Η απόφαση της κυβέρνησης για τη λειτουργία των ιδιωτικών ιατρείων στα δημόσια νοσοκομεία είναι ένας απ' τους κρίκους της ίδιας αλυσίδας εκχωρήσεων (όπως η καθαριότητα και η φύλαξη) τομέων των νοσοκομείων στην επιχειρηματική δραστηριότητα, με την ταυτόχρονη επιβάρυνση του αρρώστου και των ασφαλιστικών ταμείων.

Η μεθοδολογία που ακολουθείται είναι: Υποχρηματοδότηση και απαξίωση του δημόσιου συστήματος υγείας με ταυτόχρονα χαράτσια στους χρήστες και στα ταμεία. Θα ήταν άλλωστε αφύσικο αν ένας χώρος - όπως η υγεία - που παρουσιάζει τόσο επενδυτικό ενδιαφέρον να μείνει έξω απ' τη γενικότερη πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων που προωθεί η κυβέρνηση.

Η συμμετοχή του κράτους στη χρηματοδότηση του δημόσιου συστήματος υγείας μειώνεται συνεχώς. «Οι συνολικές δαπάνες για την υγεία παρουσιάζουν αυξητική τάση με τη συμμετοχή του δημόσιου τομέα να μειώνεται. Ετσι, ενώ το 1989 οι δημόσιες δαπάνες υγείας αποτελούσαν το 63% των συνολικών δαπανών υγείας, το 2000 το αντίστοιχο ποσοστό έφτασε το 57%», αναφέρεται σε μελέτη του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (Ινστιτούτου του ΣΕΒ), που δημοσιοποιήθηκε την 1.11.2001.

Σύμφωνα με στοιχεία των Κοινωνικών Προϋπολογισμών, η χρηματοδότηση των δημόσιων νοσοκομείων γίνεται σε ποσοστό 76% από τα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ η κρατική επιχορήγηση έχει περιοριστεί σε 3,2%.

• Το 1999 τα έσοδα των νοσοκομείων ανήλθαν σε 463,483 δισ. δραχμές, εκ των οποίων τα 337,824 δισ. (ποσοστό 72,8%) ήταν από νοσήλια και τα 36,4 δισ. (ποσοστό 7,8%) από την κρατική επιχορήγηση.
• Το 2001 τα έσοδα των νοσοκομείων ήταν 546,915 δισ. εκ των οποίων τα 416,051 (ποσοστό 76%) ήταν από νοσήλια και 18,015 δισ. (ποσοστό 3,2%) από την κρατική επιχορήγηση.

Υπάρχει δηλαδή μια μείωση της κρατικής επιχορήγησης από 7,8% σε 3,2%.

Την ίδια στιγμή παρατηρείται μια έκρηξη των δαπανών των ασφαλιστικών ταμείων για την υγεία, που στη δεκαετία 1980-1990 παρουσίασε αύξηση κατά 336%! (Περιοδικό «Ασφαλισμένος» της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Προσωπικού Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης, τεύχος Μάρτης - Απρίλης 2000).

Την έκρηξη αυτή πυροδότησε η ΝΔ με την εφαρμογή του χιλιάρικου στα εξωτερικά ιατρεία και το πεντοχίλιαρο για την είσοδο στα νοσοκομεία, καθώς και τις αυξήσεις στα νοσήλια, που ακολούθησαν με ευλάβεια οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.

Ιδού ένα μικρό χρονικό:

• Τη Μεγάλη Πέμπτη του 1992 (23 του Απρίλη) η κυβέρνηση της ΝΔ προχώρησε στην πρώτη αύξηση των νοσηλίων. (Τα νοσήλια της Γ` θέσης από 2.840 έφτασαν τις 8.000 δραχμές και τα νοσήλια της Α` θέσης από 6.040 έφτασαν σε 13.800 δραχμές).

Τον Οκτώβρη του 1992 - αμέσως μετά την πρώτη αύξηση των νοσηλίων - ο κλάδος υγείας του ΙΚΑ έγινε για πρώτη φορά ελλειμματικός.

• Στις 26.1.1993, η ΝΔ προχώρησε στη δεύτερη αύξηση των νοσηλίων. (Τα νοσήλια της Γ` θέσης από 8.000 φτάνουν στις 15.500 και της Α` από 13.800 στις 26.500).
• Κι ήρθε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ (σε εφαρμογή του νόμου 2519/1997) με την κοινή απόφαση των υπουργών Οικονομικών και Υγείας (3.2.1998) - που δημοσιεύτηκε στα μουλωχτά στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως - με την οποία καθιερώθηκε το ενοποιημένο κλειστό νοσήλιο, που συνοδευόταν και από τιμολόγιο με τη διατίμηση ορισμένων ιατρικών πράξεων.

Με το ημερήσιο ενοποιημένο νοσήλιο υπήρξαν αυξήσεις από 29 έως 64%, ανάλογα με τη θέση νοσηλείας. Π.χ., το τιμολόγιο της Γ` θέσης στον Παθολογικό Τομέα είναι 20.000 δραχμές, ενώ στο χειρουργικό είναι 25.000 δραχμές.

Επίσης, με το συνολικό ενοποιημένο νοσήλιο υπήρξε «διατίμηση» των ακριβών ιατρικών πράξεων (π.χ., το μπάι - πας χρεώνεται με 1,7 εκατ. δραχμές, η μεταμόσχευση νεφρού 2,5 εκατ. δραχμές, η μεταμόσχευση πνεύμονα 4 εκατ. δραχμές κλπ.).

• Ακόμα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με το νόμο 2737/99 έβαλε το ΙΚΑ να πληρώσει αναδρομικά 22 δισ. για ιατρικές πράξεις - πριν το 1998 - που κοστολογήθηκαν παραπάνω.

Την ίδια στιγμή ο ασφαλισμένος του ΙΚΑ αναγκάζεται να καταβάλει στο ακέραιο τις εξετάσεις, σε περίπτωση που μεταφερθεί επειγόντως σε νοσοκομείο και δε γίνει εισαγωγή. Στη συνέχεια θα τα εισπράξει απ' το ΙΚΑ.

Το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής αποτυπώνεται στον Πίνακα που δημοσιεύουμε για το ΙΚΑ, το μεγαλύτερο ασφαλιστικό οργανισμό της χώρας: Οι δαπάνες για τη νοσοκομειακή περίθαλψη του ΙΚΑ εκτινάζονται μεταξύ του 1998 και 1999 λόγω της αύξησης των νοσηλίων. (Στη νοσοκομειακή περίθαλψη περιλαμβάνονται συνολικές δαπάνες του ΙΚΑ για τη λειτουργία των πέντε νοσοκομείων του, όπως είναι η ανακατασκευή των νοσοκομείων του 3ου και 6ου που γίνονται αυτή την περίοδο).

Ετσι ξετινάχτηκαν τα ασφαλιστικά ταμεία και καλούνται τώρα οι ίδιοι οι ασθενείς να πληρώσουν το μάρμαρο.