Η πλειοψηφία της ελληνικής κοινής γνώμης αγνοεί το βαθμό λεηλασίας αρχαιοτήτων μας, σε διάφορες περιόδους της ιστορίας μας, από Γάλλους κατακτητές, «περιηγητές» πράκτορες και διπλωμάτες, «αρχαιολάτρες» αριστοκράτες και αδίστακτους αρχαιοκάπηλους. Αρκετοί Ελληνες έχουν δει στο Λούβρο διάσημα αρχαία ελληνικά αγάλματα (λ.χ. «Αφροδίτη της Μήλου», «Νίκη της Σαμοθράκης») και άλλες αρχαιότητές μας, για τις οποίες ο ποιητής Αριστομένης Προβελέγγιος έγραφε: «Αγάλματα ελληνικά, ελληνικά μνημεία του αιωνίου κάλλους των, αιχμάλωτα εδρεύουν ενταύθα εν ενότητι και παντοδυναμία, του ελληνικού φωτός αυγήν περί αυτά τοξεύουν». Και βέβαια κανείς, ίσως, δεν έχει δει τα -φημολογούμενα- αμέτρητα, κρυμμένα κειμήλιά μας στο Λούβρο.

Τώρα, μια αχτίδα «φωτός» για το πόσο σπουδαίες αρχαιότητές μας κατέχει το Λούβρο, ρίχνει η μελέτη - λεύκωμα της αρχαιολόγου Αλίκης Σαμαρά - Κάουφμαν «Ελληνικές Αρχαιότητες στο Μουσείο του Λούβρου», που κυκλοφόρησαν οι πάντα υψηλής αισθητικής εκδόσεις «ΑΔΑΜ» (και η υποδειγματική εκτυπωτική τους εταιρία «Πέργαμος»). Το βιβλίο (το πρώτο στην ελληνική γλώσσα που αφορά στις ελληνικές αρχαιότητες του Λούβρου) παρουσιάστηκε χτες στο Μουσείο Μπενάκη, από τον Αλέν Πασκιέ (διευθυντής του Τμήματος Ελληνικών - Ρωμαϊκών - Ετρουσκικών Αρχαιοτήτων του Λούβρου), τον Αγγελο Δεληβοριά (διευθυντής του Μουσείου Μπενάκη), τον Κώστα Αδάμ (εκδότης) και τη συγγραφέα (ειδική συνεργάτρια του προαναφερόμενου Τμήματος στο Λούβρο).

Στο βιβλίο (380 σελ.) έγχρωμα εικονογραφημένο με 250 έργα, περιγράφει και τεκμηριώνει επιστημονικά 150 παραδείγματα διαφόρων τομέων της αρχαίας ελληνικής τέχνης. Η συγγραφέας, μετά από μακρόχρονη μελέτη αναδεικνύει τα προβλήματα συγκρότησης της συλλογής ελληνικών αρχαιοτήτων στο Λούβρο, ιστορεί πώς και πότε έφτασαν στις όχθες του Σηκουάνα πολλά από τα αριστουργήματα της αρχαίας Ελλάδας και «οδηγεί» στη συναρπαστική διαδρομή της ιστορίας του παγκοσμίου φήμης και μνημειακού κτιριακά Μουσείου του Λούβρου (υπήρξε το παλάτι των βασιλέων, Κρατικό Μουσείο Τεχνών, Μουσείο Ναπολέοντα, Βασιλικό Μουσείο).