Ο Τάσος Βασιλακάκης σημείωσε ότι «η μάχη που έδωσε, τότε, ο λαός της Γιουγκοσλαβίας δεν πήγε χαμένη. Βοήθησε τους λαούς της περιοχής να αντλήσουν διδάγματα. Συνέβαλε στην αφύπνιση λαϊκών μαζών, που τα προηγούμενα χρόνια τις είχαν "αποκοιμίσει" με τη δήθεν "ειρηνική διευθέτηση και ανάπτυξη" που θα έφερνε η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση, μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας».
Συμπλήρωσε ότι «σε αυτόν τον αγώνα, οι κομμουνιστές, όπως πάντα στην ηρωική Ιστορία αυτού του τόπου και εδώ στην περιοχή μας και σε όλη την Ελλάδα, μπήκαν μπροστά, βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της μάχης, ώστε να εκφραστεί έμπρακτα η αντίσταση του ελληνικού λαού στο σφαγιασμό του γειτονικού λαού (...) Με χίλιους δυο τρόπους, αψηφώντας τον κίνδυνο, δυσκόλεψαν το πέρασμα των στρατευμάτων στη γείτονα χώρα. Σύμφωνα μάλιστα με τα δικά τους - ΝΑΤΟικά - στοιχεία, από αυτές τις κινητοποιήσεις του λαού και της νεολαίας της πατρίδας μας το δολοφονικό τους έργο καθυστέρησε περίπου ένα μήνα».
Ο Σωτήρης Αβραμόπουλος σημείωσε ότι «στρατηγική συμφωνία ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ υπάρχει και στην ενεργό συμμετοχή της χώρας μας στους επικινδύνους σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, με την κυβέρνηση να αναλαμβάνει ρόλο σημαιοφόρου αυτών των σχεδιασμών που μετατρέπουν την περιοχή σε κόμβο αντιθέσεων ισχυρών δυνάμεων, μετατρέπουν περιοχές της χώρας σε μαγνήτη επιθέσεων. Αυτήν την επιλογή δεν αμφισβητούν ούτε οι υπόλοιπες αστικές δυνάμεις όπως το ΚΙΝΑΛ, αλλά ούτε και η Χρυσή Αυγή, η οποία μπροστά στο ΝΑΤΟ "στέκεται κλαρίνο" όσο και αν πουλάει νταηλίκια σε βασανισμένους ανθρώπους.
Σ' αυτές τις επιλογές ενεργό ρόλο έχει και ο περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας, ο οποίος παράλληλα - με αφορμή τη Συμφωνία των Πρεσπών - ψαρεύει στα θολά νερά του εθνικισμού αναπαράγοντας μια αδιέξοδη συζήτηση για την ονοματολογία, την ώρα που εμφανίζεται περιχαρής να συνοδεύει έναν από τους συγγραφείς της συμφωνίας, τον πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα».
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του τόνισε ότι η ενίσχυση των ψηφοδελτίων της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στην Περιφέρεια είναι στόχος που ανταποκρίνεται στα συμφέροντα των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων και θα δώσει αέρα και δυναμική στη μάχη για μια καλύτερη ζωή, θα κάνει την πραγματική διαφορά, γιατί έτσι, εκτός των άλλων, θα ενισχυθεί η πάλη για την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών με έργα, υποδομές και υπηρεσίες που να ανταποκρίνονται στις επιστημονικές και τεχνολογικές δυνατότητες της εποχής μας.