, κάθε θυρίδα έχει το σπίτι της, τα διαμερίσματά του, τις φαμίλιες, τα άτομα που το κατοικούν, το ιστορικό τους, κοινωνικό, παθολογικό κ.τ.λ. Ολα για να διευκολυνόμεθα στο γρήγορο διάβασμα με χαρτιά χρωματιστά, ανάλογα προς τις αρρώστιες όπως και με τις καρφίτσες. Σαν υγειονολόγος καταλαβαίνετε τη μεγάλη σημασία για την πολιτεία και το άτομο αυτής της μεθόδου" (...)

Αφού γυρίζουμε ως την τελευταία γωνιά τμήματος του "πρωτότυπου τούτου γενικού ιατρείου" και θαυμάζουμε τους άριστους πίνακες, τις εικόνες, το φαρμακείο με όλα τα φάρμακα άφθονα και δωρεάν, συγχαίρουμε τον ευγενή συνάδελφο για το κολοσσιαίο έργο του (...) Στα συγκινητικά του λόγια συγκρατούμε και μεταδίδουμε στους πατριώτες μας τα παρακάτω: "Η γιατρική Επιστήμη δεν μαθαίνεται για να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης και πλουτισμού (...) Παίρνοντας τη γιατρική ως επιστήμη και επάγγελμα, μόνο στο σοβιετικό πλαίσιο βλέπουμε ότι μπορεί να ικανοποιήσει τους εργάτες της"».

Στον καπιταλισμό τα παραπάνω επιτεύγματα και η κάλυψη των λαϊκών αναγκών χαρακτηρίζονται το 2018 «ουτοπία». Στο σοσιαλισμό, με τις σαφώς μικρότερες παραγωγικές δυνατότητες που υπήρχαν πριν από 90 χρόνια, θεωρούνταν απλώς αυτονόητα! Δύο κόσμοι...