Το Σάββατο έγινε η πρώτη παρουσίασή του
Το Ντοκιμαντέρ μέσα σε 100 λεπτά διατρέχει τον έναν αιώνα Ιστορίας του Κόμματος, γεννώντας έναν πλούτο συναισθημάτων, συγκίνησης και περηφάνιας σε όσους κρατούν τη σκυτάλη της συνέχισης της ηρωικής αυτής Ιστορίας. Δομημένο σε διαδοχικές ενότητες, το Ντοκιμαντέρ αξιοποιεί σπάνια οπτικοακουστικά ντοκουμέντα, αφήγηση, αλλά και δραματοποιημένες σκηνές, μαζί με σύγχρονα πλάνα από τους αγώνες του ΚΚΕ. «Ζωντανεύει» ηγετικές προσωπικότητες του Κόμματος, «απαγγέλλει» στίχους και κείμενα των δικών μας μεγάλων ποιητών και λογοτεχνών, μιλάει για το «χτες», το «σήμερα» και το «αύριο» που παλεύουμε να φέρουμε πιο κοντά.
Από την ίδρυση του ΚΚΕ, με το Α' Συνέδριο του ΣΕΚΕ στον Πειραιά, και τα αγωνιστικά σκιρτήματα των εργατών στις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα, παράλληλα με την άγρια καταστολή του αστικού κράτους, το Ντοκιμαντέρ διατρέχει τα πρώτα βήματα του Κόμματος, το δρόμο που χαράχτηκε, αποτυπώνοντας ποιος είναι «ο κόσμος που πεθαίνει κι ο κόσμος που έρχεται», μεταφέροντάς μας σε ιδιαίτερα ηρωικές στιγμές, όπως η μεγάλη σφαγή στο Πασαλιμάνι το 1923, ο ματωμένος Μάης του '36 στη Θεσσαλονίκη, αξιοποιώντας αποσπάσματα από παλιές συνεντεύξεις των στελεχών του Κόμματος, Λευτέρη Σεφέρη και Αύρας Παρτσαλίδου, δείχνοντας το κλίμα της εποχής μέχρι και τη δικτατορία του Μεταξά.
Ακολουθούν αναφορές στις προσπάθειες των δυνάμεων του Κόμματος που πέρασαν στην πολιτική προσφυγιά, αλλά και στους εκτελεσμένους μας ήρωες Νίκο Μπελογιάννη και Νίκο Πλουμπίδη. Εξηγούνται οι παράγοντες που οδήγησαν το Κόμμα σε λαθεμένες επιλογές και αποφάσεις τη δεκαετία του '50, όπως η Απόφαση του '56 που καταδίκασε τον ένοπλο αγώνα του ΔΣΕ και του '58 που διέλυσε τις Κομματικές Οργανώσεις, διαχέοντάς τες στην ΕΔΑ. Παράλληλα, γίνεται αναφορά στους αγώνες των εργατών αλλά και της νεολαίας, που φουντώνουν τη δεκαετία του '60, στη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη, στα Ιουλιανά και την κρίση του αστικού πολιτικού συστήματος που οδήγησε και στην επιβολή της δικτατορίας, σε νέες διώξεις και κολαστήρια για τους κομμουνιστές.
Οι αγώνες της δεκαετίας του '80 παρουσιάζονται παράλληλα με τις προσπάθειες, στις οποίες έπαιξε καθοριστικό ρόλο το ΠΑΣΟΚ, για την ενσωμάτωση της εργατικής τάξης. Γίνεται αναφορά στη συνεργασία του Κόμματος με οπορτουνιστικές δυνάμεις και τη δημιουργία του Συνασπισμού, το πώς αυτή επέδρασε στο εσωτερικό του Κόμματος και της ΚΝΕ, αλλά και στη νίκη για άλλη μια φορά επί του οπορτουνισμού στο 13ο Συνέδριο του Κόμματος, στην αντοχή του Κόμματος στη φάση των ανατροπών του σοσιαλισμού στην Ανατολική Ευρώπη, τη σημαία που κρατήσαμε ψηλά.
Η τεράστια προσπάθεια της ανασυγκρότησης του Κόμματος το επόμενο διάστημα, οι σύγχρονες μελέτες και επεξεργασίες του, το Πρόγραμμα, το Καταστατικό του Κόμματος μαζί με τις Αποφάσεις των τελευταίων συνεδρίων, η ίδρυση του ΠΑΜΕ και οι μεγάλοι αγώνες της εργατικής τάξης που αναπτύχθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες, ακολουθούν στο τελευταίο μέρος του Ντοκιμαντέρ, που κλείνει με τον καλύτερο τρόπο την 100χρονη διαδρομή του ΚΚΕ, γεμίζοντας κάθε μέλος και φίλο του Κόμματος με περηφάνια και αισιοδοξία που αντανακλάται στο τραγούδι «Το ρόδι», σε στίχους Δημήτρη Ραβάνη - Ρεντή και μουσική Θάνου Μικρούτσικου, που ακούγεται στους τίτλους τέλους.
Για τα γυρίσματα του Ντοκιμαντέρ δημιουργήθηκε κινηματογραφική ομάδα αποτελούμενη από τους: Σήφη Στάμου, Παυλίνα Αγαλιανού, με υπεύθυνο τον Κώστα Σταματόπουλο. Ακόμα για το σενάριο και την έρευνα του Ντοκιμαντέρ δημιουργήθηκε ομάδα αποτελούμενη από τους: Θανάση Λεκάτη, Φάνη Παρρή, Αλέξανδρο Βαλσαμή, με υπεύθυνο τον Γιάννη Κλεφτογιάννη.
Τη διεύθυνση φωτογραφίας έκανε ο Ακης Αποστολίδης. Μουσικά έντυσε το Ντοκιμαντέρ η Σοφία Καμαγιάννη.
Στο ντοκιμαντέρ εμφανίζονται και αφηγούνται on camera οι: Παύλος Ορκόπουλος, Μαριάνθη Σοντάκη, Δημήτρης Αλεξανδρής και Λίλα Καφαντάρη. Σε αφηγήσεις, απαγγελίες λογοτεχνικών κειμένων και ντοκουμέντων δανείζουν επίσης τη φωνή τους οι: Δημήτρης Καταλειφός, Κώστας Καζάκος, Ελένη Γερασιμίδου, Διονύσης Ξενάκης.
Ακόμα μεταξύ άλλων συμμετείχαν οι: Χρήστος Κάλλοου, Νίκος Τουρνάκης, Ηρα Ρόκου, Αλεξία Γαβρίλη, Μαρία Δημητριάδου, Μαίρη Σαουσοπούλου κ.ά.
Μετά την εκδήλωση οι παρευρισκόμενοι είχαν την ευκαιρία να συζητήσουν για το Ντοκιμαντέρ και άλλα θέματα, στο αίθριο του Περισσού, με λίγους μεζέδες, κρασάκι και πολύ καλή διάθεση.