Με την επισήμανση ότι οι επικείμενες ευρωεκλογές «θα είναι αποφασιστικές για το μέλλον της ηπείρου μας» καθώς από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο «ποτέ η Ευρώπη δεν βρέθηκε μπροστά σε έναν τόσο μεγάλο κίνδυνο», ο Γάλλος Πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν, παραθέτει σε άρθρο του, που δημοσιεύτηκε σε εφημερίδες των 28 κρατών - μελών, ένα «σχέδιο για την Ευρώπη». Οι προτάσεις Μακρόν κινούνται στο πλαίσιο που προβάλλει ο γαλλογερμανικός «άξονας», δηλαδή των μεταρρυθμίσεων που θα φέρουν μεγαλύτερη σύγκλιση και ενίσχυση του ρόλου της ΕΕ, δηλαδή του ευρωενωσιακού κεφαλαίου έναντι ανταγωνιστών σε παγκόσμιο επίπεδο, αντιπαραθέτοντάς το με θέσεις εθνικιστικών αστικών δυνάμεων που ζητούν περισσότερες αρμοδιότητες στα κράτη - μέλη, στις αστικές τάξεις.

«Το Brexit είναι το σύμβολο (...) της κρίσης της Ευρώπης που δεν κατάφερε να ανταποκριθεί (...) στις μεγάλες ανακατατάξεις του σύγχρονου κόσμου», σημειώνει στο άρθρο και αναφέρει βασικές αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.

Για την καλύτερη προσαρμογή της μετανάστευσης στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων προτείνει πιο ελεγχόμενες μεταναστευτικές ροές. «Πρέπει να επανεξετάσουμε τη ζώνη Σένγκεν: Ολοι αυτοί που επιθυμούν να λάβουν μέρος πρέπει να ανταποκρίνονται σε υποχρεώσεις ευθύνης (αυστηρός έλεγχος των συνόρων) και αλληλεγγύης (ενιαία πολιτική ασύλου, με τους ίδιους κανόνες υποδοχής και άρνησης χορήγησης)», γράφει ο Εμ. Μακρόν και συμπληρώνει: Κοινή αστυνομία συνόρων και ευρωπαϊκή υπηρεσία ασύλου, αυστηρές υποχρεώσεις ελέγχου, ευρωπαϊκή αλληλεγγύη στην οποία συμβάλλει κάθε χώρα, υπό την αιγίδα ενός Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εσωτερικής Ασφάλειας.

Επαναφέρει το ζήτημα της στρατιωτικής αυτονομίας και αυτάρκειας της ΕΕ ώστε να μπορεί να εξελιχθεί σε παγκόσμιο «παίκτη» στις διεθνείς ιμπεριαλιστικές ανακατατάξεις. Αλλωστε, η Γαλλία, η Γερμανία και άλλες χώρες μιλούν για δημιουργία ευρωπαϊκού στρατού. «Τα δύο τελευταία χρόνια σημειώθηκε σημαντική πρόοδος, αλλά η γραμμή που καλούμαστε να χαράξουμε πρέπει να είναι σαφής. Μια συνθήκη άμυνας και ασφάλειας πρέπει να καθορίζει τις αναγκαίες υποχρεώσεις μας, σε σχέση με το ΝΑΤΟ και τους Ευρωπαίους συμμάχους μας: Αύξηση των στρατιωτικών δαπανών, ρήτρα αμοιβαίας άμυνας με διασφαλισμένη αποτελεσματικότητα, Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Ασφαλείας, όπου θα συμμετέχει και το Ηνωμένο Βασίλειο, για την προετοιμασία των συλλογικών μας αποφάσεων», σημειώνει.

Αναφορικά με τον οικονομικό ανταγωνισμό καλεί σε μεταρρύθμιση της ευρωπαϊκής πολιτικής ανταγωνισμού, δηλαδή, ανάμεσα σε άλλα, να επιτρέπονται και μεγαλύτερης κλίμακας ευρωπαϊκές συγχωνεύσεις και μονοπώλια. Ακόμη (πρέπει) «να αναμορφώσουμε την εμπορική πολιτική μας: Τιμωρώντας ή απαγορεύοντας στην Ευρώπη τις επιχειρήσεις που θίγουν τα στρατηγικά μας συμφέροντα και τις θεμελιώδεις αξίες μας, όπως τα περιβαλλοντικά πρότυπα, την προστασία των δεδομένων και τη δίκαιη πληρωμή των φόρων». Και για τις στρατηγικές βιομηχανίες και τις δημόσιες προμήθειες (πρέπει) «να προτιμάμε τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, όπως κάνουν οι Αμερικανοί και οι Κινέζοι ανταγωνιστές μας», τονίζει ο Γάλλος Πρόεδρος.

Επίσης, στο πλαίσιο του «θεμιτού» ανταγωνισμού προτάσσει πανευρωπαϊκά «ίδια αμοιβή στον ίδιο χώρο εργασίας, και έναν ελάχιστο ευρωπαϊκό μισθό που θα προσαρμόζεται σε κάθε χώρα και θα αποτελεί αντικείμενο συλλογικής συζήτησης σε ετήσια βάση». Πρόκειται για σύγκλιση των μισθών «προς τα κάτω» με ευρωπαϊκή απόφαση, που είτε αδυνατίζει είτε καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Αντίστοιχη πρόταση διατυπώνει και το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα Γερμανίας, ζητώντας ευρωπαϊκό ελάχιστο μισθό στο 60% του μέσου μισθού της κάθε χώρας, δηλαδή ακριβώς στο όριο της φτώχειας.