Οι λέξεις «θρήνος», «οργή», δεν επαρκούν για να περιγράψουν τα συναισθήματα των γυναικών που από τη μια στιγμή στην άλλη έμειναν χήρες, των κλαμένων παιδιών που βρέθηκαν ορφανά, των μεταλλεργατών που βρέθηκαν ξανά στο νεκροταφείο για να θάψουν κι άλλους συναδέλφους τους. Ολων αυτών που συγκεντρώθηκαν χτες το απόγευμα στο νεκροταφείο του Σχιστού για να συνοδεύσουν τους ανθρώπους τους στον τάφο. Στον τάφο που «άνοιξαν» οι εφοπλιστές και το βρώμικο κύκλωμά τους που «θερίζει» ανεξέλεγκτα με τις ευλογίες της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Τέσσερα παιδιά άφησε πίσω του ο Πολύκαρπος Παπαδόπουλος. Μόλις 32 χρόνων ήταν ο Νίκος Μακρόγλου και η μάνα του πρόσφατα είχε θάψει και άντρα! Ξερή έμεινε η γυναίκα του Θόδωρου Πολίτη, ενώ ακόμα ηχεί στα αυτιά των συναδέλφων του Αντώνη Μπάκα η κραυγή της μικρής κόρης του: «Πού είναι ο πατέρας μου; Πείτε μου για τον πατέρα μου σας παρακαλώ». Στα 53, με την αγωνία για τα συντάξιμα ένσημα «έφυγε» ο Χαράλαμπος Μπάκος...

Ωστόσο, οι μεταλλεργάτες έδειξαν πως ξέρουν να τιμούν τους νεκρούς τους, τόσο με τον αγώνα που ξεκίνησαν από χτες όσο και δίνοντας από το μεροκάματό τους. Ο πρώτος έρανος έφερε για τις οικογένειες των νεκρών συναδέλφων τους 812.000 δραχμές.