Οι μαζικές κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ στα εγκαίνια της ΔΕΘ στις 9 Σεπτέμβρη και στην Αττική τέσσερις μέρες αργότερα έδωσαν μαχητική απάντηση στην κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης, όπως και στην απατηλή προπαγάνδα που την συνοδεύει, περί «νέου τοπίου» που διαμορφώνει τάχα για τους εργαζόμενους η περιβόητη «μεταμνημονιακή περίοδος».

Απέναντι στην προσπάθεια να μείνουν οι εργαζόμενοι θεατές στα κάλπικα διλήμματα που επανέλαβαν Τσίπρας και Μητσοτάκης από τη ΔΕΘ, να προσδοκούν κάποια ψίχουλα από την καπιταλιστική ανάκαμψη τα οποία θα εξανεμίζονται από την ένταση της αντιλαϊκής πολιτικής, να υποχρεώνονται σε «σιγή νεκροταφείου» απέναντι στην επίθεση της εργοδοσίας, οι αγωνιστικές πρωτοβουλίες που πήρε το ΠΑΜΕ, οι Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα και τα σωματεία που συσπειρώνονται σε αυτό, έδωσαν το έναυσμα για ένα πλατύ άνοιγμα μέσα στους χώρους δουλειάς, έβαλαν σε κίνηση δυνάμεις, συνέβαλαν στη διαρκή μάχη για διαμόρφωση αγωνιστικού κλίματος απέναντι στο κλίμα φόβου, μοιρολατρίας και αυταπατών.

Απέναντι στη μόνιμη προσπάθεια όλων των επιτελείων του κεφαλαίου να χαμηλώνει ολοένα και περισσότερο ο πήχης των απαιτήσεων των εργαζομένων και του λαού, οι ταξικές δυνάμεις με τα συλλαλητήρια στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, αλλά και με τη συμβολή τους σε απεργιακές και άλλες μάχες σε κλάδους και χώρους δουλειάς, προέβαλαν ως κριτήριο και οδηγό δράσης την πάλη για την ανάκτηση των τεράστιων απωλειών, τον αγώνα για τις σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες.

Η προσπάθεια αυτή των ταξικών δυνάμεων είναι ανάγκη να συνεχιστεί και να κλιμακωθεί, με ακόμα μεγαλύτερη ορμή και αυτοπεποίθηση, με ολοκληρωμένο σχέδιο που θα αξιοποιεί κάθε μορφή επικοινωνίας και οργάνωσης, με κάθε μορφή κινητοποίησης και με την οργάνωση πανελλαδικής γενικής απεργίας μέσα στο Νοέμβρη:

• Την ώρα που η κυβέρνηση, με βάση τον μνημονιακό νόμο Βρούτση που ενεργοποίησε για πρώτη φορά, θα στήνει διάφορα διαβούλια «εμπειρογνωμόνων» και «κοινωνικών εταίρων» για να υπολογίσουν αν η «ανταγωνιστικότητα» του κεφαλαίου και οι «αντοχές της οικονομίας» σηκώνουν μια αύξηση 20-30 ευρώ στα ψίχουλα του κατώτατου μισθού, οι εργαζόμενοι πρέπει να αντιτάξουν και πάλι το σύνθημα «Μπροστά οι δικές μας ανάγκες!», την πάλη τους για επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ χωρίς καμιά ηλικιακή διάκριση.
• Την ώρα που συνεχίζεται το παραμύθι περί «επαναφοράς και επέκτασης» των Συλλογικών Συμβάσεων, με τις ελάχιστες «επεκτάσεις» κλαδικών ΣΣΕ να γίνονται μόνο μετά από συμφωνία των εργοδοτικών ενώσεων (αφού με κυβερνητική εγκύκλιο απέκτησαν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο), αφήνοντας εκτός τους χιλιάδες εργαζόμενους που δουλεύουν σε καθεστώς «ευελιξίας» και ενσωματώνοντας όλα τα προηγούμενα χτυπήματα σε μισθούς και δικαιώματα, πρέπει να δυναμώσει η μάχη για Συλλογικές Συμβάσεις για όλους τους εργαζόμενους, χωρίς κόλπα και εξαιρέσεις, με δικαιώματα και ουσιαστικές αυξήσεις μισθών.
• Την ώρα που η εργοδοτική ασυδοσία «απογειώνεται», πατώντας σε όλο το μνημονιακό αντεργατικό πλαίσιο που διατηρείται άθικτο, την ώρα που στους χώρους δουλειάς της «μεταμνημονιακής περιόδου» τσακίζουν κόκαλα η απληρωσιά, οι απολύσεις, τα χτυπήματα στο ωράριο, η εντατικοποίηση, η εργοδοτική τρομοκρατία, η καταπάτηση κάθε μέτρου για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας στην εργασία, οι εργαζόμενοι πρέπει να δώσουν απάντηση συλλογικά, με άνοδο της οργάνωσης και των αγώνων απέναντι στη μεγαλοεργοδοσία και την πολιτική που τη στηρίζει, με άνοδο του συντονισμού και της αλληλεγγύης στον αγώνα για μόνιμη και σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα για όλους.
• Την ώρα που ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός δέχεται τα συγχαρητήρια της μεγαλοεργοδοσίας και της κυβέρνησης στον ένα κλάδο μετά τον άλλο (Τουρισμός, Ναυτιλιακά και Τουριστικά Πρακτορεία, Ναυτιλία κ.ο.κ.) για τη συμβολή του στην εμπέδωση «εργασιακής ειρήνης» προκειμένου να εντείνεται απρόσκοπτα η εκμετάλλευση, την ώρα που οι εργατοπατέρες με ρεσιτάλ νοθείας και με τη συμβολή μηχανισμών της εργοδοσίας έχουν στήσει μια βιομηχανία παραγωγής νόθων αντιπροσώπων μπροστά στο συνέδριο της ΓΣΕΕ, πρέπει να δυναμώσει η μάχη για την αποκάλυψή τους σε κάθε κλάδο και σε κάθε χώρο δουλειάς για το ρόλο που έπαιξαν και παίζουν, ώστε να συνειδητοποιείται από όλο και περισσότερους εργαζόμενους η ανάγκη για αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων.

Ηδη, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και Συνδικάτα συζητούν και παίρνουν μέτρα στην κατεύθυνση της κλιμάκωσης με αυτό το περιεχόμενο, προετοιμάζουν πολύμορφες αγωνιστικές πρωτοβουλίες αλλά και συντονισμένη μαχητική απάντηση με γενική πανεργατική απεργία.

Η συζήτηση και το κάλεσμα αυτό πρέπει να φτάσουν πλατιά στους εργαζόμενους, να γίνεται υπόθεση όλο και περισσότερων δυνάμεων η οργάνωση της απάντησης στην εργοδοτική επίθεση, στην αντιλαϊκή πολιτική για τη στήριξη των συμφερόντων του κεφαλαίου, στη βαθύτερη εμπλοκή στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην ευρύτερη περιοχή, η οποία προωθείται ακριβώς για την υπηρέτηση των ίδιων συμφερόντων.

Με την πρόταση αγώνα και το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ, όπως αυτό παρουσιάστηκε πριν τη ΔΕΘ στη Θεσσαλονίκη, με μόνιμο στόχο την προσπάθεια για συσπείρωση νέων δυνάμεων, οι ταξικές δυνάμεις παίρνουν θέση μάχης:

-- Με περιοδείες, εξορμήσεις και συζητήσεις σε κάθε κλάδο, κάθε χώρο δουλειάς, κάθε γειτονιά, προκειμένου να φτάσει παντού το αγωνιστικό κάλεσμα.

-- Με μαζικές διαδικασίες, Γενικές Συνελεύσεις, συσκέψεις, καλά προετοιμασμένες, με όλα τα μέτρα για να έχουν καλή συμμετοχή, ζωντάνια, συζήτηση της πείρας από τους χώρους αλλά και σχεδιασμό στον οποίο να μπορούν να ενταχθούν πλατύτερα εργαζόμενοι.

-- Με πρόγραμμα δράσης σε κάθε κλάδο και χώρο εργασίας, για όλα τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι αλλά και με διεκδικήσεις που θέτουν στο επίκεντρο τις σύγχρονες ανάγκες τους, με αντίστοιχα επεξεργασμένες ανακοινώσεις και καλέσματα από κάθε συνδικαλιστική οργάνωση.

-- Με πρωτοβουλίες συντονισμού για ζητήματα όπως η Υγεία - Πρόνοια, η Παιδεία, η δράση κατά των πλειστηριασμών και των κατασχέσεων κ.ά., στα οποία μπορεί να εκφράζεται καλύτερα η Κοινωνική Συμμαχία με τους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους.

-- Με πρωτοπόρα δουλειά των ταξικών δυνάμεων και εκεί που είναι μειοψηφία, με αξιοποίηση κάθε μορφής προκειμένου να μπορέσουν οι εργαζόμενοι να ξεπεράσουν τα εμπόδια που βάζει ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός.

Με το σύνθημα «Μπροστά οι δικές μας ανάγκες και όχι τα κέρδη των λίγων» απευθυνόμαστε πλατιά στους εργαζόμενους και το λαό, για να βγουν οι ίδιοι στο προσκήνιο, στον μόνο δρόμο που μπορεί να βάλει εμπόδια στην αντιλαϊκή επίθεση, να οδηγήσει σε ανάκτηση απωλειών, να ανοίξει την προοπτική για τη ριζική ανατροπή.